Bir Gizemdir Yaşamak

28.Bölüm

Anlatıcı: Gizem

Burak ve Gökhan'ın yanından ayrıldıktan sonra hızlıca kantine gittim. Arya ve Vera hem bir şeyler yiyor hem de sohbet ediyorlardı. Yan masadan bir sandalye alıp hızlıca yanlarına oturdum. Onlara sormam gereken şeyler vardı. 

- Kızlar acilen fikrinize ihtiyacım var.

- Sana da günaydın. Ben de iyiyim. Bizde öyle havadan sudan konuşuyorduk.

- Arya bu faslı geçelim çünkü konu önemli. 

- Ne oldu yine? Hayatımızda bir gün aksiyon olmasın ya...

- Gökhan kafa travması falan geçirdi galiba.

- Anlamadım.

- Kızlar baştan anlatıyorum. Beni bölmeyin. 

Olanları anlattım. İkisi de gayet normal karşıladı. Belki sevmeye başlamıştır falan dediler. 

- Kızım şimdi sınıfa girince saçmalamayın tamam mı?

- Neden saçmalayalım ki?

-Sınıfta Burak ile karşılaşacaksınız ondan. 

- Ama bu çok saçma.

- Valla ben normalde bu ekibin en mantığıyla hareket edeniyim ama şu an ben bile evrenin sizi bir araya getirmek için oyunlar oynadığını düşünmeye başladım. 

- Saçmalamayın biz sadece arkadaşız. Ben Gökhan'a su almaya gidiyorum. Ben gelene kadar aklınızdaki saçma fikirleri temizleyin. 

Kantin sırasında karşılaştığım arkadaşlarımla sohbet ederken Gökhan'ın neden bir dönem bu kadar kıskanç olduğunu sorgulamaya başladım. Ama maalesef yanıt bulamadım. Suyu alıp kızlarla birlikte sınıfa girdik. Şaka gibi bir ortam vardı. Burak'ın sırasının çevresi kız doluydu. Burak okulda yeni olduğu için aynı zamanda yakışıklı bir çocuk olduğu için bunun olmasını bekliyordum ama bu kadar erken olacağını tahmin etmiyordum. Burak çevresindeki ilgiden sıkılmış görünüyordu. Bana yardım dileyen gözlerle bakıyordu ama ben gülmekten ona yardımcı olamıyordum. Gökhan ise bu durumun ne kadar abartıldığını anlatıyordu. Bir süre sonra Burak kızlara sevgilisi olduğunu söyledi. Kızlar tarafında derin bir sessizlik oldu ve yavaş yavaş dağılmaya başladılar. Burak da bizim yanımıza geldi. Arya merakla sordu.

- Kızların sana olan ilgisi seni mutlu etmedi anlaşılan.

- Boğuluyormuşum gibi hissettim. Sağ olun hiçbirinizde yardımcı olmadınız.

- Burak sen başta söylemen gereken şeyi en son söyledin.

- Neymiş o?

- Kız arkadaşın olduğu tabii ki. Bu arada adı ne?

Burak'ın konudan rahatsız olduğunu hissederek araya girdim.

- Bu konuyu kapatabilir miyiz?

- Ama sen en heyecanlı yerinde reklam veriyorsun.

- Kızlar çocuk anlatmak istediği zaman anlatır. Ayrıca ders başlıyor.

Arya çocuğu daha fazla sıkboğaz etmeden konuyu kapatmıştık. Burak anlatmak isterse anlatırdı zaten. Belki bizi yeni tanımaya başladığından belki başka bir sebepten anlatmak istememesi normaldi. Hepimiz yerlerimize geçtikten sonra sınıfa hoca girdi. Hoca, Burak'ın kendisini tanıtmasını istedikten sonra derse başladı. 

Akşamüstü

Okul çıkışında atölyeye gitmek için sözleştiğimiz için birlikte metroya yürüdük. Atölyeye vardığımızda kapıda ekibimden Uras ile karşılaştım. Burak ve Gökhan'a birazdan geleceğimi söyledim. Uras Eskişehir'de Arya'ya kavalyelik yapmış olan kişiydi. Arya'nın doğum günü partisi yaklaştığı için onu da davet ettim. Eğer uygun olursa geleceğini söyledi. Bir süre ayaküstü lafladıktan sonra birlikte içeri girdik. Gökhan Burak'a atölyeyi gezdirmişti. Bu cumartesi olacak olan atölye için gelen başvurulara baktık. Bu atölyeye talep çoktu ama yine de yüz kişilik bir atölye yapacaktık. İlk gelen başvuruları kabul edip diğer başvuruları bir sonraki atölyeye erteledik. Birkaç işi daha yaptıktan sonra evlerimize doğru yola çıktık. Bugün yorulmuştum eve varınca hızlıca duş alıp ailemin yanına yemeğe indim. Yemeğimi yiyip yukarı çıkınca ödevimi yapmak için çantamı açtım ve yine o notlardan gördüm. Üstünde " Nerelerdeydin?" yazıyordu. Bu not beni korkutmuştu. Telefonumu alıp hızlıca Gökhan'a mesaj attım. 

Gizem: Gökhan yine not gelmiş. 

Gökhan: Ne yazıyor?

Gizem: Nerelerdeydin?

Gökhan: Sakin ol bulacağız o adamı tamam mı?

Gizem: Korkuyorum.

Gökhan: Yıldızlara bak ve sakinleş tamam mı?

Gizem: Tamam. 

Gökhan: Unutma ben senin yanındayım.

Gizem: Teşekkür ederim. İyi ki varsın.

Gökhan : İyi Geceler.

Gizem: Sana da...

Ödevlerimi yapıp uyumaya çalıştım ama bir türlü rahat edemiyordum. Sanki her an izleniyormuş gibiydim. Büyük ihtimalle bu notları yazan kişi beni izliyordu. Takip ediliyordum. Daha fazla dayanamayıp aklıma saçma gelse de Burak'a mesaj attım.

Gizem: Burak uyudun mu?

Burak: Hayır. Bir problem mi var?

Gizem: Hayır. Sadece yarın okula birlikte mi gideceğiz diye sormak istedim.

Burak: Eğer istersen.

Gizem: Bana uyar.

Burak: Motorla mı gitsek?

Gizem: Olur. Ama Gökhan bozulabilir.

Burak: O zaman metroyla gidelim. Daha yeni yeni aramız düzeliyor. 

Gizem: Aslında Gökhan iyi biridir. Tanıdıkça seversin. İlk tanıştığımız zaman biz de durmadan kavga ederdik. 

Burak: Ciddi misin?

Gizem: Tabii ki. Bu arada sen uyuyacaksan kapatabiliriz.

Burak: Gitar çalıyordum. 

Gizem: Seni engellediğim için özür dilerim.

Burak: Saçmalama Gizem. Buradaki tek konuşabildiğim insan sensin.

Gizem : Burak şarkı söyleme teklifin hala geçerli mi?

Burak: Her zaman.

Gizem: O zaman yarın okulda müzik odasında şarkı söylemeye ne dersin?

Burak: Olur.

Gizem: Eğer güzel bir şeyler çıkarsa Arya'nın doğum gününde ona bir sürpriz yaparız. Sen de istersen.

Burak: Gizem ben Arya'nın doğum gününe davetli değilim. 

Gizem: Davetlisin.

Burak : Tamam o zaman. Yarın bu sabah birlikte dinlediğimiz Mor ve Ötesi şarkısını söyleyeceğiz.

Gizem: Kızlar yanımızda olmayacak. Onlara sürpriz olsun istiyorum. Aramızda kalacak.

Burak: Adını bu kadar iyi yansıtmak seni yormuyor mu?

Gizem: Asla.

Burak: Gizem saat baya geç olmuş istersen yarın sabah yolda sohbetimize devam ederiz ne dersin?

Gizem: İyi Geceler...

Burak : Sana da.

Telefonu kapattıktan sonra Arya'ya doğum gününde yapacağımız sürprizi düşündüm. Eminim çok sevinecekti. Bakalım yarın neler olacaktı. Burak ile konuşmak bana iyi gelmişti. Kafamı dağıtmış ,kendimi iyi hissetmeme yardımcı olmuştu. Yine de içimdeki korku geçmek bilmiyordu. Ya kızlara ya da Gökhan'a bir şey yaparsa ben ne yapardım?