Epilogue

6.5K 146 15
                                    

BAMs POV:

-after 5 months-

"Manang, nag text na si tito!! Bilisan mo!!"

"Eto na!!"

Nag bibihis na ako. Haruyjusko. It's the champions game na kasi nakapasok ang university namin sa International top. Na-late kasi ako ng gising eh. Hays.

Tumakbo na ako pababa ng hagdan bago ako sumama kay Joshua Mark ng buhay ko, ay ano ba yan? pinaalalahanan ko muna mga katulong namin.

"Ang bagal mo talaga kahit kailan!" Iritang sabi ni manong.

"Tse! Edi babalik nalang ako! Badtrip eh!" Sigaw ko.

Bigla niya akong tinulak sa loob ng kotse at nag salita "umaarte ka pa dyan eh!"

Nang makapasok siya agad siyang nag drive. Ang OA naman kasi nitong mga toh eh ang aga aga pa. Gusto talagang naka upo sa malapit.

Biglang nag ring cellphone ni manong.

"Papunta na po kami tito. Pasensya na po ah. Ang bagal kasi ng gurang kong kasama eh." Tapos wagas kung tumawa.

Tinarayan ko lang siya. Nako! Wag niya akong bwisitin! nag p-PMS ako.

Nang makadating na kami dun hinila niya ako at tumakbo kami papalapit sa court. Yung court na nilalabanan nila kuya sa international arena sa philippines lang din siya pero malayo talaga.

Ang haba ng tinakbuhan namin at ang pinaka nakakatuwa ay napaka lapit nung upuan kaya effortless.

Nang makita namin sila nakangiti lang sila. Grabe talaga.

Ilang minuto lang ang lumipas ay nag start na yung laro. Unang tingin ko sa kalaban parang medyo mahirap silang kalabanin ang tatangkad eh. Kung yung height nila kuya JM ay matangkad na, mas matangkad pa mga kalaban nila.

~

*end of 1st quarter*

Nakaka tense!! First quarter palang ang galing mga mambutata ng kalaban. Pero 6 points ang lamang ng kalaban.

~

Nung 4th quarter na super cheer na ako nakakahiya nga kasi ang dami ng nakatingin saakin pero kasi ako WALANG hiya. Mag dusa sila wahaha.

Mas lalong intense yung laro pero cheer lang ako ng cheer.

Last 50 seconds nalang o my g! Ang dami ng nag sisigawan.

Kay kuya JR ang bola inikutan niya yung bantay niya kaso mukhang nag alangan siyang tumira kaya pinasa niya ito kay kuya JJ kaso ng mapasa niya natakot ata sa dalawang matatangkad at mukhang gunggong na nag babantay sakanya kaya naman pinasa niya ito kay kuya JM na pinasa agad kay kuya Johnny. Nasa 3 point line siya kaso palya.

Gusto kong umiyak. 2 points lamang ng mga gunggong nilang kalaban. Huhu.

Akala ko the end of the world na, may 30 seconds pa pala. Pwede pa atang makahabol,kaya naman I will release my secret weapon.

The banner I made. Haha.

Kahit banner lang espesyal yan ha? I have putted many effort!!

Nakalagay kasi ang mga favorite color nila kuya Johnny tapos nakapalibot pictures nila doon. Nilagay ko din mga signature names nila.

"Go! Go! Go! Greenians!!!! Beat those gunggong!!!" Sigaw ko habang na kendeng na.

Napatingin sila kuya Johnny at tumawa.

Nag start na. O my g! Bawat segundo feeling ko napatak na pawis ko.

"Last 10 seconds!" Sabi nung nag sasalita.

Namumutla na ata ako?

"9"

Naagaw ni kuya JM yung bola.

"8"

"7"

Pinasa na kay kuya Johnny.

"6"

"5"

"4"

"3"

Shinoot na ni kuya.

"2" and he....... scores!!!!!!!!!

*buzzer*

Nang makita kong panalo sila,lamang sila ng 1 point sumigaw sigaw na ako at naki gulo sa mga estudyante! Oh my goodness!!!

After ng katuwaan at onti na ang mga tao,pinatalikod ako nila kuya JR at bigla akong nilagyan ng blind fold. Which is ikina-paranoid ko.

"Hoy!! Ano nanaman toh?!" Sigaw ko.

Naramdaman ko nalang na may bumitbit saakin ilang lakaran lang bigla kong naramdaman na binaba ako sa isang upuan.

"Hoy! Ano ba toh? Wag niyo kong inisin ngayon ha! Masakit lalamunan ko,please lang!!" Sigaw ko na naiinis.

Biglang may nag tanggal ng blindfold. Nang matignan ko paligid ko,jusko!! Wala ng ilaw!! Huhu. Nakakatakot.

"Hoy! Hindi nakatuwa guys ah?! Isaaaa!!!" Sigaw ko.

[NP: Night Changes by One Direction]

"Going out tonight
changes into something red
Her mother doesn't like that
Kind of dress,everything she never had
She's showing off."

Marinig ko palang beat nung kanta kinikilig na ako 1D kasi eh. Is this real? Pero ang panira nung unti unting bumubukas yung ilaw. Si manong lang pala ay este si Joshua Mark ko hahahaha.

Nang ngumiti ako nginitian niya din ako. Tapos nag chorus na yung song. Grabe,nang hihina ako dahil nag gigitara pa siya.

"We're only getting older baby
And I've been thinking about it lately
Does It ever drive you crazy?
Just how fast the night changes
Everything that you ever dreamed of
Disappearing when you wake up
But there's nothing to be afraid of...
Just how fast the night changes It
Will never change me and you"

Then he stares at me that only made me fall harder for his love.

Tapos nag iba na yung kanta.

[NP:Way Back Into Love]

He strums his guitar then signals at me. Way back into love yung kanta.

Ine-extend niya lang yung music sa gitara niya kaya naman umakyat na ako papalapit sakanya at kumanta na kami.

Ako muna nauna

"I've been living with the shadows
Over here,I've been sleeping with the cloud above my bed.
I've been lonely for so long
Trapped in the past I just can't seem to move on."

Bawat tingin niya natutunaw ako. Ano ba yan? Hindi naman siya ganun kapogi eh. Enebe? Ay arte.

Nagulat nalang ako ng yakapin niya ako ng mahigpit then kumanta sa tenga ko "All I wanna do is find a way back into love.... I can make it through without a way back into love... but if I open my heart again. I guess I'm hoping you'll be there for me in the end...."

Bumitaw siya sa pag yakap saakin then looks at my eyes then says "Alam kong walang FOREVER kasi FOREVER is in God's hands. So, I'll just relax and I'll let God write our love story." Then winks.

Kinilig ako.....

Siya na kaya.....

----------------------------------------------------

A/N

Hi guys! Medyo pinahaba ko na yang Epilogue hihihi.... salamat sa suporta guys!!!! :D  Hihihi.

Anyway,thanks for your all time and support!! Sa pag sama sa kwento ng buhay ni BAMs!

#MSB ❤

My Step Brothers'Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon