Şimdi yapmazsam bir daha asla yapamayacağımı biliyordum.
İçime titrek bir nefes çektim ve belki de ömrüm boyunca boynuma zehirli bir sarmaşık gibi dolanacak o sözleri söyledim.
"Ayrılmak istiyorum."
İlk an gözlerinden garip bir ifade geçse bile heme...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kan ter içinde derinliklerine daldığım uykumdan uykumdan uyandığımda, boğazımı yakan derin bir nefes alarak hızlıca yataktan doğruldum.
Saçlarım ve üzerimdeki badi sırıl sıklam olmuştu. Daha kendime gelemeden biri koluma dokunduğunda irkilerek geri çekildim. Ablamın endişeyle yüzüme baktığını fark ettiğimde yutkunarak ne olduğunu anlamak için etrafıma baktım. Gün çoktan doğmuştu ve dün gece yattığım yatağımdaydım.
Gördüğüm şeylerin sadece bir kabustan ibaret olduğunu anladığımda derin bir nefes alarak tekrar ablama döndüm. "İyi misin ablacım? Kabus mu gördün?" Başımı sallayarak titreyen dudaklarımı birinine bastırdım.
Annem ve babama bakmak için arkamı döndüğümde onların yerinde uzanmış Merve ve Nazenin'i fark ettim. Gözlerimdeki yaşlara inat yüzümde bir tebessüm belirdiğinde tekrar ablama döndüm. "Ne ara geldiler hiç de fark edemedim." "Annemler erken kalktılar onlardan sonra da bu fareler geldiler." Dedi ablamda gülümseyerek.
Ablam hâlâ titriyor olduğumu fark ettiğinde; "Korkma bak buradayım ben,sadece kabus görmüşsün." Dedi beni kendine çekip sarılarak. Ona sıkıca sarılıp bir müddet kendime gelmeye çalıştım.
"Sen niye erken uyandın? Ben mi uyandırdım yoksa?" Dedim biraz olsun iyi hissedip geri çekilerek. "Yok zaten uykum yoktu ,esata mesaj yazdım cevap vermedi benimde uykum kaçtı işte." Dedi sıkıntılı bir şekilde. "Ne yazdın? Belki de görmemiştir." Dedim daha fazla üzülmemesi için.
"Kavga ettiğimiz zaman asla uyuyamaz, normalde olsa gecenin bir yarısı bile olsa arar aramızdaki sorunu çözmeye çalışırdı ama bu sefer mesajıma bile cevap vermedi." Telefonu uzattığında elime alarak mesajı okumaya başladım. Mesajı okuduktan sonra bıkkınca başımı iki yana salladım. "Sen bu aşk meşk işlerinden hiç anlamıyorsun abla,seni seviyorum yazıp sonrada buranın konumunu göndermişsin. Onun ne yapmasını bekliyorsun acaba? Bence kalkıp üstüne başına bir çeki düzen ver çünkü birazdan enişte bey burada olur."
"Ne gerçekten gelir mi? Hayır ya kesin gelmez dün gece arama bile dedi. Şimdi bir mesaj yazdım diye gelmez. Ya da gelede bilir. Ayy Bilmiyorum." Dedi yataktan inip odaya turlamaya başlayarak.
"Bilmeyecek bir şey yok hemen git üstünü değiştir ve dışarıda bekle,korumalar bahçeden içeriye almazlar ama sen söylelersen Atıf Abi içeriye alır babam'a da söylemez. Biraz konuşursunuz sonra gider zaten, hem babamda görmemiş olur." Dedim sakinleşe bilmesi için.
"Şimdi gidiyorum ama bu taktik işini daha sonra detaylıca konuşalım." Yanağıma bir öpücük kondurarak hemen odadan dışarıya çıktı.
Ben de yataktan çıktığımda saç diplerimi hâlâ ıslak hissediyordum. Üzerini açan Nazenine yaklaşarak uyandırmamaya çaldırarak hafifçe üzerini örttüm ve saçlarına bir öpücük kondurdum. Merve'yi de öptüm ve şarjı bitmiş olan telefonumu da alarak küçük adımlarla odadan çıkıp annemi aramaya başladım.
