Şimdi yapmazsam bir daha asla yapamayacağımı biliyordum.
İçime titrek bir nefes çektim ve belki de ömrüm boyunca boynuma zehirli bir sarmaşık gibi dolanacak o sözleri söyledim.
"Ayrılmak istiyorum."
İlk an gözlerinden garip bir ifade geçse bile heme...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gülümsemeyerek Ali'ye bakmaya devam ettiğimde ben daha ne olduğunu anlamadan o üzerime atlayarak yer düşmenizi sağladı ve: "Eğilin." Diye bağırıdı.
Hemen sonra silah sesleri yükseldiğinde nefessiz kaldığımı hissettim. Korkuyla gözlerimi etrafta gezdirdim. Bütün adamlar birden etrafımıza etten duvar örmüşlerdi. Ali yavaşça hareket ederek bizi arabanın kenarına doğru sürüklediğinde gözlerimle üzerini kontrol ettim.
"İyi misin bir şey oldu mu?" Diye bağırdım telaşla. "İyiyim sakın başını kaldırma."
"Kızlar nerede onlar iyiler mi ? Bırak Ali kızları görmem lazım." Dedim ağlayarak beni tutan ellerinden kurtulmaya çalışarak. "Dur! Onlar iyiler binanın içine girdiler." Dedi acı çeker gibi.
Tir tir titriyordum. Göğsümde bir sıcaklık hissedince hızlıca başımı indirip bluzuma baktım, açık renk bluzuma bulaşan kanı fark ettiğimde elimle üzerimi yokladım ama hiçbir şey hissetmiyordum. Korkuyla gözlerimi Ali'nin üzerine çevirdiğimde kolundan sızan kanı fark ettim.
"Aman allah'ım vurulmuşun." Diye haykırdım koluna bakarak. Kulakları sağır eden silah sesleri susmuş, yerini korkunç bir sessizliğe bırakmıştı.
Ani bir fren sesi duyulduğunda "Bir numaraya bir şey oldu mu?" Diye bağırıdı biri uzaklardan. Ali üzerimden bir milim bile kıpırdamıyordu, kilitlenmiş gibi kollarıyla sarıyordu beni. "Ali'm ne olursun bırak da koluna bakayım." Dedim haykıra haykıra ağlayarak.
"Keskin nişancının peşine düşün hemen." Bu sözleri duyduğumda daha şiddetli ağlamaya başladım. Ali acı içinde üzerimden çekildiğinde hemen doğrularak koluna baktım. Üzerindeki gömleğin omuz kısmı paramparça olmuştu ve oluk oluk kan akıyordu.
"Yardım edin,buraya baksın biri." Korumalar etrafımıza toplandığında ali'nin başını dizlerimin üzerine çektim. "Ali'm ,iyi misin? Bana bak ne olur." Dedim göz yaşlarım görüşümü bulanıklaştırırken.
Atıf önümüzde diz çöktüğünde hemen elini koluma koydu. "Ambulansı çağırdım birazdan burada olur senin gitmen gerkiyor ,burası şu an güvende değil." Dedi beni kaldırmaya çalışarak.
Dehşet içinde kolumu çektim ellerinden. "Siktirme güvenliğini,onu asla burada bırakmam. Şimdi çekil ve bana bir bez bul." Dedim avazım çıktığı kadar bağırarak.
"İşte... benim cesur kızım." Dedi Ali gülümseyerek. "Bu sert halini sevdim ama gitsen İyi olur güzelim...zaten Ambulans gelir birazdan." Hızlıca başımı iki yana salladım göz yaşlarımın içinde.
Doruk ve Murat birden korumaların arasından geçip önümüzde diz çöktüklerinde ağlayarak Ali'yi gösterdim. "Bir şey yapın ne olursunuz kan kaybediyor."
