Psycho (shqip)

*Kapitulli 8

Mari:Profesor Orion.
Thash menjëher si e pashë.
P.Orion:Po Mariposa.
Mari;Nuk po më pëlqen dhoma që kemi,a mund ta ndryshojmë...nuk më duket e sigurt.
P.Orion:Më vjen keq Mariposa por vetëm ajo dhomë është e lirë,nuk ka asnjë tjeter.
Mari:Të lutem profesor, kërko për një dhomë po friksohem të qëndroj aty.
P.Orion:Çfarë do thuash.
Mari;Po qëndroja në dhomë kur dikush hapi derën dhe vetëm unë e Liri ka çelsat askush tjetër.
P.Orion:Duhen të jenë puntoret.
Mari;Nuk ishin profesor, e di që nuk ishin ato.
Thash duke e shikuar me sy përgjërues e nuk po më interesonte se si isha e veshur apo se si dreqin dukesha, doja vetëm që përgjigjja e profesorit të më bënte të ndihesha më e qetë.
P.Orion;Në rregull do mundohem të bëj diçka.
Tha ai duke më shikuar i habitur ndoshta habitej nga mënyra se si po e shikoja unë.
Kur profesori u largua Lirika erdh me vrap tek unë kur më pa që isha poshtë.
Lirika:Çfarë po flisje me profesorin.
Tha ajo e shqetësuar kur unë ktheva kokën nga ajo.
Mari:Një person hapi derën e dhomës sonë.
Kur mbërritëm prap në të njejtën dhomë ku nuk doja që të shkelja në të Liri po qëndronte afër meje pasi i tregova për atë që më ndodhi.
.
Të nesërmen Liri ishte zgjuar por nuk u zgjova nga ajo por nga një zhurmë më e madhe.
Mari;Çfarë po ndodh.
Thash duke shikuar Lirin.
Lirika;Po ndryshojn rezen e derës,profesori Orion i ka dërguar për ta ndryshuar.
Tha ajo duke bër një buzëqeshje ku ky ishte lehtësim i madhe aq i madh sa frika nuk po egzistonte e gëzimi në fëtyrën time u shfaq menjëherë.
Kur dolëm nga dhoma hyrëm në ashensor që të zbrisnim por kur dyert po mbylleshin një dorë ndaloj mbylljen e saj e të dyja ne u larguam pak kur profesor Mazu hyri.
Lirika:Përshëndetje Profesor.
Tha ajo dhe ai vetëm lëvizi kokën duke ulur pak.
P.Mazu;Çfarë po bëjn ata.
Tha ai teksa mbylleshin dyert por të dyja ne e kuptuam se për çfarë pyeti.
Lirika:Po ndryshojn rezen e deres, dukej që edhe disa persona tjerë kishin çelsat e dhomës sonë.
P.Mazu;Vërtet.
Lirika;Po prandaj p.Orion thërriti të ndryshojnë.
Tha ajo dhe ai ktheu shikimin nga ne ku nga ai shikim që po bënte ai unë ngadalë ula shikimin.
P.Mazu;Epo ka vepruar mirë.
Lirika pohoj me kokë teksa profesori po më shikonte me bishtë syrit.
Orën e parë kishim art dhe nga lëndët e tjera kjo është një ndër lëndët më të lehta për mua, pasi përfundoj ora e parë, orën e dytë kishim me një profesoresh të cilën nuk e pëlqej edhe pse matematiken nuk është që e urrej aq shumë sa e urrej atë, po mbaja telefonin nër bankë se po flisja me nënën pasi që nuk po mund të gjejmë kohën e duhur të flasim pasi ajo ka filluar të punoj.
Mari:Tani Liri.
Thash pasi Lirika filloj të më prek me krahë dhe e dija që e kishte që ta shikoja profen e ta lija telefonin, por kisha vetëm disa fjalë për t'ja kthyer nënës dhe ta përfundoja bisedën me të por deri sa e shkruajta atë që kisha për t'i thënë, tek unë tashmë u afrua profesoresha-dreq-vetëm kjo fjalë më erdh në mendje se e dija si do shkonte e gjithë kjo.
P.Rei;E din që je në orë Mariposa.
Tha ajo kur unë ngrita kokën.
Mari:Po profesore, por nuk do përsëritet më profesore.
Thash duke e shikuar edhe pse e dija që do përfundonte po ashtu si po e mendoja.
P.Rei:Telefonin.
Tha ajo duke zgjatur dorën.
Mari:Por profesore, nuk do e përdori më, ju premtoj...
P.Rei:Duhet të jesh e përqendruar në mësime, këtu nuk është vendi për t'u përdorur telefoni.
Tha ajo duke më morrë telefonin nga duart ku u kthye të shkonte prap tek vendi i saj rrotullova sytë dhe kryqëzova krahët.
Lirika:Të thash ta lije.
Tha ajo teksa unë rrija ashtu me vetullat e ngrysura.
Kur përfundoj ora e saj unë menjëherë shkova tek profesoresha që të merria telefonin por nuk po bënte punë asnjë fjalë që i thoja. Duhej ta ndiqja deri tek zyra e profesorave dhe prap nuk u kthye të më shikonte apo të më dëgjonte.
Mari:Profesoree...Uff Zot.
Thash duke u mbështetur në mur, kjo është edhe arsyeja se përse nuk e pëlqej atë.
Profesorat po dilnin pasi tashmë filloj edhe ora e tretë dhe unë nuk u largova ende nga aty pasi nuk e pashë profesoreshën të dilte, edhe kur dolën të gjithë ajo nuk dol prandaj hapa derën e zyrës dhe bëra hapat për tek zyra brenda pasi e dija që ishte vetëm profesoresha që ishte dhe mund të flisja me të por u përplasa me një trup kur hyra.
Mari:Më falni shumë.
Thash duke ulur kokën në shenjë ndjese kur pashë që ishte profesori Mazu.
P.Mazu:Po kërkon profesorin Orion.
Mari:Jo, po prisja profesoren Rei.
P.Mazu;Përse.
Mari:Ka telefonin tim e morrë se po e përdorja.
Thash duke ngritur kokën që ta shikoj profesorin.
P.Mazu:Ora ka filluar dhe ti duhet të shkosh në klasë.
Mari:Po por telefoni...
P.Mazu:Do ia kërkoj unë telefonin, tani shko para se të të shoh drejtori.
Mari:Të faleminderit shumë.
Thash duke formuar një buzëqeshje e lumtur.
P.Mazu:Këtë orë kam me ju, kështu që duhet të shkojmë në klasë.
Tha ai dhe unë pohova me kokë.
Kur mbërrita në klasë u ula në bankë ku menjëher pas meje hyri profesori duke bërë që të mos dëgjohej më asnjë zë.
Lirika:Morre telefonin.
Mari:Jo ende.
Thash me zë të vogël duke shikuar profesorin që po lexonte librin që po mbante në dorë.
P.Mazu:Këtë që them ta shkruani në fletore.
Tha ai dhe të gjithë ne morrëm stilolapsat e po mbushnim fletorën me atë që profesori po thoshte i cili ecte rreth klasës ngadalë. Kur ndaloj së lexuari unë ngrita kokën lart që ta shikoja profesorin që ishte ndalur afër meje, ngadalë zgjati dorën dhe tërhoqi fletorën time, dhe filloj të lexoj atë që kisha shkruar.
P.Mazu:Ke shumë gabime Mariposa.
Tha ai duke më shikuar dhe unë ula kokën.
P.Mazu:Nuk e dija që je kaq e dobët.
Tha ai duke lëshuar fletorën në bankë duke morrë stilolapsin tim teksa dorën tjetër e vendosi tek mbështetsja e karrikes sime.
P.Mazu:Kjo këtu është gabim.
Tha ai duke bër një rreth të vogël në atë që kisha gabuar, ndërsa unë ngrita kokën duke e shikuar atë ku mund të ndjeja prap aromën e bukur të parfumit të tij, jo vetëm që ndjeja parfumin e tij sytë e mij po shikonin fytyrën e tij të pastërt.
P.Mazu:Kuptove.
Tha ai duke kthyer kokën nga unë dhe unë shpejt pohova me kokë ku në të vërtet nuk kisha dëgjuar asgjë.
Lirika:Shpjegon mirë.
Tha ajo me zë shumë të vogël teksa sytë e mi nuk largoheshin nga ai.
P.Mazu:Nëse keni ndonjë problem me detyra atëherë ejani tek unë dhe unë ia shpjegoj përsëri.
Tha ai duke mbledhur librat e tij.
Pasi përfunduan orët të gjithë ne dolëm nga klasa ndërsa unë me vrap shkova tek profesoresha Rei.
Mari:Profesoresh mund të marr telefonin nuk do e përdor më.
Thash duke e shikuar atë.
P.Rei;Nuk munda të të gjeja prandaj ia dhash profesorit Mazu shko tek ai dhe merre, por kujdes se herën tjetër nuk do tregohem e mirë.
Mari:Faleminderit shumë profe.