Şimdi yapmazsam bir daha asla yapamayacağımı biliyordum.
İçime titrek bir nefes çektim ve belki de ömrüm boyunca boynuma zehirli bir sarmaşık gibi dolanacak o sözleri söyledim.
"Ayrılmak istiyorum."
İlk an gözlerinden garip bir ifade geçse bile heme...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çürük bir urgan boynumu sıkıyor gibi hissediyordum. Şeytanın küf kokan ellerini bir türlü çekip atamıyordum üzerimden.
Donmuş gibiydim, ne yapacağımı nereye gideceğimi bilmiyordum. Kim beni neden ölümle tehdit ederdi ki? Kime ne yapmıştım ben?
"Sakin olup ne yapacağımıza karar verelim." Diyordu merve ama sesi çok uzaklardan geliyor gibiydi. "Ali'yi aramam gerek." Dedim. Aklıma ilk o gelmişti bana bir tek o yardım ederdi.
"Polise gidelim, Ali yardım edemez bize." "Hayır Ali gelmeden çıkamayız tehlikeli olur bu." Dedim titreyen sesimle.
"Tamam ara gelsin,sen sakin ol lütfen yine titremeye başladın." Dedi Merve kolumdan tutup beni koltuğa oturtarak. Çantamdan telefonumu çıkarıp,titreyen parmaklarım yüzünden zorlukla olsa da numarayı bulup aradım.
"Efendim." "Ali..." bir müddet konuşamadan bekledim. "Biri yine not bırakmış...ama bu... bu çok farklı, yardımına ihti-" "Bekle beni birazdan ordayım... sakın korkma tamam mı geliyorum hemen." Dedi lafımı kesip bağırarak.
"Bekliyorum." Diyebildim sadece.
Telefon kapandığın da gözlerimi tekrar diğer elimde tuttuğum nota çevirdim. Aklıma hiç kimse gelmiyordu, her kim ise bana bunu neden yapıyordu hiçbir fikrim yoktu ,en zor olanı da tanımadığın, bilmediğin bir düşmanının olmasıydı. Kim olduğunu bilseydim belkide ona göre gardımı alırdım ama aklımın ucundan, tek bir kişi bile geçmiyordu.
"Geliyor mu?" Dedi Merve yanıma oturarak. "Birazdan orada olurum dedi."
"Babama da söylemem gerekiyor." Dedim başımı ellerimin arasına alarak. "Kim ne ister ki senden,anlamıyorum ölümle tehdit etmişler resmen seni." Dedi nazenin ağlamaya devam ederek.
"Ya sana bir şey yaparlarsa? Ya notta söylediğini yaparsa." Ayağa kalkıp nazenin'in oturduğu koltuğa oturup hemen kollarımla sardım onu.
Merve de diğer yanına oturmuş onu sakinleştirmeye başlamıştı. "Bana hiçbir şey yapamazlar, kimse bana zarar veremez o notta yazan şeyler tamamen saçmalık sen sakın korkma." Dedim saçlarından öperek.
Her ne kadar onu sakinleştirmeye çalışsam da ,kendi titrememi bile durdurmamıştım henüz.
Kapının yumruklanmasıyla Nazenin oturduğu yerden irkildi gelenin Ali olduğu biliyordum. "Sakin ol Ali gelmiştir."
Merve ayağa kalkıp kapıyı açmaya gittiğin de ben de ayaklanıp kapıya doğru bakmaya başladım.
Onu gördüğüm de göz yaşlarım benden bağımsız olarak akmaya başladı.
