Vampir #7 / 25.12.2017 Prens, ayakkabıyı kızın ayağına geçirdiğinde aradığı kızı bulduğu için sevinmişti. Ancak bu sevinç ne yazık ki uzun sürmedi. Ayakkabının topuğu kırılmıştı! Prens dişlerini sıkıp mırıldandı. "Bu kız uğursuz!" * Ben uğursuz değildim. Biraz sakar olabilirdim, beceriksiz de. Belki de biraz sinirliydim. Ama kesinlikle uğursuz değildim. Mutlu sonlara inanmıyordum elbette. Külkedisi masalının mutlu sonla bitmesi de saçmalıktı. Bir defa, gerçek hayatta iyi kalpli ve yakışıklı bir prens bulma olasılığımız söz konusu değildi. Ayrıca prens, Külkedisi'ni sadece ayakkabısından tanıyacak kadar aptalsa o gerçek bir prens de değildir. Neyse, biraz sinirli biri olduğunu söylemiştim. Ona verin beylik laflarımı. Kısaca diyeceğim o ki bir masalda yaşamadığımın farkındaydım. Son dakika topuğumun kırılması beni uğursuz da yapmazdı. Ancak millenium çağı vampiri olsam bile inanın mutlu bir son benim de hakkımdı. Ancak bu anlaşmayla sonu kanalizasyon çukuruna çıkan bir yola girdiğim de ne yazık ki aşikardı. Elveda mutlu son!
53 parts