My Step Brothers'

Chapter 54: Promise?

BAMs POV:

-Flashback-

"Yieee! Ang sweet ni mama't papa!" Sabay pa naming sigaw ni kuya kela mama.

"Aba,aba! Gusto niyo talagang mahabol kayo ni daddy ha?" Sabi ni papa.

Takbo naman kami ni kuya.

Nung mahuli kami ni papa hiniga niya kami sa kama at kiniliti. Tawa kami ng tawa ni kuya. Pumasok naman si mama at naka tawa.

"Tulog na ha? Late na oh." Sabi ni papang nakaturo sa orasan.

"Hindi kami makatulog papa eh!" Depensa naman ni kuya.

"Pag hindi kayo natulog,wala kayong cupcakes bukas. Sige" sagot ni papa.

"Sabi ko nga 'pa matutulog na po kami." Sagot naman ni kuya.

Tumawa lang kaming lahat.

"Ops. Pray muna! Baby girl,Ikaw naman mag lead." Sabi ni mama.

Ako naman agad agad na sumunod at nag pray. "In the name of the father,the son and of the holy spirit,Amen. Dear papa Jesus,thank you po for this wonderful day! Thank you po kasi masarap po ang nilulutong cupcakes ni papa't mama. Thank you po sa saya na binibigay niyo po saamin palagi! Thank you din po kasi I have a loving family!!! Good night Jesus! Bless us always!" Then nag sign of the cross ulit kami.

"Very good! Ok tulugan na!!" Sigaw ni papa na ikinatawa namin.

"Kids. I want you to remember that this family will be stronger than ever!".pag papatuloy ni papa.

We gave him hugs and kisses!!

-End of flashback-

Remembering that day. Those priceless days always makes me smile.

After kong mag bihis ng pantulog,umakyat si papa. Humiga na ako sa kama kaya umupo si papa sa tabi ng kama ko.

"Is it ok to be here,honey?" Tanong ni papa.

"Ofcourse,'pa!" Sagot ko namang napaka energetic.

Ginagawa ulit ni papa yung pampatulog sakin. Yung minamasahe ang buhok ko.

"Baby,pray for your kuya ha? There's a good thing you never forget to be a religious lady from all of what happened." Sabi ni papa.

"Hindi ko ipag kakaila na aminin,pero there was a time I questioned him. Pero he answered it fast and now I understand everything. Hindi naman po kailangang siya ang sisihin dahil minsan may pag kukulang lang talaga ang isang tao." Sagot ko.

"I love you BAMs. Remember,kahit mag ka-hiwalay na kami ng mommy mo. I will never let go of you as my children."

Hinalikan ni papa ang ulo ko. Hindi kasi ako makatingin kasi yung pag mamasahe ni papa sa buhok ko nakaka antok eh.

"I love you too 'pa! Promise yan ah?"

"I promise!"

Ilang minutong nakalipas. Nakatulog na ako.

★☆★☆★☆
JOHN's POV:

Mabilis ring naka tulog si BAMs. Hay. Napaka bilis ng mga araw. Nung una,bata palang siyang walang ka-alam alam hanggang sa lumaki siya,she became a beautiful women yet my princess.

Hindi ko man mai-pangako na maaayos pa ang pamilya namin but I can promise her that their love will still stay in my heart.

If I could only bring back time.

Bumalik na rin ako agad sa hospital.

Nang makapasok ako sa loob ng kwarto ni John Jr. Lahat sila nag kumpulan sa kama niya.

Nang sumilip ako ng maigi.

Nagulat ako....

Totoo ba toh....

Totoo ba ang nangyayari....

--------------------------------------------------------
A/N

Hi,guys. Sorry sa short UD ko. Nag papahinga kasi meh. Hahaha. Babawi ako sa susunod na UD try ko. Hehehe. Lots of love guys!

Please don't forget to Vote,Comment and Share!

#MSB ❤