Zihin Oyunları 2 : Arayış

Yeniden Bir

Ustalar yeniden bir araya geliyordu. 

Çöle göre tasarlanmış çok sayıda insanı taşıyabilecek olan, camları sarı filmlerle kaplanmış bir aracın içindelerdi. Kendilerine göre uzun bir zaman ayrı kalan arkadaşlar bir hafta içinde ne yaşadılarsa hepsini birden o an anlatmak iste gibi heyecanla birbirleriyle konuşuyorlardı.  Aralarında en çok hikayesi birikmiş kişilerse bir haftadan çok daha uzun süredir aralarında olmayan Uğur ve William'dı. 

William biraz bronzlaşmak dışında pek bir değişime uğramasa da Uğur epey değişmişti. William sürücü koltuğunda otururken diğerleri karşılıklı olarak arkaya doluşmuştu.

-Uğur! Kardeşim bu kadar kadar değişmeyi nasıl becerdin anlatsana biraz. Bambaşka biri olmuşsun. 

Ateş birnevi haklıydı. İnsanları değiştirmek çok kolay değildi. Kimilerini kayıplar değiştirirdi, kimilerini kazançlar... Uğur'u değiştirense aile bağını yeniden tatmak olmuştu. Ufak bir at kuyruğu yapacak kadar uzamış olan sarı saçlarını ensesinden bağlamıştı, birkaç tutam saçı da alnına dökülüyordu. Yüzünde olgun görünmesini sağlayan dingin bir gülümseme vardı. 

-Abi olmanın getirdiği sorumluluklardan herhalde. 

-Ben doğdum doğalı abiyim ama hala aynıyım! 

Doğa kardeşine bir dirsek geçirirken, ilgiyle karşısında oturan Uğur'a doğru eğildi. 

-Kardeşini anlatsana biraz Uğur, çok merak ettim. 

Telekinezi ustasının yüzü birden canlanmıştı. Giydiği krem rengi gömleğin göğüs cebinden bir fotoğraf çıkarıp Doğa'ya uzattı. O sırada yanında oturan Poyraz da göz ucuyla şirin kıza bakıp Uğur'un omzunu sıvazlamıştı. Bu arada Uğur'un epey geliştiğini gören Poyraz bıyık altından gülüyordu. 

-Kas yapmayı da ihmal etmemişsin ha! 

Uğur Poyraz'a gülüp omuz silkmişti. Gerçekten de bu süre boyunca boyu daha da uzamış, yüz hatları sertleşmiş, üstüne de kaslarını geliştirmişti. Tamamen bir yetişkin gibi görünüyorken o çocuk görüntüsü artık kaybolmuştu. 

Doğa eline aldığı fotoğrafa bakıp derin bir iç çekti. 

-Ah! Çok tatlıymış. Sana benziyor Uğur. Kaç yaşında? 

Fotoğrafta sarı saçları ve açık kahve gözleri birbirlerinin aynı olan abi kardeş kameraya bakıp gülümsüyorlardı. Küçük kız abisinin boynunu bırakmak istemezcesine sıkı sıkı sarılmıştı. 

-Beş yaşına yeni girdi. İlk defa bir doğum gününde yanındaydım. Çok mutluydu. 

Ailesinden güçleri ortaya çıkana kadar pek de ilgi görmemiş olan Uğur kardeşine gösterilen ilgiyle ailesine içten içe kızıyor ama kardeşini hepsinden çok sevmekten vazgeçmiyordu. Fotoğrafı geri alarak gömleğinin cebine koyup güçleri hakkında edindiği yeni bilgileri düşündü. 

Küçükken pek sık görmediği büyük babasının kasabasındaki gizli kütüphanenin koruyucusu olduğunu öğrenmişti. Ustalar hakkında bazı bilgilerin asırlardır ailesini tarafından gizlice kaydedildiğini ve depolandığını görerek şaşırmıştı. En gizemli usta güçleri hakkında bile bir çok el yazması bulmuş ve geceleri uykudan vazgeçerek büyük babasıyla beraber hepsini okumayı başarmıştı. Büyük babasına verdiği söz gereği bu bilgileri sesli ya da yazılı olarak ortaya dökemezdi. Bu da ancak zihin ustasıyla paylaşabilir demek oluyordu. Çocuklar kendileri hakkında öğrendiklerinden sonra epey şaşıracaklar.

Araç aniden durduğunda herkes sarsılmıştı ama uzaktan gelen birisinin yer kabuğundaki enerjisini hisseden Uğur bir süredir tetikte bekliyordu. Gelenin boyut kapısından çıktığını gören William ise gülümsüyordu.