မြတင့်

(၁) [Zawgyi]

ႏွင္းဆီနီနီမ်ား၏ရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ႀကိဳင္လိႈင္ေနေသာ ျခံဝန္းက်ယ္ႀကီးထဲ႐ွိ ဒန္းေလးတစ္ခုေပၚတြင္ အသက္ငယ္ငယ္ေကာင္ငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနေလသည္။

ထိုေကာင္ငယ္ေလးသည္ ေတာင္ဘက္ျခံအေပၚထပ္႐ွိ အခန္းငယ္ေလးဆီသို႔ ေငးေမာၾကည့္ေနခဲ့သည္။ ထိုေကာင္ငယ္ေလးသည္ တစ္စုံတစ္ရာကို ခပ္ေပါ့ေပါ့ကေလး ေတြးေတာေနဟန္၊ မဟုတ္ေသး။ သူ ဘာေတြးေနမိသည္ကိုပင္ ေရေရရာရာမသိေတာ့ပါေခ်။

သူ၏ အေတြးတို႔သည္ ေရာက္တတ္ရာရာျဖစ္ေန၏။ ေတြးေန၊ ေငးေနရသည္ကိုပင္ ထိုေကာင္ငယ္ေလးက သာယာေနဟန္ ခပ္ေဆြးေဆြးကေလး ျဖစ္ေနပါ၏။

သူ၏လက္ထဲတြင္လည္း စီးကရက္တစ္လိပ္ကို မီးညႇိထားလ်က္သားျဖစ္ေခ်၏။ ထို႔အျပင္ သူ၏ပါးစပ္မွလည္း စီးကရက္အေငြ႕မ်ား တေထာင္းေထာင္းထေနပါေသး၏။

သူ၏နာမည္ကား ျမတင့္ဟု ေခၚတြင္ပါ၏။ ျမတင့္သည္ကား အ႐ူးပင္ျဖစ္၏။ သို႔ပါေသာ္လည္း ထက္ျမက္သည့္အ႐ူးပင္ျဖစ္‌ေခ်ပါ၏။ သို႔ရာတြင္ အခ်စ္ႏွင့္ေတြ႕လွ်င္ အ႐ူးကေလး ျမတင့္သည္ တုံးအသြားတတ္သည္။

ျမတင့္ကား ျပတ္သားသည္ဟု လူအမ်ားက သတ္မွတ္ေပးၾကျပန္ပါ၏။ သို႔ရာတြင္ ရံဖန္ရံခါ ေဝခြဲမရျဖစ္ေနတတ္သည္ဟုလည္း ဆိုၾကျပန္၏။ ျမတင့္မွာ ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာဆိုတတ္ေသာ္လည္း ရံဖန္ရံခါတြင္ေတာ့ ႏူးညံ့ေနတတ္ျပန္သည္ဟု သတ္မွတ္ႏိုင္ပါေသး၏။

လူေတြက ျမတင့္အေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္သိလို႔မ်ား ျမတင့္အား ဤသို႔ႏွယ္ သတ္မွတ္ေနၾကရပါသနည္း။ ျမတင့္က သူတို႔သတ္မွတ္ခ်င္တိုင္း သတ္မွတ္ပစ္လို႔ ရမတဲ့လား။ ျမတင့္က ထာဝရအတြက္ ျမတင့္ပင္ျဖစ္ေနမည္ျဖစ္၏။

ျမတင့္က ဘယ္လိုဘယ္ပုံပါဟူ၍ သတ္မွတ္ေပးေနၾကဖို႔ လိုလည္း မလိုၾကပါေခ်။

ျမတင့္ထံတြင္ ခံစားတတ္ေသာ ႏွလုံးသား မ႐ွိဟုထင္ရေသာ္လည္း အမွန္မွာေတာ့ ျမတင့္သည္ကား ခ်စ္တတ္လြန္းသူတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ေခ်၏။

သို႔ပါေသာ္ျငား ျမတင့္သည္ ဘာေၾကာင့္မ်ား အခ်စ္မခံခဲ့ရပါသနည္း။ သူ၏ ထူးျခားေသာအႀကိဳက္ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္မည္ဟု ျမတင့္က တစ္ထစ္ခ်ေတြးထားမိသည္။