Harry Potter - Slytherin Versiyon (Tamamlandı)

Kavuşma

Alice arkasındaki duvara yaslanmıştı. Loş ışık aydınlatıyordu azda olsa. Harry baktı kardeşinin soluk yüzüne.

"Neden Alice?" dedi Harry kırık bir ses ile. Bir süre önce yerlere vurduğu elleri kanıyordu hala. Harry ellerini arkasına aldı kardeşi görmesin diye.

"Karşıma çıkacaktın, ben senin kardeşinim diyecektin." dedi Harry içi acıyarak konuşup.

Gerçek ailesini bulmuştu ve gerçek ailesi ondan nefret ediyordu. Onu öldürmeye çalışmıştı. Bu acı ve karmaşık duygular ile baktı Harry Alice'ye cevap isteyen yaralı bakışlarla.

"Kim ne anlattı sana?" dedi Alice bitkin, yorgun ve darmadağın bir ses ile.

"Remus anlattı. Ne yaşadıysa Alice Potter olmayı bırakıp Alice Well olmuş dedi." dedi Harry.

"Neyin öfkesi ya bu? Ben sana ne yaptım?!" dedi Harry cevap istediğini daha da belirten sabırsız bir ses tonu ile.

"Birde soruyor musun?" dedi Alice kısık bir ses ile. "Beni sen Alice Well yaptın. Sen!" dedi Alice.

"Anlat o zaman! Anlat... Bugünü beklemiyor muydun? Anlat işte buradayım" dedi Harry sabırsızca bir ses tonu ile.

Alice durdu bir süre baktı ona. Dağınık ve bir süredir orada olduğundan dolayı kirlenmiş saçlarını kulağının arkasına attı. "Peki.." dedi zor duyulan bir ses ile.

"Anlatayım" dedi ve kendini toparladı.

"Öncelikle şunu söyleyeyim. Benim bir özelliğim var. Çocukluğumdan beri olan bir özellik. Rüyalarımda geçmişte yaşadığım anları görüyorum." dedi Alice.

Titreyen ince bir ses ile "Annemin anlattığı m-masalları, ev içinde anne ve babamın konuşmalarını bunları rüyamda görüyordum..."  bakışlarını öne aldı yaşlı gözlerini saklamak için.

"Evde konuşulanları da duyduğum için beni neden gönderdiklerini anladım. Sen tehlikedeydin ve onlar seni korumak için yanında dururlarken beni korumak içinse bu yoldaşlık işlerinden uzak olan Voldemort'un haberinin bile olmadığı bir aileye beni verdiler." dedi Alice.

Bakışlarını kaldırdı.

"Geçmişte yaşadıklarımı rüyalar ile görebiliyordum ve beni sahiplenen aile bir gün annem ve babamın öldüğünü öğrenip konuştular benim başımda.. Tabi daha bir yaşında bile değilim. Voldemort'un gittiğini ve senin sağ kaldığını söylemişlerdi. Hatırlıyorum" dedi Alice. Dalgın gözlerle bakarak konuşuyordu Alice.

"Bir kaç gün daha geçtikten sonra kulak acıtan delice bir kahkaha gelmişti. (Bellatrix) İçerisi yeşil ışıklar ile doldu. Sonra biri geldi." dedi Alice.

Titremeye başlayan ellerini arkasına aldı abisi görmesin diye. Zorlanarak konuşmaya devam etti.

"Çok.. çok korkutucuydu. Yüzünden kötülük akıyordu. Aldı beni ıssız bir ormandaki kulübe gibi bir yere götürdü." dedi Alice. 

**Normal hikayede Bella ne zaman azkabana gidiyor bilmiyorum ama benim hikayemde daha sonra gidiyor EHEHE**

"Sonrasında büyüdüm tabi ki... Dört yaşında falanım daha. Bellatrix Voldemort gittiği için o evde kalıyor. Benim bir Potter olduğumu için ilerde efendisi dönünce işe yararım diye beni tutuyor kendi elinde. Evin aşağısında küçük bir depo kısmı vardı. Bana bir havlu atardı onun üstünde yatardım. Geceleri buz gibi." dedi Alice.

"Geceleri depoya fareler girerdi. Korkudan dolapların üstüne çıkmaya çalışırdım ama çıkarken bir şeyi devirince Bellatrix gelirdi. Öyle gecelerde beni dışarıda bırakırdı. Donardım, hastalanırdım. Hastalanınca da kızıp acı veren büyüler yapardı." dedi Alice. Sesi iyice incelmişti. Zorlanıyordu anlatırken.