-43- Game Over!

2.2K 41 39
                                        

Şok olmuştum. Onur'da görmüştü mesajı. Çene kasından gerildiğini ve sinirlendiğini anlamıştım.

"Sakin ol! Sadece bir mesaj. " 

"Sakin falan olamam, o sadece bir mesaj değil. Sen farkında değil misin? Her şeyi öğrenince üzüleceksin. Belki benden bile uzaklaşacaksın. Gitmek isteyeceksin, belki gideceksin. Seni bulmuşken kaybetmek istemiyorum. Senin üzülmeni istemiyorum. Hep gül istiyorum. "

"Üzülecek olabilirm ama senden uzaklaşmam, gitmek istersem birlikte gideriz. Bende hep gülmek istiyorum, senin yanındayken başarıyorum da. " hafiften gülümsesede hala gergindi. Etrafıma bakındım. Bizim evin oraya giden yoldaydık. Ayaklarımız bizi buraya getirmişti.

"Bu mesajı atanı bulacağım ve onu diğer tarafa göndereceğim. "

"Sonrada katil olacasın, hapse gireceksin bende sana iç çamaşır getireceğim. Ah! saçmalama. "

"Güzel olurdu. " ona mal mısın der gibi baktım.

"Şaka yapıyorum. " deyip bana sarıldı. Gülümsedim. Onun yanındayken gülümsemekten çenem ağrıyordu. Ama umrumda mıydı? Hayır.

"Hadi artık git, Çağla merak eder. " kafamı hafifçe sallayıp arkamı döndüm. Anahtarımla apartmanın kapısını açatıktan sonra ona bakıp el salladım. O da bana el sallayınca gülümseyip içeri girdim. kapıyı kapattıktan sonra gülümsemem soldu. Onur'un başının belaya girmesinden deli gibi korkuyordum. Gizli numaradan korkuyordum. Bu kadar güçsüz ve korkak olmaktan nefret ediyordum. Hızla merdivenleri çıkıp bizim evin kapısana gelmiştim. Anahtarımla kapıyı açtım. İçer girdim ev karanlıktı ve sanırım Çağla uyumuştu, Damla'da daha gelmemişti. Işığı açtım. Kabanımı çıkartıp askıya astım. Kabanımın cebinden telefonumu ve kulaklığımı alıp odama doğru ilerledim. Bu sırada Çağla'nın odasından sayıklamalar duydum. Hızla odasına girdim, kan ter içinde kalmıştı.

"Baba yeter artık, vurma ona. " gözlerinden yaşlar akıyordu. uyandırmaya çalıştım sarstım ama fayda etmedi. En sonunda dayanamayıp yüzüne tokat attım. Çığlık atarak yataktan doğruldu. Gözlerini açtı ve hızlı hızlı nefes alamaya başladı. Yanına oturup ona sarıldım.

"Sadece bir kabustu, geçti. " kafasını salladı.

"Babam...annemi dövüyordu ve ben... hiçbir şey yapamıyordum. Korktum, çok korktum. Babamı görmeyeli 6 yıl oldu.O..hep annemi döverdi bizde abimle sadece ağlardık. "

"Anlatmak zorunda değilsin. " kafasını olumsuz anlamada salladı.

"Bir gün babam eve bir kadınla geldi, bize bu sizin yeni anneniz gibi şeyler söyledi. Kadın minicik bir elbise ve silikonlu göğüsleriyle bize küçümseyerek bakıyordu. O gece annem, beni ve abimi yanına alıp evden kaçtı. Her şeye dayanabilirdi, çok güçlü bir kadındı ama kadınlık gururu denen bir şey vardı ve annem hiç bir zaman gururunu ayaklar altına aldırmamıştı. O gece teyzemlere gittik ve sabahın ilk  vapuruyla buraya galdik. Yıllarca babamdan uzakta yaşadık. Ve annem yeniden, sevdiği bir adamla evlendi. Biyolojik babamdan görmediğim sevgiyi gösterdi bana. Baba sevgisini ondan gördük biz. Şu an burdaysak babam sayesinde. Ben ona hiç adıyla hitap etmedim, hep baba dedim ona. Ve rüyamda biyolojik babam geri dönüyordu babamı öldürüyordu. Annemi de ölesiye dövüyordu ve ben yine hiçbir şey yapamıyordum. " tekrar ağlamaya başladı.

"Bunların hepsi geride kaldı Çağla, üzülme artık, bak biz varız yanında. " Gülümseyerek bana baktı.

"İyi ki varsınız. "

"Hadi artık yatalım. " 

"Şey.. bu gün birlikte uyuyalım mı? " kafamı salladm ve yanına kıvrıldım. Biz uyumadan Damla geldi.

sonsuzum olHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin