Psycho (shqip)

*Kapitulli 68

Mbylli njërin sy teksa duart e mia qëndronin ende tek flokët e tij.
Mari:Nuk po ndihem mirë.
Thash duke larguar duart nga ai.
Mazu;Bëhu më romantike, ne nuk jemi dy të huaj më.
Tha ai duke ndaluar duart e mia që të largoja nga ai. Ku së bashku me duart e tij filloj të më mësoj se si duhej bërë.
Mari;Mjafton me kaq, ndjehem e lodhur.
Mazu;E lodhur? Po nuk bëre asgjë që të ndjehesh,e lodhur.
Tha ai duke ngritur njërën vetullë, shtrëngova nofullën teksa sytë e mi po e shikonin me urretje por për fat të mirë më lejoj të dalë.

Shfryva frymën teksa qëndroja e ulur para pasqyres e po shikoja flokët e mia që po pikonin dhe rrobat që po bëheshin të lagura për shkak flokëve, mendja ime po kujtonte atë se çfarë ndodhi, duke më bërë që të ndjeja përsëri duart e tij rreth trupit tim prandaj shtrëngova fort duart dhe lëviza pak kokën.
Hëna po bënte dritë, duke më bërë që të ndjehem shumë e lodhur, shpirti im ishte lodhur aq shumë sa doja që jeta ime të mbaronte sa më shpejt.
Sytë e mi shkuan tek dera që u hap dhe Mazu dol nga aty i mbështjellur me peshqirë vetëm poshtë e një tjetër e mbante rreth qafes,flokët e tij, fijet e flokëve i kishte të përzier sa andej e sa këndej.
Po e shikoja nga pasqyra dhe kur pashë që po vinte drejt meje largova shikimin nga ai.
Ngadalë peshqirin nga qafa e largoj dhe vendosi tek flokët e mia.
Mazu;Mos hezito më thuaj çdoherë kur nuk ndihesh mirë.
Tha ai duke larguar peshqirin, e filloj të m'i thaj flokët.
Mazu;Do të të ndimojë me shumë dëshirë.
Tha ai kur u afrua afër tek veshi im me një buzëqeshje teksa ndjeja të nxehtin që fryhej nga tharsja e flokëve.
Nuk po flisja asgjë kur mbaroi u ngrita dhe u shtrita në shtratë ku Mazu po vishej vetëm nga poshtë ndërsa lartë linte të zboluar trupin e tij.
Mbylla sytë pasi ndjeja që sytë e mi po lëtonin, dua të largohem nga këtu.
Disa nga fijet e flokëve i kisha para ku më bënin të ndjeja aromën e tyre.
Hapa sytë kur ndjeva të lëvizte fëmija, ishte kjo që më bëri të largoja ato lotë e ato mendime.
Dora ime po ndjente atë, ishte një ndjenjë që nuk e kisha përjetuar asnjëherë ishte diçka e re, por ktheva kokën nga Mazu kur edhe dora e tij u vendos aty ku ishte dora ime teksa po e ledhatonte, po urreja këto sjellje të tij kur unë e di mirë se çfarë personi është aii.
.
.
Nga dritaret po hyrnin ato rreze të nxehta të korrikut, ishte kjo ditë kur rrezet ndriqonin dhe njerëzit po fillonin pushimet e tyre. Ato pushime që të qetsonin mendjen e trupin. Dhe Ishte kjo ditë, kjo datë kur unë erdha në këtë botë, vetëm se në një vitë më të mirë, ishte kjo ditë që unë festoja për jetën e bukur që kam kaluar deri tani.
Po të isha jashtë këtyre mureve atëherë do isha duke ecur nëpër rrugët e ngrohta me Lirikan, ajo më e gëzuar se unë duke folur për shumë gjëra, për gjërat që ndoshta mund të m'i ketë treguar edhe më parë, teksa në dorë do mbante dhurantën që kishte për mua. Dhe pas disa orë të mira duke ecur nëpër qytet e duke hyrë nëpër vende të ndryshme ajo dhurat do ishte në duart e mia ku unë me një buzëqeshje do e falenderoja e pastaj do përshëndesnim njërën-tjetrën me një përqafim të ngrohtë ashtu siç do ishin ato rrezet e diellit. Kur të mbërrija në shtëpi do ndjeja aromën e ëmbël të ëmbëlsirës që nëna ka bërë vetëm për mua, dhe aty në mbrëmje babai do hapte derën ku me vrap do e përqafoja teksa ai do lëshonte valixhet e tij, nëna do vinte me ëmbëlsirën në duar dhe pasi të shijoja atë ëmbëlsirë do më tregonin dhuratën e tyre, atë natë do e festoja me ta, duke i treguar babait për shumë gjërat e duke më treguar ai se si kalonte në punën. Si në kohët kur isha e vogël.
Por sot ishte ndryshe tërsisht ndryshe..Nuk ishte ai gëzim që unë kisha vitin që shkoj, nuk kisha se kujt ti falenderoja e ta përqafoja, nuk kisha asnjë person afër që të flisja, të kujtonim gjërat që kem bërë.
Ktheva kokën kur ndjeva disa hapa dhe pashë Mazun të mbështetur tek pragu i derës që po më shikonte teksa lotët e mi preknin faqën time.
Mazu:Nëse qanë atëherë edhe vitin tjetër kjo datë do të të gjej duke qarë.
Tha ai teksa mbante duart në xhepat e pantollonave dhe eci ngadalë duke u ulur përballë meje..
Mazu:Sot po ndryshoj disa gjëra, pasi ke ditëlindjen.
Ngrita njërën vetullë duke pritur atë se çfarë do të thoshte.
Mazu:Ça dëshiron të bësh sot..mund të zgjedhësh çfarë të duash..diçka që është e mundur të ta bëj.
Tha ai duke ngritur njërën vetullë.
Mari:Nuk kam asnjë dëshirë.
Thash duke larguar shikimin nga ai.
Mazu:As edhe një?
Tha ai dhe unë ula kokën.