ျမတ္သိန္းသည္ ထိုေန့ညတြင္ ထားေမအား အညာေျမသို႔ ခိုးေျပးသြားခဲ့သည္။
က်န္ခဲ့ေလေသာ ဦးၫြန္႔ႏွင့္ ေဒၚစိန္တို႔မွာ အင္မတန္ ေဒါသထြက္ၾကရေတာ့သည္။
ထြက္လည္း ထြက္ခ်င္စရာပင္။ ၪီးၫြန္႔တို႔ ေဒၚစိန္တို႔ဟူသည္ ဂုဏ္ပကာသနကို အင္မတန္ မက္ေမာသူမ်ား ျဖစ္ၾကရသည့္အတြက္ ျမတ္သိန္းကဲ့သို႔ေသာ ၿခံေစာင့္သာသာလူႏွင့္ ထားေမးအား မည္သို႔မ်ား သေဘာတူႏိုင္မည္နည္း။
ထို႔အျပင္ ျမတ္သိန္း၏ အလုပ္ရွင္ဟု သူတို႔ယူဆထားၾကေသာ ျမတင့္အေပၚ၌လည္း သိပ္ေက်နပ္ပံုမေပၚၾကပါေခ်။
သို႔ရာတြင္ အဘယ္ေသာ မ်က္ႏွာေျပာင္မႈမ်ိဳးႏွင့္ ျမတင့္အား ေျပာဆိုရဲပါ့မည္နည္း။ ျမတင့္သည္ သူတို႔မိသားစုအတြက္ သူ၏ အရွက္ႏွင့္သိကၡာကို ေၾကးထပ္ခဲ့သည္ေလ။
သို႔ေၾကာင့္ ေအာင့္ကာအီးကာျဖင့္ ျမတင့္အေပၚဝယ္ မေျပာရဲ မဆိုရဲ ရိွၾကေလသည္။ ျမတ္သိန္းအေပၚ၌သာ စုပံု၍ ေဒါသတို႔ ျဖစ္ၾကေလသည္။
လြန္းေမာင္ကေတာ့ ဆိုးသည္၊ ေကာင္းသည္ ဘာမွဝင္မေျပာပါေခ်။ ေသခ်ာသည္မွာ သူ ျမတင့္အေပၚ လံုးဝစိတ္မကြက္ျခင္းပင္။ စိတ္ကြက္ပါရန္ လြန္းေမာင္မွာ အခြင့္အေရးလည္းမရိွ။
သံုးရက္ေျမာက္ေန့တြင္ ျမတ္သိန္းသည္ လူႀကီးစံုရာျဖင့္ ထားေမအား လာအပ္ေလသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ျမတင့္သည္လည္း လြန္းေမာင္တို႔အိမ္သို႔ သြားကို သြားရေပသည္။
ဦးၫြန္ႏွင့္ ေဒၚစိန္တို႔မွာ ျမတင့္အား ျမင္သည့္အခါ အို႔တို႔အမ္းတန္း ျဖစ္ကုန္ၾက၏။ ျမတင့္အား မ်က္ႏွာမျပဝံ့ၾကသလို၊ မ်က္ႏွာခ်င္းလည္းမဆိုင္ခ်င္ၾကသည့္ႏွယ္။
ျမတ္သိန္းသည္ ျမတင့္အား ျမင္ေလေသာ္လည္း မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေပသည္။ သို႔ရာတြင္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေတာ့ ျမတင့္အား ခိုးၾကည့္မိေသးသည္။
လြန္းေမာင္ကေတာ့ ျမတင့္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းေနရာတြင္ ထိုင္ကာ ျမတင့္အား အစဥ္တစိုက္ ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
ၪီးၫြန္႔တို႔သည္ ထားေမအား မဂ္လာေဆာင္ေပးခ်င္ေသာ္လည္း ျမတ္သိန္းက သေဘာမတူပါေခ်။ အဘယ္ေသာစိတ္မ်ိဳးႏွင့္ ျမတ္သိန္းသည္ ထားေမႏွင့္ မဂ္လာေဆာင္ႏိုင္မည္နည္း။
YOU ARE READING
မြတင့်
Historical FictionUnicode ၁၉၄၀ခုနှစ်လောက်က ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်။ မိန်းမအဝတ်အစား၊ မျက်နှာချေမှုန့်၊ နှုတ်ခမ်းနီရဲရဲတို့ကို နှစ်ခြိုက်ခဲ့သော ယောကျ်ားပျိုတစ်ယောက်၏ အမည်ကား မြတင့်။ မြတင့်က ကြမ်းတမ်းပြတ်သားသော်ငြား အချစ်နှင့်ပတ်သက်လျှင် နူးညံ့ကာ ဝေခွဲမရဖြစ်နေတတ်သည်။ မြတင့်သည်...