Harry Potter - Slytherin Versiyon (Tamamlandı)

Yüzleşme

Harry gördüğü rüyaları sorgulamayı bırakmıştı. *Sadece bir rüya* diyordu. 

Akşam Grindelwald ile karşılaşacağının farkındaydı.

Dışarıda yağmur yağıyordu. Hava bulutluydu. Yaz günleri genelde böyle olmazdı ama yaşadıkları sihirli dünyanın içinde artık bu tür şeylere şaşırmıyordu. 

Kıyafetlerinin hepsi siyahtı. Son olarak cübbesini de giydi ve soğuk taştan koridorlarda yürümeye başladı.

----------------------

Hermione okulda Mcgonagall'ın yanındaydı ve Mcgonagall'a bir yoldaşlık üyesi kadar verimli şekilde destek veriyordu. Yoldaşlığın yönetimi konusunda bazı fikirler veriyor ve Mcgonagall'ın dediklerini yapıyordu. 5. Sınıf ve üstü olan öğrenciler okula erkenden gelmişti ve eğitim almaya başlamışlardı. 

Hermione'de karanlık sanatlara karşı savunma konusunda eğitim alıyordu ama bu eğitimin dışında Mcgonagall'a yardımda ediyordu. 

Draco ise kendini tamamen eğitime vermişti. Zaten kötü bir düellocu değildi ama daha iyi olmak istiyordu. Göl kenarında antremanlar yapıyordu.

Hermione ise önemli sayılabilecek görevler almaya başlamıştı. Okulun korunması için okulda duracak yoldaşlık üyelerinin yerlerini belirliyordu. En verimli konuma göre yerleştirme yapıyordu Hermione ve sonrasında Mcgonagall'a sunuyordu.

Ron ise Ginny öldüğünden beri toparlanamamıştı. Haftalardır somurtkan bir yüz ile öfkeli ve soğuk bakışlar ile dolaşıyordu. Ginny'nin odasında Ginny'nin yatağının karşısındaki yatağın üstüne oturmuştu ve Ginny'nin yatağına bakıyordu. İçinde sönmeyen bir yangın vardı.

Kapıyı araladı babası yavaşça.

Ron yana kaydı yatakta babasının oturması için.

Babası geldi oturdu. Elini Ron'un sırtına attı.

"Nasılsın oğlum?" dedi. Arthur Weasley'de çökmüş görünüyordu Weasley ailesinin geri kalanı gibi.

"Aynıyım" dedi Ron hafiften kısık çıkan sesi ile.

"Çok öfkeliyim, herkese karşı öyleyim." dedi Ron.

"Senin hatan yoktu oğlum. Defalarca konuştuk ama yoktu. Belki o durumdayken oraya gitsen daha fazla kişi ölecekti. Yaralıydın. Gitmemen en iyisiydi." dedi Arthur.

"Artık bunları konuşmasak mı? Ne dersen de baba, düşüncem değişmeyecek." dedi Ron.

Arthur Weasley kafasını salladı üzgünce.

"Sana bir şey söylemem gerek." dedi Arthur Weasley.

Ron döndü ve bekledi.

"Yoldaşlık ve Harry ile ilgili." dedi Arthur Weasley.

 "Söylemene gerek yok" dedi Ron ve kafasını diğer tarafa döndürdü.

"Bir daha yoldaşlığa katılmayacağız baba. Ben bir daha ailemden birini kaybetmeyi göze alamam. Seni, annemi, abilerimi kaybedemem" dedi Ron ayaklanmış şekilde.

"Bize ihtiyaçları var Ron. Ne kadar çok kişiysek o kadar çok etkili oluruz. Ben de karşıydım ama bir düşünsene oğlum! Belki biz olmadığımız için başka ailelerinde kızları ölecek. Bari başkalarını koruyalım. Diğer insanları koruyalım." dedi Arthur.

Remus'un ona dediği cümleyi hatırlayıp "Ginny'de savaşmamızı isterdi." dedi Arthur.

Ron keskin bir şekilde dönüp babasına baktı etkilenmişçesine. Sonrasında bakışlarını Ginny'nin yatağına döndürdü. Bir anlığına ona gülümseyip orda oturan küçük kardeşini hayal edip kendisi de gülümsedi.