My Step Brothers'

Chapter 32: The Who?

BAMs POV:

"Congrats!! To all the players of Greenians University!!"

Andito kami sa school gym ngayon, nagpa-tipon ng onti ang university namin. Ewan ko ba kung pati sa pagkain kasalo kami eh. Hahaha.

Anyway,hays. Nababanas ako kay kuya masyado siyang pre-occupied kahapon. Kasi naman,sinabi ng wag nang mag girlfriend eh. Ako naman naniwala sa inasal nung Mandy na yun! Malandi din pala yung babaeng yun. Hmp! Temptation,temptation pa siya! Bwiset talaga.

"Lalabzs!!" Natauhan ako ng sigawan ako ni Danica.

"Oh?!" Sigaw ko pabalik.

"Kanina pa kita tinatawag eh! Bingi ka na ba?"

"Sorry ah?" Pag kasabi ko nun,hinila niya ako papuntang canteen. Lunch na agad? Grabe naman.

Kumuha na kami nang pagkain. Hindi kami kumain sa canteen instead nag hanap kami ng hallway kung saan walang masyadong taong nadaan. At nakahanap naman kami. Hindi ko kasi kabisado e pero feeling ko parang abandonado ata yung room sa may hallway eh.

"Babes! Ok lang ba dito?" Tanong ko.

"Oo nga eh. Nakakatakot yung room na yun oh." Sabi niya. Dapat mag tuturo pa siya pero binaba ko kamay niya. Masama kasi mag turo kahit umaga man ngayon. Kaya ayoko ding magturo toh. Si Danica kasi may 3rd eye,kaya minsan natatakot ako sa babaeng toh eh.

"Wag na tayo dito!!" Sabi ko habang hinihila siya.

"Hey!!" Kinilabutan kaming dalawa sa nag salita kasi tahimik lang kami eh. Hindi kami makalingon ni Danica.

"Psst." nung narinig namin ulit nanlaki mata ko. Hala. Wag po bata pa ako.

Psst. Lang ng siya psst. Takot na takot kami. Pero nung nanahimik na titingin ako sa likuran pero hinihigpitan ni Danica yung hawak niya sa kamay ko. Pero nag matapang ako. Nung nakatingin ako sa likuran gulat na gulat ako may tumakbong human figure papunta samin pero nakaitim siya. Ang bilis ng pangyayari nakaramdam ako ng hapdi sa braso ko.

M-may sugat ako. S-sino yun? Nag katitigan lang kami ni Danica. Siguro habang lumagpas siya samin ay sinugatan niya ako.

Dinala ako ni Danica sa Clinic. Sabi ko sakanya wag ng sabihin kay kuya Johnny. Ayoko ng mag alala siya para sakin.

~

Uwian na. Grabe wala kaming ginawa. Tsk. Nakakatamad tuloy kanina.

Pero buti nalang walang nakapansin ng bandage sa braso ko. Ayoko kasing masyadong mag tatanong anong nangyari,mapilosopo ko pa sila.

Nakita ko na si kuya Johnny. Kinaway ko yung right arm ko which is yung injured. Sa sobrang sakit bigla kong naibaba. Patay! Baka napansin ni kuya Johnny yun.

"Oh? BAMMY,bakit?" Nagulat ako kasi ang bilis makarating ni kuya sa tabi ko.

"U-uh. W-wala. Medyo na binat lang katawan ko hehe." Sagot ko. Pero parang wa' effect eh. Tinignan ako ni kuya mula ulo hanggang paa.

Nakita niya yung bandage sa braso ko. Tsk. Sabi ko na nga ba eh.

"What happened?" Tanong ni kuya.

Ngumiti lang ako. Mukhang nagalit ata. Huhu. Bigla naman kaming tinawag ni kuya JR kasi lagi na kaming nasabay sa kanya.

"We'll discuss this later." Sabi ni kuya. Hala. Seryoso na si kuya.

~

Nakarating na kami sa bahay. Binilisan ko pag akyat ko nung isasara ko na ang pinto biglang pinigilan ni kuya toh.

"BAMMY. Isa!" Sigaw ni kuya. Napabitaw ako.

Nang umupo kami sa kama kwinento ko sakanya ang nangyari. Hindi ko maidikta ang itsura ni kuya. Mixed emotions eh.

"Sino kaya yun? Tumakbo papalapit sainyo at ng makalagpas siya pagitna niyo ni Danica may sugat ka na sa kanan mong braso. Tsk. Masama yun, may dangerous weapon." Sabi ni kuya.

Hindi ako umiimik. Pero nag taka rin ako eh. Bakit ako ang sinugatan niya? Planado na kaya yun? Tsaka estudyante ba siya dun? Kasi wala namang nakakapag bitbit ng metal things dito dahil may metal detector ang school at mahigpit ang Greenians University eh. Nangilabot ako.

Oo,nakikipag bugbugan ako pero by my own body hindi yung mga kutsilyo,baril. Ihh. Ayoko na. Nakakatakot.

"Mga bata. Tawag kayo ng parents niyo!!" Narinig kong sigaw ni yaya Pat.

Bumaba kami ni kuya

Sino ka yun....

At bakit ako?.....

-----------------------------------------------
A/N

Guys,endorse niyo story ko ah? Lots of love

Vote,Comment and Share

#MSB ❤