Liya Felicity (Highschool Series #2)

CHAPTER 32

"Nakita ko kayo na magkachat ni Kendmar, palagi." tinignan ko siya nang nakakainis na tingin. "Sa instagram pa."

Nanlaki ang mga mata niya. Halatang nagulat siya sa sinasabi ko sa kaniya ngayon.

Ang dami kong gusto sabihin sa kaniya pero pinipigilan ko lang na mag alburoto sa harap niya.

"Liya.." umiling-iling siya. "H-hindi.. hindi ganoon. Uh, m-mali ang iniisip m-mo." nauutal na sabi niya, hinawakan niya pa ang kamay ko.

Hinawi ko nang marahan ang kamay niya. "Itigil mo Nietta ha. Itigil mo." banta ko sa kaniya. "Hindi ko 'to sasabihin kahit kanino, kahit kay Thea o kila Paul, basta itigil mo."

Tinalikuran ko na siya. Nakakabwisit na talaga! Hindi ko na napigilan.

Oo, kaibigan ko si Nietta pero kaibigan ko rin si Marou. At sa kanilang dalawa, si Nietta ang may hindi tamang ginagawa.

Pumunta kami sa bahay nila Marou para tulungan si Marou sa mga namissed niyang lessons. Pero talagang si Nietta, hindi pa rin tumitigil. Nagtataka na nga sila Zha e.

Ang dami pang nangyars at halat talaga kay Marou na selos na selos na siya. Pero makalipas ang isang araw pa, naging okay na sila ni Kendmar. Mabuti naman at tumigil na si Nietta.

At sa hindi inaasahan..

"Namatay nanay ni Marou." malungkot na balita ni Kendmar sa'min.

Nahihirapan kami para kay Marou. Iyak lang siya nang iyak. Binisita pa namin siya sa bahay nila.

"Ang bata pa ni Marou para mawalan ng nanay." nahihirapan na sabi ni Rj sa tabi ko.

"Oo nga e, lalo na si Malou, 'yung kapapanganak pa lang." malungkot na sabi ko. "Hindi niya man lang mararanasan ang pag aalaga ni Tita."

Naaawa ako kay Malou, hindi pa siya nag wa-one year old pero wala na agad ang nanay niya sa tabi niya. Pero alam ko naman na babantayan siya nito.

"Sigurado naman ako na, magiging mabuting ate si Marou kay Malou." napangiti ako sa sinabi ni Rj.

"Tama," pag sang ayon ko at hinawakan ni Rj ang kamay ko.

"Oo nga pala, Liya.. may sasabihin ako." mukhang masaya siya ngayon. "May balak na ako magpakilala sa tatay ko." masyang-masaya na sabi niya.

Mabilis akong napalingon sa kaniya. "Talaga?!" masayang sabi ko.

"Oo. Pumunta na siya sa bahay namin bago mamatay ang nanay ni Marou, nagalit pa si mama sa kaniya sa biglang paglitaw niya.." kwento niya sa'kin.

"H-hindi ka na galit sa papa mo?"

Umiling siya. "Hindi na.. tama lang na magkausap kami. Tatay ko pa rin siya kahit papaano. Kahit baliktarin ko pa ang mundo, tatay ko pa rin siya."

"Awww, i'm happy for you, Rj!" masayang sabi ko.

Bigla lang akong nalungkot nang maisip ko ang totoo kong tatay. Hanggang ngayon kasi ayaw talaga ipakilala sa'kin ni mama ang tatay ko.

"Sana.. mahanap mo na rin ang tatay mo, Liya." inakbayan ako ni Rj.

"Sana nga." ngumiti ako ng pilit.