Şimdi yapmazsam bir daha asla yapamayacağımı biliyordum.
İçime titrek bir nefes çektim ve belki de ömrüm boyunca boynuma zehirli bir sarmaşık gibi dolanacak o sözleri söyledim.
"Ayrılmak istiyorum."
İlk an gözlerinden garip bir ifade geçse bile heme...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sahi neydi hisler. İnsana yön veren mi? Yoksa insanı insan yapan şey miydi hisler. Artık hislerimi durduramadığımı hissediyordum, zira kalbimin böyle hızlı atmasının başka bir açıklaması olmazdı.
O karşımda durmuş bana bakarken hislerimin benliğimin bile önüne geçerek ona doğru koştuğunu hissediyordum.
Yanıma geldiğinde; "Ne işin var burada." Dedim üstümden atamadığım şaşkınlığımla.
"Kızlara anahtarı ver, gitsinler bizde konuşalım." Dedi emir verircesine. Paşama bak sen! "Hadi ya,başka bir şey ister misin sarı sırık." "Yok cesur kız sadece konuşsak yeterli olur." Dedi alayımı göz ardı ederek.
Kızlara doğru dönüp başımla tamam işareti yaptım. Zaten bunu bekliyorlarmış gibi hemen arabaya doğru yürüdüler.
"Ee ne konuşmak istiyorsun." İçimdeki heyecanı anlamaması için tamamen onunla alay etmeye ve soğuk davranmaya çalışıyordum.
"Arabama gel lütfen yolda giderken konuşuruz." Başımı sallayıp onu bile beklemeden arabaya yönelip hemen kapıyı açıp oturdum.
Kendisi de yanıma oturduğunda; "Baya araba seninmiş gibi davrandın, bir an misafir benmişim gibi hissetim." Dedi alayla. "Davet ettin ben de icabet ettim kapımı açmanı falan mı bekleseydim yani." Bir yanım ona bakarken pamuk şekerini dönsede ,diğer yanım ağzının ortasına bir tane çakmak istiyordu.
Cevap vermediğinde yüzümü ona doğru döndüm,gülerek beni izliyordu. "Artık gitsek mi diyorum." "Gidelim bakalım cesur kız." Dedi derin bir nefes alır gibi.
Araba yavaş bir şekilde yolda ilerlerken daha konuşmaya başlamamıştık. "Tahminen bugün konuşur muyuz acaba?" Dedim camdan dışarıyı izlerken. "Sabahın köründe seni kapıma getiren konu önemli olmalı."Dedim bu sefer merakla.
"Seninle eviniz hakında konuşmak istedim ve bence önemli bir konu ,polisten hiçbir haber çıkmadı ama ben bu işin ciddi bir mesele olduğunu düşünüyorum." Dedi ciddiyetle.
"Bak sana geçen seferde söyledim saçma sapan bir intikam meselesi için seni suçladım ama o konu kapandı ,yani bana yardım etmek zorunda değilsin ve lütfen konunun peşini bırak,çok önemli bir şey olsaydı devamı gelirdi zaten."Dedim bıkınca.
"Evet geçen seferde bir şeyler söyledin ama ben cevap bile vermeden arkanı dönüp gittin." Dedi kızgınca. "Önemli olup olmadığına böyle mi karar veriyorsun. Ayrıca bu iş'te beraberiz ,bu fikre alışsan iyi edersin."
"Ya sence önemli bir şey olsaydı devamı gelmez miydi?" "Devamının gelmediği,gelmeyeceği anlamına gelmiyor. Ya bir daha olursa." Dedi soğuk kanlılıkla. "Ya olur mu dersin?" Dedim sesimdeki bastıramadığım korkuyla.
