Xiara Kim's POV
Hindi ko pa rin talaga mawala sakin ang nararamdaman kong kaba kapag sumasagi sa isip ko ang nangyare kanina. Sino ba naman ang hindi?! Wait what? No, hindi ako natatakot.
"Ms. Santevilla?"
Pero bakit naman ako kinakabahan, aber?!
"Ms. Santevilla?"
Aba, syempre kase naman napakalapit niya! Sinong hindi kakabahan don? Normal lang yun.
"Ms. Santevilla?!" Napabaligwas ako ng tayo ng makarinig ako ng sigaw.
"P-po?" Nakangiwing sambit ko. Pano ba naman kase eh, halos umusok na yung ilong niya eh.
"Kanina pa kita tinatawag ah! Pwede mo naman sigurong mamaya mo naman yan isipin diba? Nasa klase ka. Alam mo naman siguro diba?!" Inis na sambit niya.
Napayuko ako. "I'm sorry, ma'am." Sambit ko. Kahiya, bweset.
"Dito sa blackboard! Sagotan mo 'to." Sambit niya at hinampas ang black board kaya naman napangiwi ako. Buti nalang nag-advance study ako kagabi.
Tumango nalamang ako at pumunta sa harapan at sinagutan. Tumingin ako kay Ma'am. Pa-simple ko itong inirapan. Tse, akala mo ah.
"You can go to your seat, Ms. Santevilla." Masungit na sambit niya.
"Okay, ma'am." Nakangiwing sambit ko at bumalik saking upuan. Pagkabalik ko sa upuan ay tanong agad ni Elaiza ang naabutan ko.
"Naks naman! Hoy mare, ano ba 'yang iniisip mo diyan, ha?" Sambit ni Elaiza sa halip na sagutin ko ito ay inirapan ko lang.
"Psh, tahimik." Sambit ko, ngunit sumimangot lang ito.
"Ano ba yan, nagtatanong lang eh." Hindi ko siya pinansin.
"Manahimik kayong dalawa at baka mahuli pa kayo ni sungit." Sambit ni Fyi. Umiiral na naman ang mala nanay niya.
"Opo." Sakrisiktong sambit ko at nakinig nalamang sa tinuturo ni Ma'am Christina.
Tahimik lang akong naka upo dito sa cafeteria, kanina ko pa hinihintay sila Fyi kaso napakatagal bumalik. Maya-maya pa ay habang naghihintay ako ay nakita ko ang babaeng kinaiinisan ko na dadaan kung nasan ako kaya naman hinarang ko ang paa ko sa harapan niya.
Nang nay marinig akong pagbagsak ay agad kong tinago ang paa ko at umiwas ng tingin habang pinipilit na huwag matawa.
"Pfft." Mahinang pagpigil ko saking tawa.
Panis naka-isa na naman ako, pano ba yan? Tumingin ako sa gawi niya dahil wala na akong maramdaman na presensya na. Ngunit wala siya don.
Bahala siya sa buhay niya at least naka-isa ulit ako. "Grabe, ang lt! Hahaha!" Tawang-tawa ako. Alam kong parang akong tangang natawa mag-isa pero I DON'T CARE!
"Katawa?" Halos maistatwa ako ng marinig ang napakalamig na boses.
"H-ha?" Dahan-dahan ako lumingon sakanya na nasa harapan ko na. Bakit hindi ko manlang siya naramdaman?
"Oh, Bakit parang kinakabahan ka?" Nakangising sambit nito na para bang iniunsulto ako.
"A-aba hindi ah! S-syempre nagulat ako. Bakit ba?" Buong tapang kong sambit sakaniya at tinaasan siya ng kilay.
Nagulat ako ng bigla niyang hilain ang necktie ko. Nakatitig lang siya sakin, tila ba parang kinakabisado niya ang buo kong mukha.
Unting-unti siyang ngumisi at binitawan ang aking necktie. "Magpasalamat ka at maganda ang mood ko, kase kung hindi.." Hinawakan niya ang aking labi at dahan-dahan itong hinimas gamit ang kaniyang daliri.
BINABASA MO ANG
The Unloved
RomanceAng babaeng si Xiara Kim, kilala bilang isang matalino, mayaman, at maganda. Lahat ng estudyante sa kaniyang paaralan ay tinitingala siya at tinuturing na perpekto. Maayos ang kaniyang buhay kasama ang kaniyang boyfriend ng dumating ang babaeng si J...
