SADECE SEN

1. Bölüm:Hayallere direniş

[Billie eilish - Lovely]
[İkiye on kala -iyi ve Güzel kadınlar]

Bir klişe olarak başladığınız tarihi yazın

Keyifli okumalar.🌷

Bade'den

Hocanın kendine bile duyuramayacağı sesiyle anlattığı şeyi dinlerken sıkıntıdan patlamak üzereydim. biraz daha dayandıktan sonra neyse ki dersi bitirmişti, derin bir oh çektiğim de yanımdan gelen sesle başımı merveye çevirdim.
"Bade hayırdır bir sorun mu var, dersi de dinlemedin gibi. "

yok bir şey dercesine omuz silkip mırıldandım.

"Yok bir şey mervoşum uykumu alamadım her halde. "

Külliyen yalandı,dertlerin biri bitmeden diğeri başlarken nasıl iyi olabilirdim ki. Ama bunu ona beli edip onu da üzmek istemezdim.

Toparlanıp sınıftan çıktık birlikte. Başka bir derslik bölümünde seçmeli çizim dersi olan bir arkadaşımız daha vardı. üçümüz de mimarlık 2. Sınıf öğrencisiydik onlar için burda okumakta bir sıkıntı yoktu ama benim için öyle değildi. her şey izmire tercih vermek istediğimi söylediğimde başlamıştı.

Ailem bursa da onların yanında okumamı istemişlerdi ,fakat ben tüm karşı koymalarına rağmen burayı tercih verip kazanmıştım .babam gidersem bir babam olmayacağını söyleyip beni caydırmaya çalışmıştı.
Sonra fikrimin değişmediğini gördüğünde,madi yardım yapmayacağını söylemişti. Babam hiçbir zaman böyle bir insan olmamıştı, hep hayallerimize ve kararlarımıza saygı duyardı. Yanımızda dururdu.

Ama uzaklara gitme fikrim onu çok başka biri yapmıştı ,aynı olayı ablamda da yaşamıştık ama ablam ona karşı koymak yerine bursa da okumayı kabul etmişti.

Ben ise hayallerimin peşinden gelmiştim.
İlk iki ay ablam dışında kimseyle konuşmamıştım.
Zaten sonra ki ay annem ve babam dayanamayıp yanıma gelmişlerdi.
Barışmıştık ama hala geri dönmem için ısrarcıydılar.
Babamda bir gariplik vardı ,sanki burada her an başıma bir şey gelecekmiş gibi davranıyordu ama onları ikna etmiştim ve gittikten sonra her şey normale dönmüştü.

İkinci yılın başlaması için izmire döneceğim zaman daha büyük bir kavga etmiştik bu sefer garip bir şekilde annem de babamdan yana olup, kalmam için beni ikan etmeye çalışmıştı. Ama ona rağmen tekrar gideceğimi söylediğim de bir daha madi manevi biz yokuz demişlerdi, ama yine de bir hafta geçmeden arayacaklarını biliyordum.
Fakat bu sefer çok kırılmıştım ,bana destek olmayıp yanım da durmayanları ben artık hiç istemiyordum.

Bir hoşça kal bile demeden tek başıma hava alanına gidip izmir'e gelmiştim.

Bir ay geçmesine rağmen onların ne bir telefonuna cevap vermiş ne de kredi kartımı kullanmıştım,sadece ablamla irtibat halinde olmuştum bu geçen zaman da.

O da annemin ve babamın çok pişman olduklarını ve beni merak etiklerini söylemişti ama beni tehdit etmelerinden ve hayallerime saygı duymamalarından gerçekten yorulmuştum ve onlarla bir süre konuşmayı düşünmüyordum.

Ama bir yandan evin masrafları bir yandan okul için gereki para derken onlardan para almadığım için çok sıkışmıştım.

Kız'lar ev konusunda hep bana destek oluyorlardı ama o da bir yere kadardı artık çalışıp kendi ayaklarımın üzerinde durmam gerekirdi, şimdiye kadar hiç çalışmamıştım, babam ünlü bir iş adamıydı hiçbir zaman madi bir sıkıntı çekmemiştim ama artık bir şeyleri kendi başıma yapmak zorundaydım. Daldığım düşüncelerden merve'nin beni dürtmesiyle uyandım.

"Ne oluyor merve sol yanımı çökertin kızım ya." Dedim sinirle.
"Bado bir sorun varsa söyle halin hal değil, hem sen daha aramadın mı sizinkileri meraktan öldüler be kızım. "

Merdivenlerden inerken umursamazca başımı salladım.
"Hayır konuşmadım konuşmayı da düşünmüyorum, boş ver hadi eve gidelim biz." deyip koluna girdim.

Konuyu değiştirmek için;

"Eee ne oldu senin o yakışıklı." Dedim, tabii ne yaptığımı anladı ama bozuntuya vermeden heyecanla anlatmaya başladı.

Onun anlata anlata bitiremediği doruk'unu dinleyerek eve gelmiştik, hemen mutfağa geçip yiyecek bir şeyler hazırladık, Nazenin'in de gelmesiyle, yemeğimizi yiyip etrafı topladık.
Hep birlikte salona geçip oturduğumuzda artık bu çalışma meselesini onlara anlatmam gerektiğine karar verdim ,her ne kadar karşı çıkacaklarını bilsem de bir cesaretle anlatmaya başladım.

"Kızlar ben iş bakmaya başladım."
Bir kerede söylediğim şey ile ikisi de ağızları açık bir şekilde yüzüme döndüler. Sanırım ilk şoku atlatan Merve olduğu için tahmin etiğim gibi hemen karşı çıkmaya başladı.
"Ne işi? Nerden çıktı şimdi bu zaten dersler çok yoğun, hem senin işe ihtiyacın yok ki biz varız sana her zaman destek oluruz saçmalama."

Nazenin de hemen ona destek oldu. "Gerçekten bade saçmalama biz varız; dersler çok yorucu zaten, bir de çalışırsan çok yorulursun." Diye ikna etmeye çalıştı o da beni.
Ama ben kararımı vermiştim.
"Hayır kızlar kararım kesin.
Her zaman yanım da olduğunuzu biliyorum ama artık kendi ayaklarımın üzerinde durmam gerekiyor,bu benim için çok önemli lütfen anlayın beni." Dedim sonlara doğru kısılan sesimle.

Tekrar itiraz edecek gibi oldular ama ne kadar kararlı olduğumu gördükleri için beni desteklediklerini ve ailemin aksine hep yanımda olacaklarını söylediler.

Yarın benim için büyük gündü, kızlar ile biraz daha sohbet ettikten sonra odalarımıza dağıldık, odama geldiğim de üzerimi değiştirip hemen yatağıma geçip gözlerimi,hemen uyanmak istediğim yeni ve güzel gün için yumdum.

***                      

Sabah alarmın moral bozan sesine rağmen çok enerjik bir şekilde uyanmıştım, hemen esneye esneye banyoya geçip kısa bir duş aldım,çıktığım gibi saçlarımı fön yardımı ile şekillendirip gardrobumun karşısına geçip dizlerimin üstünde biten dar mor elbisemi aldım elime ,evet evet bu olurdu hem rahat'tı hem de şıktı.

Hemen vücudumu havlu yardımıyla kurutup, elbisemi üzerime geçirdim, yüzüme yaptığım hafif bir makyaj'dan sonra tam olarak hazırdım.
Benim için her şeyin başlangıcıydı yeni gün.

Bu şehirde ki tüm umutlarımın, hayallerimin yeni başlangıcıydı...

●●●

İlk bölümler başlangıç olduğu için kısa olabilir ama ilerleyen bölümler, daha uzun olacaktır.

Beğenmeniz dileğiyle,
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.💜