My Step Brothers'

Chapter 52: Papa (2)

BAMs POV:

Niyakap ko agad si papa ng naaninag ko mukha niya. Hindi ko na rin napigilang mapa iyak.

"Pa. Na-miss kita!" Sabi ko habang naiyak.

"Ako din anak. Miss na miss na miss ka na ni papa!" Sagot niya.

Matagal tagal kong niyakap si papa at ilang saglit kumalas na ako sa pag yakap sakanya.

Umupo kami.

"BAMs. You're a grown women! Napaka ganda talaga ng prinsesa ni papa!" Sabi niyang kinukurot ang pisngi ko.

"Yiee. Salamat pa! Mana mana lang yan hehe." Sagot ko.

Nanahimik kami saglit pero nag salita muli si papa.

"So,you knew?" Tanong niya.

Alam ko na agad sinasabi niya. About sa issue/katotohanan sa storya namin.

"Yes,pa. I know." Sagot ko.

"Sorry. Sorry,kung hindi namin nasabi sayo agad."

"It's alright. Tanggaop ko na po. Tsaka I don't have the rights to be angry at you for a long time. Actually dapat nga 'pa ako mag pasalamat sainyo. Kasi even though na anak po ako ng kapatid ninyo binigay niyo pa rin po yung sapat na pag mamahal at tamang pag aasal sakin."

Nakita kong ngumiti si papa. Kaya nung nag ka-tinginan kami nag ka- nginitian nalang kami.

"Nakapasok ka na po ba papa? At tsaka paano niyo po nalaman?" Tanong ko.

"Ah. Oo,nakapasok na ako. From your mom. She texted me. Pero I just left your brother's room kasi nasasaktan si papa na makita kuya mo sa ganyang lagay." Sagot niya.

"Parehas tayo 'pa. Tss. Sana nga magising na si kuya."

"BAMs. I've heard that you are stressing too much? Yung mata mo magang maga at hindi ka na daw masyadong nakain? BAMs,you don't need to look out everyday for your brother you also need to rest ha?" Sabi ni papa then he pats me on the head.

"Hindi pwede. Kasi pano po kung magising si kuya tapos wala ako? Paano na yun?" Sabi ko.

"Listen. It doesn't matter if you are not there. As long as you pray for your brother! Ok? Nag usap kami ng mommy mo kanina. I'll be the one taking you home later. Sayang ganda ng baby ko. Baka mamaya pag nagising kuya mo at alam na ganyan ang ginawa mo sesermonan ka namaman nun,sige!" Sabi niya habang natawa.

Natawa nalang din ako. Ayoko sanang sumang ayon kaso wala na akong magagawa,si papa yan. Hindi mag papatalo. Kaya tumango nalang ako sakanya which made him smile.

May pumasok sa isip ko na gusto kong tanungin kay papa na sana hindi siya mag-oo.

" 'Pa? I don't want to be straight forward or anything. Pero may iba na po ba kayong... alam niyo po yun?...pamilya?"

"I never have and never will have." Sagot niyang naka ngiti. Which made me cry and hug him tighter.

Tuwang tuwa ako. Walang ibang pamilya si papa!

"Jusko BAMs. Ganun ka pa rin. Jolly,sweet at malakas mang yakap!"

Tumawa lang kami ni papa. Na-miss ko yung ganito.

~

Nag paalam na kami ni papa kela mama. Andun din kasi si tito Marvin. Ok,chismis mode muna ako kay papa! Hihi...

Nakapasok na kami ng kotse. Malayo layo rin kasi yung hospital kaya medyo matagal pa ang pag drive ni papa.

Nag salita na ako.

" 'Pa,my communicantion pa pala po kayo ni mama?" Tanong ko.

"Ofcourse. Pero hindi naman kami nag te-text ng magdamagan hahaha. Kasi siyempre your mom has a husband. Alam mo naman saan pwede humantong yun." Sagot niya.

"Hay nako. Bakit pa kasi kailangang mag hiwalay pa kayo. Hays."

Hinawakan ni papa ang ulo ko at ginulo ang buhok ko at nag salita "Wala eh. Sorry,'nak kung hindi ko na-promise ang gusto niyo ng kuya mo ha? Hindi ko na rin kasi kinaya nung mga panahong iyon."

"Pero 'pa? May pag-asa pa po ba kayo ni mama?"

He just smiles.

Nge? Ano ibig sabihin nun? Pero hindi wag na siguro ako masyadong umasa noh? Hay. Si papa parang si kuya kasi eh. Pag hindi nag salita alam mo na ang sagot.

Nalungkot tuloy ako nakita ata ni papa kaya nag salita siya.

"BAMs,may joke ako." Sabi niya.

"Dapat nakakatawa yan,pa ah!" Sagot ko.

"Oo,pero ewan 50/50 eh hahaha. Tumawa ka nalang."

"Ok,go."

"Knock,knock"

"Who's there?"

"Each Be The Value."

kinuha niya cp niya at tinype pa niya yung word na 'each be the value'.

"Diba yan yung ballpen? Each be the value." (HBW) Tapos wagas na tawa ni papa.

Ako naman natunganga pero ilang segundo natawa rin. Ahahahaha. Medyo waley wahaha.

"Hay nako 'pa! Hindi ka rin pa pala nag babago!" Sabi ko.

Tumawa kami ni papa hanggang sa nakaabot na kami sa bahay.

I miss papa so much....

Solve na ako....

Si mama't kuya nalang ang kulang....

----------------------------------------------
A/N

Sorry sa late update guys. I tried my best sa chapter na toh haha. Nag review kasi ako. So,yeah. Hope you enjoyed this chapter! Wish me luck on exam day. Hihi. Please be patient on my next UD,thanksss.

Please don't forget to Vote,Comment and Share!

#MSB ❤