A Love for a Lifetime (The Dare Book 2)

Chapter 13

Stephanie's POV

Pakiramdam ko bumalik na naman yung ugali ni Lance noon. Spoiled kasi siya. He's the only child and the only heir of Mezzo Corp. Kaya naman nasanay siya na laging nasusunod ang gusto niya. Pero ng makilala niya si Kate napansin ko ang pagbabago niya. Somehow he became considerate. Hindi na siya gaya dati na pinipilit makuha ang mga bagay na gusto niya kahit may ibang tao siyang matatapakan. Pero ngayon mukhang nagbabalik na naman ang pagiging spoiled brat niya. Hindi niya man lang isipin ang mararamdaman ko sa ginagawa niya.

"I'm waiting for your answer Steph."

Nakakainis talaga siya. Pero hindi ako magpapatalo.

"Guys listen. Hindi ako ang girlfriend ni Sir Lance. His girlfriend is much better than me. I know because I already meet her." Paliwanag ko sakanila.

Nanghina ako ng hindi man lang nila sineryoso ang mga sinabi ko. Nakangiti lang sila saamin ni Lance at parang kinikilig pa. Nagtaka ako sa inaasta nila kaya naman tumingin ako sa gilid ko. Nakita ko si Lance na nakatitig saakin. He's staring at me intensely. Para bang may kung ano sa mukha ko na hindi niya magawang alisin ang tingin niya saakin.

What's wrong with this guy? Kaya pala walang naniniwala sa pinagsasabi ko dahil sa ginagawa niya.

"Uy may namumula." Panunukso nila.

Umiwas ako ng tingin kay Lance. Parang umiinit ang pisngi ko.

"Hey, what's wrong? Are you sick?"
Papalapit na saakin si Lance ng bigla akong na out of balance at bumagsak ako sa mga bisig niya.

"Steph okay ka lang?"

"Ayos lang ako Lance. Salamat sa tulong mo." Kumapit ako sakanya para sana makatayo pero wala akong lakas. Kaya naman muli akong natumba.

"This is not good. I need to bring you to the hospital."

"Pero may sasa- Lance teka anong ginagawa mo?" Bigla niya na lang akong binuhat at naglakad siya papunta sa nakaparada nilang sasakyan.

"You need to get treatment as soon as possible." Sabi niya habang inaayos ang seatbelt ko.

"Lance ayos lang ako. Gutom lang to. Tsaka may ipapaliwanag pa ako sa mga tao sa labas. Dapat masabi ko sakanila na si Kate ang girlfri-"

"Is that really important? Look at yourself. Mas iniisip mo pa ang ibang tao kesa sa sarili mo."

Nagulat ako sa biglaan niyang pagtataas ng boses saakin.

"I'm taking you to the hospital whether you like it or not."

Bigla akong natahimik. Para bang sa isang iglap nawalan ako ng boses at wala akong masabi sakanya. This time I accept defeat.

-

"See? Anong sabi ko sayo? Dala lang to ng gutom."
Palabas na kami sa ospital. Wala naman akong sakit. Masyado lang akong pagod at anemic daw ako sabi ng doktor.

"Tsk. You need to eat more Steph. Tignan mo nga yang sarili mo. Ang payat mo. Hindi ka pa kumakain sa tamang oras."

"Opo boss. Masusunod po."

Napaka bossy talaga. Daig pa niya ang papa ko.

Nakaramdam ako ng lungkot ng maalala ko si papa. I admit it's not that easy for me to forget what happen to my family. A lot of things happened in the past. I know how much they want to control my life. At first I don't know why. But when I discover my true identity that's the time I understand everything.

My parents married because of money. Everything about our family is just for business. Even my existence is a business.

"Hey Steph you're spacing out again."