Şimdi yapmazsam bir daha asla yapamayacağımı biliyordum.
İçime titrek bir nefes çektim ve belki de ömrüm boyunca boynuma zehirli bir sarmaşık gibi dolanacak o sözleri söyledim.
"Ayrılmak istiyorum."
İlk an gözlerinden garip bir ifade geçse bile heme...
[Mabel -don't call me up] [Cem adrian - geçer sandım]
Keyifli okumalar.🌷 Oy ve yorumlarınızı bekliyorum🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bakışlar bazen öldürür bazen ise güldürürdü .Bakışlarda saklıydı aslında biri için var olmak ya da olmamak. Arkasını dönüp giderken bakışlarından anladığım tek şey; bu bakışın beni güldürdüğüydü...
Etraftaki bakışları umursamadan Alper'le sözlü olarak selamlaştık ve ben de okul binasina doğru yürümeye başladım, dünkü yaşananlardan olsa gerek bütün bakışlar bizim üzerimizdeydi. Kızlarda bana yetişince hızlıca yürüyüp kendi sınıfımıza geçtik, allah'tan sınıfta atmosfer biraz daha farklıydı insanlar çıplakmışız gibi bize bakmaktan ziyada kendi işleriyle ilgileniyorlardı.
Yorucu geçen iki blok dersin ardından geriye doğru vücudumu esnetim ve ayağa kalktım. kızlara da kalkmaları için başımla işarat verdim. "Bir şeyler içelim yoksa ben sonraki ders horlaya horlaya uyurum."
Merve de ayağa kalktı ama Nazenin, "Siz gidin ya ben biraz oturup dinlensem daha iyi olur,bana da çay alın gelirken." Dedi.
"Tamam Nazo, hemen geliriz zaten." Dedim ve Merve'yle kol kola kafeteryaya gittik.
Ben siparişleri verirken Merve'nin yanımda olmadığını fark ettim, etrafa göz gezdirip onu bulmaya çalışırken, biraz ileride Dorukla konuştuklarını gördüm, ikisininde yüzünde bir gülümseme vardı. Kulağımın dibinde hissetiğim sıcak nefesle bir adım ileri doğru çıktım,
Sertçe arkamı döndüğüm de ,yüzündeki küstah gülümsemeyle Ali duruyordu arkamda. "Neden dibimdesin." Dedim umursamazca.
"Farkında değilim cesur kız." Onunla bu saçma muhabbeti devam ettirmemek için. "Seni gördüğüm iyi oldu sana bir teşekkür borcum var ,evimle ilgilendiğin ve beni hastahaneye götürdüğün için teşekkür ederim." Diye mırıldandım.
Yüzü az önceye göre ciddi bir hal almıştı. "Teşekürlük bir şey yok. Şu ev konusuna gelirsek,sizin evi gören bütün kameraları bozmuşlar hiçbir kayıt yok. sanırm polise gittiniz ondanda bir şey çıkmadı ama ben daha derin bir şekilde araştırmaya devam edeceğim merak etme er ya da geç buluruz kimin ya da kimlerin yaptığını." Bu konuyu bu kadar önemsemesi bir yandan sebepsiz yere beni mutlu ederken diğer yandan da huzursuz ediyordu.
"Bak sen elinden geleni yaptın, bu saçma intikam oyunu için seni suçlamış olabilirim. Ama artık senlik bir şey yok şimdiye kadar yaptıkların için teşekkür ederim."Dedim ve seri adımlarla hazır olana siparişleri aldım ve cevap vermesine fırsat tanımadan yürümeye başladım.
Merve'yi de alıp sınıfa çıkmak için etrafıma baktığımda, hala Dorukla konuştuklarını fark etim, aralarında bellirli bir mesafe olsada ayakta durmuş gülerek muhabbet ediyorlardı, elimi sallayıp Merve'nin dikkatini üzerime çektiğimde elimle yukarıya çıktığımı işaret ettim o da kafa sallayınca hem seri adımlarla sınıfa çıktım.
