until the end | k. sunoo (COMPLETED)

70

AILEE

Bakit ba sa dami-dami ng araw na pwedeng umulan, bakit ngayon pa? Na nakaupo ako ngayon dito sa labas ng Parkinson Cuisine na 'to.

"Huy! Ailee!" Napatingin naman ako kay Sunoo na kakalabas lang.

"Gusto mo bang magkasakit o gusto mo talagang magkasakit?" tanong nya.

Pinatayo nya ako at may kinuha syang panyo sa bulsa nya.

"Ako na ang magpupunas sa mukha ko, mukha kasing labas sa loob mo," ang sabi ko.

"Hindi, ako na." Sunoo.

Hinayaan ko na lang na punasan nya ang mukha ko at napaiwas na lang ng tingin sakanya.

"Bakit ka ba biglang tumakbo at umiiyak ka pa?" Sunoo.

Hindi ako nagsalita.

"Answer me, Ailee. What is my purpose going here if you can't even tell me your problem? This is the reason why I want to go here with you, it's not like that I expected that this will be going to happen." Sunoo.

"Ailee, just for once, again. Just like before, trust me. Remember, i'm always here for you until the end. Hindi natin alam ang mangyayari sa mga susunod na mga araw pero nandito lang ako para sayo." Sunoo.

"Okay," ang sabi ko.