[COMPLETED] ဗီလိန်ဗျူဟာ || ဘာသာပြန်

[၂၉] ပိုးအိမ်မှ ဖောက်ထွက်ခြင်း။

#Unicode

အခန်း(၂၉) ပိုးအိမ်မှ ဖောက်ထွက်ခြင်း

ဒီနေရာထိပြောလာရင်းဖြင့် ဟွမ်ဝေသည် အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်သည်။ သူ၏မျက်လုံးများသည် ပြူးကျယ်နေကာ သူ၏ကိုယ်ကတော့ သတိလက်လွတ် တုန်ယင်နေပါ၏။ မသိရင် ထိုမြင်ကွင်းကို သူမြင်နိုင်သေးသည့်အလားပင်။ ယွင်ရှဲ့နှင့်ကျန်းရွှင်းယီသည် ထိုအရာမျိုးကို မကြောက်သော်ငြားလည်း ဟွမ်ဝေ၏မျက်နှာအမူအရာကြောင့် သူတို့အပေါ်တွင်လည်း အနည်းငယ် သက်ရောက်မှုရှိလာသည်။ သူတို့သည်လည်း သတိမမူမိစွာဖြင့် အသက်ပင်ရဲရဲမရှုနိုင်ကြကာ ဟွမ်ဝေပြောနေသည်များကို နားထောင်နေကြပါ၏။

"ကျွန်တော်မြင်--ကျွန်တော်မြင်ခဲ့တာက တံခါးရဲ့အတွင်းဘက်မှာလေ..အပ်ချုပ်တဲ့တောင်းကြီးက အောက်မှာကျနေပြီးတော့ အထဲကပစ္စည်းတွေကလည်း အကုန်ပြန့်ကျဲနေခဲ့တာ။ အလောင်းက ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေရင်းနဲ့ အပ်ကိုကိုင်ပြီးတော့ ချုပ်ဖို့ကျန်နေတဲ့ သူ့ခေါင်းတစ်ဝက်ကို သူ့ဘာသာသူ ချုပ်နေတာဗျ! ကျွန်တော်တို့ဝင်လာတာကိုမြင်တော့ သူက ချုပ်နေရာကနေ ကျွန်တော်တို့ဘက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းလှည့်ကြည့်လာတယ်--သူ့ရဲ့မျက်လုံးတွေက အတုတွေလိုပဲ။ သူတို့ရဲ့မျက်လုံးအခေါင်းပေါက်ထဲမှာ ဂနာမငြိမ်ပဲ လည်နေတာဗျ။ စက္ကန့်တိုင်းမှာ အပြင်ကိုထွက်လာတော့မယ့်အတိုင်းပဲ! အဲ့ဒီ့နောက်မှာ သူ့ရဲ့ပါးစပ်ကလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်းပွင့်လာပြီးတော့ သူက ကျွန်တော့်ကိုပြုံးပြလာခဲ့တာ!"

ဟွမ်ဝေ၏အသံသည် ပို၍၊ ပို၍ ကျယ်လောင်လာပါ၏။
"သူ့ရဲ့သွားတွေက ပုပ်ဆွေးနေပြီလေဗျာ။ အဲ့ဒီ့အပြုံးနဲ့ဆိုတော့ ကျွန်တော်မြင်ရတာက သွားဖုံးဝါဝါကြီးပဲ။ ပြီးတော့...."

"ကောင်းပြီ!"
ယွင်ရှဲ့သည် ဟွမ်ဝေ၏ပုခုံးကို ပုတ်ပေးလိုက်ပါ၏။ ဟွမ်ဝေ၏အသံက ချက်ချင်းရပ်တန့်သွားကာ သူ၏မျက်လုံးထဲတွင်ရှိနေပါသော အကြောက်တရားကတော့ မပျောက်ကွယ်သေးပေ။ ဟွမ်ဝေသည် ယွင်ရှဲ့အား မရေမရာနှင့်ကြောက်လန့်တကြား ကြည့်လာသည်။ အချိန်တော်တော်ကြာပြီးနောက်မှသာ သူ၏အကြည့်သည်လည်း ပုံမှန်ဖြစ်သွားပါ၏။ သူသည် အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ကာ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် သူ၏မျက်နှာအား ပွတ်လိုက်ရင်း သူ၏ဝိညာဥ်ကို အားတင်းမြှင့်တင်ရတော့သည်။
"အဲ့ဒါက အဲ့လိုပါပဲ။ အတိုချုံးပြောရရင် ရွာက ထူးခြားဆန်းပြားတယ်။ ပြီးတော့ ဒီမှာ ဒီလိုဖြစ်တာကလည်း ပထမဆုံးအကြိမ်မဟုတ်ဘူးလေ။"