Şimdi yapmazsam bir daha asla yapamayacağımı biliyordum.
İçime titrek bir nefes çektim ve belki de ömrüm boyunca boynuma zehirli bir sarmaşık gibi dolanacak o sözleri söyledim.
"Ayrılmak istiyorum."
İlk an gözlerinden garip bir ifade geçse bile heme...
[Alan walker-faded] [Yeni türkü -Bana bir masal anlat baba]
Keyifi okumalar.🌷
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Belki pes etmek bir kadına yakışmazdı ama ben pes ediyordum artık. Çünkü dozunu tutturamıyordum artık hiçbir şeyin. Eksik hissediyorum, Eksik bırakıyorum, Eksik bırakılıyordum,
Anladığım tek şey;elinizden geleni yaptığınız da yetmiyorsa,artık ayağınızdan geleni yapıp gitmeniz gerektiğidir. Ve artık elimden bir şey gelmiyordu.
"Yeter artık,tek başına karar vermeye bir son ver." Annemin bağırmasıyla oturduğum yerden sıçradım. Annem bununla birlikte beni kendine daha fazla çekti.
"Ne dediysem o, konu tartışmaya kapalı." Dedi babam itiraz istemeyen bir ses tonuyla. "Önce konuşalım, bu hemen verilecek bir karar değil,kızın geleceği mevzu bahis." Dedi dedem hiddetli bir ses tonuyla karşı çıkarak. Ben hala tek kelime bile edememiştim. Ağzımı bile açmak gelmiyordu içimden. Belki de tekrar babam tarafından kırılmayı göze alamıyordum.
"Konuşacak bir şey yok baba,bursaya dönüyoruz orada devam eder okuluna."
Babamın sözlerini bitirmesi üzerine annem yerinden kalkıp babamın karşısına dikildi. "Bu kadar kolay mı yani onun geleceği hakkında ona sormadan karar vermen. Şimdiye kadar onu ikna etmek için sana destek oldum ama artık olmaz,artık ona sormadan karar veremezsin kabul etmiyorum." Diye bağırdı annem. Birbirlerine bağırdıkları anlara çok nadiren şahit olmuştum. Şimdi benim yüzümden kavga etmelerini istemiyordum.
"Tamam anne sakin ol." Dedim koluna dokunarak. "Sakin falan olamam her şeyi konuşacağız bugün." "Boş bir oda varsa biz oraya geçelim,annen kendinde değil." Dedi babam bana dönerek.
"Tamam anne gel seni götüreyim biraz dinlen sonra konuşuruz." "Sen tarif et ben götürürüm kızım." "Koridorun sağında ki oda." Dedim babama kızların odasını tarif ederek.
"Seninle hiçbir yere gelmiyorum,bade sen götür beni odaya." Çekinerek babama döndüğüm de başını iki yana sallayıp annemin tüm itirazlarına rağmen koluna girip koridora doğru çekiştirdi onu.
"Güzel gözlerini doldurmana gerek yok,baban'ın böyle bir şey yapmasına izin vermem sen benim torunumsun istemediğin bir şeyin olduğu nerde görülmüş." Dedemin sözleriyle gözlerimde ki akmak için direnen yaşları daha fazla tutamadım.
"Dede." Koşarak oturduğu yerden boynuna sarıldım. "Neden dede ?neden hiçbir şeyi yoluna koyamıyorum neden bu kadar güçsüz biriyim ben?" "Şşt ağlama ,ne demek hiçbir şey yolunda değil, ne demek güçsüz biriyim. Sen babanannen'den sonra gördüğüm En güçlü kadınsın baban seni çok seviyor ve sevdiği için hep yanı başında ol istiyor, bu yüzden zorluyor seni ." Dedi saçlarımı okşayarak.
