Şimdi yapmazsam bir daha asla yapamayacağımı biliyordum.
İçime titrek bir nefes çektim ve belki de ömrüm boyunca boynuma zehirli bir sarmaşık gibi dolanacak o sözleri söyledim.
"Ayrılmak istiyorum."
İlk an gözlerinden garip bir ifade geçse bile heme...
Ramazan bayramınız şimdiden mübarek olsun. Hepinizi öpüyorum ve çokkk seviyorummm.❤❤😚😚😚
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kahve rengi dallardan pembe çiçekler açtığına göre ,ümitsizliğe gerek yoktur demişler.
Ümidim tam da karışımda durmuş büyük bir aşkla beni izliyordu. O an ne hasta olma ihtimalim, ne de peşimde olan adamlar kaldı. Sadece o kaldı aklımda da, kalbimde de. O varsa umutsuzluk da, ümitsizlik de yok dedim.
"Bu tılsımı duymuştum ama daha önce bu derece gerçek olmasını dilediğim bir an olmamıştı." Dedim kalbimden ,kalbine doğru akan büyük bir sevgiyle. "Sanırım ben de ömrüm boyunca bir şeyin gerçek olmasını bu kadar çok istememiştim ama bu tılsım olmasa bile senin başına belayım güzelim. Tılsım mılsım bizi bağlamaz." "Ya." Dedim kedi gibi göğsüne sokularak. Alnıma derin bir öpücük kondurduğunda saçlarımı okşayarak manzarayı izleyeceğimiz küçük terasa doğru ilerledi.
Kız kulesi tüm ihtişamıyla karşımızdaydı,öyle büyüleyici ve mükemmeldi ki insanda saatlerce durup izleme isteği uyandırıyordu.
Biraz daha manzarayı izledikten sonra, anı kalması için bir sürü fotoğraf çekinmiştik. Kulenin her yanını ayrı ayrı incelemiş ve konuşa konuşa iniş merdivenleriden inmeye başlamıştık.Yukarı çıkarken asansürü kullanmıştık ama indiğimizde ben merdivenleri kullanmak istemiştim. Sonuçta galata kulesinin tarihini anlamak istiyorsak o dönemde kuleyi zorlu şartlar altıdan çıkan ve inen diğer insanlar gibi kullanmamız gerekiyordu. Her ne kadar inerken yoruluyor olsak da merdivenleri bile incelemek güzel geliyordu bana. "Güzelim gerçekten yorulduysan kucağıma alabildirim seni." Ali'ye dönerek bezgince nefesimi verdim.
"Ali vallahi bir daha teklif edersen tekrar yukarı çıkarım. Kendim yürüyerek inmek istiyorum." "Ama yoruldun gibi." "Hayır aşkım, hiç yorulmadım hem etrafımıza baksana bizim gibi inenler de var." Dedim dar merdivenlerden inen diğer insanları işaret ederek. "Bir daha söylesene." Dedi başını yana yatırarak. "Hıh." Dedim anlamayarak. "Hayır'dan önce bir şey dedin." Söylediğim cümleyi aklımdan tekrar ettiğimde gülümsemeden edemedim. "Aşkım ,aşkım, aşkım, aşkım." Dedim üst üst.
"Ulan galata kulesi de neymiş. En son aşkından deliren Ali kulesi dikecekler buralara." Büyük bir kahkaha attığımda Ali beni kendine çekerek sıkıca sarılmıştı.
Yanımızdan geçen bir kızın imrenerek bize baktığını fark ettiğimde hafifçe tebessüm ettim güzel bakışlarını karışlık olarak. Genç kız tam yanımıza geldiğinde fotoğraf makinesini gösterdi. "Lütfen sarılmaya devam edin." Dedi kamerayı bize doğru tutarak. Şaşkınlıkla karışık bir tebessümle gülümsediğimde fotoğrafı çekerek,çıkan fotoğrafı elinde salladı birkaç kez.
Ali'de şaşkınlıkla geri çekildiğinde kızın elindeki fotoğrafa baktı. Kız gülmeyerek fotoğrafı bana uzattığında heyecanla fotoğrafı aldım hemen. "Çok teşekkür ederim." Dedim beğeniyle fotoğrafa bakarken.
