Şimdi yapmazsam bir daha asla yapamayacağımı biliyordum.
İçime titrek bir nefes çektim ve belki de ömrüm boyunca boynuma zehirli bir sarmaşık gibi dolanacak o sözleri söyledim.
"Ayrılmak istiyorum."
İlk an gözlerinden garip bir ifade geçse bile heme...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hâlâ sorgularcasına yüzüme bakması gözlerimin dolmasına sebep olduğunda, bakışlarımı hızla önüme indirdim. Bana güvenmiyordu, canımı bile hiç tereddüt etmeden emanet edeceğim adam,bana güvenmiyordu.
İçime derin ve titrek bir nefes çektiğimde; "Seninle ilişkimiz başlamadan önce telefonumu tamir ettiğinde davet etmişti, ben de teşekkür amaçlı kabul etmiştim ama... neyse ben gitsem iyi olacak." Dedim sesime yansıyan kırgınlıkla. Oturduğum yerden kalkıp bir şey söylemesine müsade etmeden elindeki telefonu alıp arkamı dönerek yürümeye başladım.
Gözyaşlarım yavaş yavaş akmaya başlığında ,bileğimde hissetiğim eliyle direnmeden ona doğru döndüm. "Gitme ne olur ,bir an için sinirlendim ama seni üzmek istemedim." Dedi üzgünce gözlerimin içine bakarak.
"Gitmek istiyorum,daha sonra konuşuruz." Dedim bileğimi çekmeye çalışarak. Bileğimdeki elini ,avuç içime kaydırarak sıkıca tutu elimi. Yürümeye başlayıp odadan çıktığında, göz yaşlarımı silip ona ayak uydurmaya çalıştım.
Merdivenlerden çıkıp üst katta bir odanın önünde durduğumuzda,Ali duraksamadan kapıyı açıp içeri geçmemizi sağladı.
Odaya girdiğimizde etrafı incelemek bile gelmiyordu içimden. Başımı sadece önüme eğmiştim. "Yüzüme bak ne olursun bir tanem." Başımı kaldırdığımda kızlarmış gözleri. Gözlerimi esir aldı.
"Özür dilerim, niyetim seni kırmak veya üzmek değildi ,o an gözüm hiçbir şeyi görmedi seni üzdüğümü bile farkına varamadım." Dedi sakince izah etmeye çalışarak.
"İlişkimiz yeni olabilir ama ben sana güveniyorum,ama sen.. bana hiç güvenmiyorsun." Ellerini kollarıma yerleştirip beni kendi doğru çekti. Elleri sırtımdaki yerini aldığında ağlamam daha da şiddetlendi. "Yemin ederim sana güveniyorum, ilişkimiz yeni olsa bile seni yıllardır tanıyor ,seviyor gibi hissediyorum. O an kıskandığım için böyle bir tepki verdim, her fırsatta burnunun dibinde bitmesi beni deli etti, bütün öfkem bu yüzdendi."
Omuzuna yasladığım başımı geri çektiğimde kabaca burnumu çektim. Bu halime gülümsediğinde göz yaşlarımı silip burnuma bir öpücük kondurdu. "Anladın değil mi güzelim? Tepkim sana değildi,ben sana sinirlenemem ki."
Başımı salladığımda elimi tutarak önünde durduğumuz yatağa oturttu beni. "Burası benim odam ,yani taşınmadan önceki odam."
Sessiz kaldığımda ban doğru döndü. "Hâlâ gitmek istemiyorsun değil mi?" Diye sordu üzgünce. Onu daha fazla üzmemek için başımı iki yana salladım. "Hayır istemiyorum, hata odanı gezip manken posteri falan var mı diye bakacağım." Dedim gülümsemeye çalışarak.
