"T*ng *na sibat!" Sabi ng mga lalake at umalis.
Ng iniangat ko ang ulo ko nakita ko ang isang babaeng may hawak na—–
"Baril?!!" Sigaw ko sa gulat.
"Sshh.. Its gun but it is a airgun."
Nakahinga naman ako ng maluwag doon.
"What is your name?" Tanong ng babae.
"Im abby and she's coleen. My cousin" sabi ko.
"Im shekinah,"
Napanganga naman ako sa gulat.
"Shekinah?! Omg!" Niyakap ko naman ito.
"Hey, hey, okay na yung salamat basta wag lang hug." Nahihiya niyang sambit.
"Your alice girlfriend right?" Tanong ko.
"Paano mo nalaman?"
"Im alice friend," ngiting sambit ko.
"Really? Nice to meet you," ngiting rin na sambit niya.
"Ate abby, now that we've seen her. Can we go home?" Rant niya.
"No.. Let's stay here for a while." Sabi ko sa kanya.
"What? Did your brain got bonked?!" Paranoid na saad niya.
"I just want to know the Truth" sabi ko at humarap kay shekinah.
"Anong truth? May gusto ka bang malaman?" Tanong niya.
"Tungkol sa pamilya nila sela," sabi ko habang nakatingin sa daan.
"Doon na natin yan pagusapan sa loob." Sabi niya. Pumasok naman kaming dalawa ni coleen sa ulob.
Namangha ako ng makita ang loob ng bahay niya.
Maliit lang siya pero ang ganda ng loob! Kahit gawa lang sa kahoy the best pa rin talaga!
"Ang ganda naman dito," manghang sabi ni coleen.
"Ah.. Haha.. Lahat ng mayayaman namamangha pag nakikita yung bahay ko, sabi nila maliit lang daw pero ang unique ng loob." Sabi niya.
"Upo muna kayo," nag-indian seat naman kami ni coleen sa isang gilid.
"Kape or tsaa?" Tanong niya.
"Kahit ano." Sagot ko.
"Yung kapeng may art—–" hinampas ko naman si coleen.
Kahit kailan talaga napaka-arte.
Nang matapos na niyang haluin ang kape namin ibinigay na nito ang mga kape.
"So.. Ano bang gusto mong malaman sa Guia's Family?" Tanong niya. Mukhang seryosong usapan 'to kailangan mag-seryoso din ako.
"Una sa lahat, bakit KAILANGAN kakilala muna kita?" Pagdidiin ko sa salitang 'kailangan'
"Hmm... Medyo magiging mahaba ito. Sana kayanin ng tenga mo," tumango tango lang ako.
"Once upon—–"
"Shekinah!" Sabay na saway namin ni coleen.
"Sorry, sorry, 'di ako makakapag-start ng seryosong usapan ng hindi nagbibiro eh, hehe." Awkward na sambit niya.
"Just start!"
"First, why. Bakit kailangan kilala niyo ko. Its because my dad become one of the shareholders of their company." Tumango tango kami.
