Zihin Oyunları 2 : Arayış

Yaşam ve Ölüm

Adelina, Mia'yı kendi boyutlarına getirmek için gereken her şeyi hazırlamıştı. Geriye kalan tek şey olan zihin ustası ise yoldaydı. Bu işin onsuz olmayacağını, karşı taraftan da yardım alınması gerektiğini ve bunu yapabilecek tek kişinin Abriana olduğunu anlatmaktan Adelina'nın dilinde tüy bitmişti. Kral Fatih ise son ana kadar bu konunun kızına açılmaması gerektiği hakkında diretip durmuş, en sonunda Mia'nın neden getirilmesi gerektiğinin Abriana'ya açıklanmaması şartıyla ikna olmuştu. 

Abriana yüzünde şaşkın bir ifadeyle büyünün yapılacağı odaya girerken hemen ardından Lucas da içeri girdi. Eğer boyutlar arası bir iletişim olacaksa Lucas bu konuda yardımcı olabilirdi. 

-Son anda haber vermenize ne desem bilemedim. En azından üzerime düzgün bir şeyler giymeye fırsat bulurdum. 

Abriana, üzerindeki lacivert polar pijama takımına bakıyordu. Lucas bile gömlek ve pantolon giymeye fırsat bulmuşken Abriana gözlerinden uyku damlarken ancak uyanıyordu. 

-Bunlar hep baban ve kardeşinin işleri zihin ustası. Gel bakalım. 

Abriana karanlık odadaki tek ışık kaynağı olan mumlarla çevrili bir dairenin ortasındaydı. Üzerinde mum alevlerinin ışıklarının dans ettiği ufak ejderi Adelina'nın etrafında kıvrılarak süzülürken Abriana'nın tüm uykusu kaçmıştı. Buzul krallığının soğuk odalarını aratmayacak kadar serin odada Abriana, mumların üzerinden onları söndürmemeye dikkatli tavırlarla atlayarak yaşlı büyücünün gösterdiği yere bağdaş kurarak oturdu.  

...

Adelina'nın kırışıklarla dolu yüzüne alttan yansıyan mum ışıkları işin ciddiyetini bana hatırlatır gibiydi. Üzerinde ışıldayan ateş oyunlarıyla minik ejderha da bana sakinleşmem için pek yardımcı olmuyordu. Saat gecenin ikisiydi, bir saat önce uykuya dalmış olmalıydım, derin uykumdan pat diye uyandırılmış, hiçbir şey söylenmeden buraya getirilmiştim. Zihin okuyamasaydım bile benden bir şeyler saklandığını ve bunun ortaya çıkmaması için gereksiz gizemli hareketlere girildiğini söyleyebilirdim. 

Buraya gecenin bir vakti gizlice çağrılan biri vardı; Mia. Mia deyince aklıma ilk gelen şey Alper'in yavuklusu olması olsa da en önemli özellikleri, onun güçlü bir büyücünün kızı ve aynı zamanda bir kahin olmasıydı. Atlas da bir büyücünün oğlu olduğuna göre geriye Mia'nın sevgililiği ve kahinliği kalıyordu. Alper'in gece gece Mia'yı özlediği için onu çağırmamı isteyeceğini sanmıyordum. Geriye tek bir seçenek kalırken endişeyle yutkundum. 

-Lucas, sen dışarı çık. Odanın etrafına bir büyü bariyeri koyman gerek. Kimse içeride olanları bilmemeli. Bariyerin dışında kalmayı unutma. 

Lucas sessiz adımlarla odayı terk edip kapıyı gıcırtıyla kapatırken bu sarayda gıcırdayan bir şeyler olmasına şaşkın, etrafımızdaki hiçbir şeyin mum ışıkları tarafından aydınlatılmamasına daha şaşkın, öylece oturuyordum. Gelişen duyularımla Lucas'ın kalkan büyüsünü tamamladığını hissettiğimde sordum. 

-Babam ve Alper kahinken neden bir üçüncüye gerek var Adelina?

Adelina bana bakıp bilmiş bir şekilde gülümserken gözlerini ortamıza bir kedi gibi dönerek yerleşmekte olan ejderine baktı. 

-Bazı kahinlerin göremeyeceği ama bazılarının görebileceği şeyler vardır zihin ustası. Tarihte bir kahinin diğerinden yardım istediği anlar da vardır. 

Adelina'nın zihninde aradığım şeyi bulamamıştım. Demek ona da bir şey söylememişlerdi. O da tahminlerine bağlı kalarak konuşuyordu. Şu an kardeşimin zihnini kurcalayıp olan biteni araştırabilirdim ama bana söylemedilerse bir sebebi olmalıydı. Onlara güvenecektim.