Şimdi yapmazsam bir daha asla yapamayacağımı biliyordum.
İçime titrek bir nefes çektim ve belki de ömrüm boyunca boynuma zehirli bir sarmaşık gibi dolanacak o sözleri söyledim.
"Ayrılmak istiyorum."
İlk an gözlerinden garip bir ifade geçse bile heme...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elimde sıcacık bir çay bardağı karşımda gecenin bile gölge düşüremediğı koyu mavi, mis gibi kokan deniz ve yanımda durup, boşta duran eliyle beni sıkıca saran sevdiğim vardı... Hastanede babamla karşılaştıktan sonra küçük bir izin krizinden sonra 10 kişilik bir koruma ekibiyle anca çıkabilmiştik hastaneden.
"Çok güzel değil mi burası? Böyle özgür,böyle dingin hissettiren başka yer yok gibi yer yüzünde." Ali saçlarımını arasına koklayarak bir öpücük kondurdu ve çayından küçük bir yudum aldı. "Öyle güzelim ama senin olduğun her yer böyle hissetiriyor bana."
Yine laf arasında romantikliğini konuşturmasıyla kıkırdayarak başımı boynuna gömdüm. "Her şey bittiğinde özgür olduğumda ilk iş buraya geleceğim. Bir tekne kiralayıp özgürce denizin üzerinde gezeceğim." Dedim derince iç çekerek. "Birlikte geleceğiz demek istedin her halde." Gülümseyerek başımı salladım. "Birlikte geliriz. Yani bu olanlar biterse birlikte geliriz. Ama bitmezse bitmeyeceğini hissedersem,tek başıma gelirim buraya. Belkide son kez özgür olacağımı bilerek gelirim." Dedim içten içe lütfen onunla geleyim diye geçirirken.
"Öyle bir şey olmayacak. Bu dediğini duymamış sayıyorum. Senin bensiz ,benim de sensiz hiçbir yolum yok." "Biliyorum söylemedim say." Dedim kızdığını anladığımda ve hemen lafı değişirdim. "İki gün sonra sınavlar başlıyor. Babam bu akşam için jetleri ayarlamış. Onlar Bursa'ya biz İzmire geçeriz ama Nazenin,Nazlı teyzeyi bırakır mı bilemiyorum. Benim de bir yandan Bursa'ya doktorumun yanına gitmem gerekiyor. Ne yapacağımı şaşırdım." Sanırım konuyu değiştirsem bile her zaman kötü bir şeylerle bitiyordu lafımın sonu.
Ali başımı boynundan uzaklaştırıp çaylarımızı da alıp bankın boş kısmına bırakarak yüz yüze gelmemizi sağladı. "Aralarında ki sorun ne, tam olarak bilmiyorum ama Nazenin'in annesi, sanki dünyada sadece Nazenin olduğu için varmış gibi davranıyor. Yani anlayacağın büyük ihtimalle olanları biraz sindirmek için Bursa'ya gidecektir. Nazenin'i de sınavlar için ikna etmeye çalışırız,zaten Murat bir şekilde onu getirir İzmir'e, bize bile gerek kalmaz. Doktor konusuna gelirsek de senin doktorunla online olarak görüşme sağlar. Ayrıca İzmirdeki en bilindik hastene babamın çocukluk arkadaşının ve sahibi orada başhekim." Dedi sakince. "Yani anlayacağın güzelim,kafanda dert kurmana gerek yok. Yarın gideriz bir de orada gerekli testeri yaparız ve Bursa'ya gidene kadar gerekli olan tedaviyi başlatırız. Ama olmaz dersen yarın için uçağı ayarlarım ,Bursa'ya uçarız. Bir gün de doktorunu görür gerekli olan her şeyi öğrenir burada uygularız. Olmaz mı?"
Donmuş gibi gözlerinin içine bakakaldım. Gecenin karartığı Mavi renkli irisleri yüzüme bakarken parıl parıl parlıyordu. Az da olsa kendimi toparlağımda kollarımı açarak hızlıca kendime çektim ona. Göğüslerimiz birbirine çarptığında Ali'nin şaşkınca güzel gözlerini sonuna kadar açıldığını tahmin edebiliyordum.
