Toksyczna miłość 2 //Draco Malfoy (18+) [ZAKOŃCZONE]

„Ostatnie zadanie?"

Kurwa no nie. No poprostu kurwa no nie.

- Co tam Smith? Gdzie któryś z twoich przydupasów?

- A gdzie twoja matka? - uniosłam brew

- Przestaniesz o niej wspominać?

- A przestaniesz wiecznie za mną łazić i się przypierdalać?

- Musisz odpowiadać pytaniem na pytanie?

- Spierdalaj - burknęłam wymijając go

Zawiesiłam kartkę na ścianę i skierowałam się do łazienki. Ktoś nagle chwycił mój nadgarstek, odwróciłam się gwałtownie

- Kurwa Olivia, chcesz żebym Ci wyjebała? - zaśmiała się

- Przepraszam - uniosła ręce

- Chodź - kiwnełam głową

Poszłyśmy razem korytarzem

- Dawno się nie widziałyśmy - westchnęła

- Trochę zleciało - zaśmiałam się

- A ogólnie fajny ten Draco, rozmawiałam z nim chwilę jak poszłaś ale mało rozmowny

- Bo to Draco on taki jest, woli słuchać

- Ale za to przystojny - walnęła mnie w ramię

- Wiem liv i przypominam, że to mój chłopak

- No wiem wiem - przewróciła oczami uśmiechając się - Zawsze możemy się o niego bić - dodała kpiąco

- Jesteś pewna że chcesz się ze mną napierdalać?

- Dawaj - stanęła przede mną

- Połamie Cie kurwa

Złapałam jej nadgarstki i zaczęłam z nią szarpać. Oczywiście wszystko było dla zabawy i nie chciałyśmy sobie zrobić krzywdy. Odwróciłam ją do tyłu wyginając rękę

- Ała dobra kurwa - śmiała się

- Kto jest najlepszy?

- Ty

- I kto jest zajebisty i lepszy od Ciebie

- Ty Em!

Puściłam ją, odwróciła się śmiejąc mi w twarz

- Chodź już - parsknęłam

Wróciłyśmy do dormitorium chłopaków

- Jesteśmy - rzuciłam

- Super, bez was było lepiej - odparł Blaise

- O tu chamie - podniosłam poduszkę i rzuciłam w niego

- Żartuję przecież, najlepsza przyjaciółko - uśmiechnął się

- Ej Em teraz mi się przypomniało - zaczeła się śmiać - Pamiętasz jak Davidowi przywiązałaś nogi do ławki? I się wyjebał? - wybuchła ogromnym śmiechem, a ja razem z nią

- Rzeczywiście - dodałam

- To było piękne. Chciałabym czasem wrócić do tych czasów

- No fajnie było - pokiwałam głową

Był fajnie. Tylko gdybym mogła się cofnąć w czasie to nie wyśmiewałabym się z Davida. To był mój cholerny błąd i zapłaciłam za to.

- Em wracamy? - zapytała Ginny

- Tak chodźmy już - kiwnełam głową - Do jutra - rzuciłam jeszcze i wyszłyśmy na korytarz - Z kim masz dormitorium?

- Z Hermioną Granger, jeśli dobrze pamiętam