Şimdi yapmazsam bir daha asla yapamayacağımı biliyordum.
İçime titrek bir nefes çektim ve belki de ömrüm boyunca boynuma zehirli bir sarmaşık gibi dolanacak o sözleri söyledim.
"Ayrılmak istiyorum."
İlk an gözlerinden garip bir ifade geçse bile heme...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayatımın en öldüm en bittim dediğim noktasında ailemden aldığım sevgiyle yeniden ayağa kalkmıştım. En güzel gök kuşakları fırtınalı yağmurlardan sonra belirmez miydi zaten.
Babamla konuşmamızın ardından birbirimize sıkıca sarılmış ve uzun bir süre öyle kalmıştık. Birbirimize dargın olduğumuz da geçen zamanı büyük bir özlemle anlatmıştık,bir süre sonra annem de bize katılmıştı. Saatler nasıl geçmişti anlamamıştım bile. Dedemden gelen telefonla babam ,dedemin yanına gitmek için evden ayrılmıştı. Ve şu an da annemle sarılarak oturuyorduk.
Kapıdan gelen anahtar sesiyle annem benden önce davranıp ayağa kalktı. "Kim olabilir ki arkadaşın mı geldi acaba." Dedi annem bana dönerek. "Hayır Ali gelmez." Dedim korkuyla salon kapısına bakarak. "Ya Merve keşke kapıyı çalsaydık belki müsait değildirler." Duyduğum sesle içim öyle bir rahatlamıştı ki kalktığım koltuğa sesli bir nefes vererek tekrar çökmüştüm. "Ya saçmalama nazo yabancı mı var sanki, kapıyı çalıp rahatsız edersek daha ayıp olur." Kızlar salonun kapısında belirdiklerin de ikisinin de gözleri anneme dönmüştü ve; "Aysu teyze." "Aysu teyze."
Diye aynı anda bağırıp koşarak anneme sarılmıştılar. "Güzel kızlarım benim." Annem ikisinin de yanaklarına sevgiyle buseler kondurmuştu. "İyi ki geldin aysu teyze çok özlemiştik sizi." Dedi Merve mutlulukla.
"Biz de sizi çok özledik ama size kırgınım ben." Dedi annem koltuğa oturarak. "Neden ne yaptık ki?" Diye sordu Nazenin üzgünce. "Hadi Bade'yi anladım o bize küs olanları anlatmadı,siz niye anlatmadınız, ya allah korusun başınıza bir şey gelseydi." Dedi annem sitemle. "Ha onun için mi ya." Dedi Nazenin rahatça koltuğa yanıma oturarak.
"Ay aşk olsun Aysu teyze ya ben de önemli bir şey var sandım,hem sen söylesene bakalım,aynı şeyi annem yaşasa sonra da sana anlatma dese sen ne yapardın." Dedi Merve de oturduğum koltuğun diğer yanına oturarak.
"Başıma çete oldunuz siz iyice ,bir daha böyle bir şey yaşanırsa ve tek başınıza halletmeye çalışırsanız külahları değişiriz sonra demedi demeyin." Dedi annem kızgınlıkla. "Tamam anne ya söz vallahi bir dahakine herkesten önce ben söylerim zaten." Dedim yumuşaması için.
"Migrenim tutu yine ,ben ilacımı içmek için mutfağa gidiyorum." "Ben de geleyim anne bulamazsın belki." "Sadece su bardağı alacağım gerek yok sen otur,ayrıca ev senin miş gibi takılmanı da göz ardı ediyorum." Dedi bana ters bir bakış atarak.
Annem salondan çıktığı gibi Merve konuşmaya başladı. "Ali aşağıda bekliyor." "Neden ,eve gelmek için mi?" Diye sordum şaşkınlıkla,çünkü Ali bana sen aramadan gelmem demişti neden bekliyordu ki şimdi.
