Psycho (shqip)

*Kapitulli 50

Sytë më ishin mbushur me lotë teksa po e shikoja baban që po mbante duar në kokë dhe sytë e tij e dija që tani ishim mbushur me lotë, nuk e di nëse isha më e mërzitur për atë apo për maman, pas asaj që ai i kishte... ku nuk mund as ta imagjinoj. Dhe vetëm mendimi që unë më nuk do e shikoja kurrë po më vriste, që nuk do e përqafoja e nuk do mund të flisja me të, po ma shkatrronin zemrën, ishte faji im që ajo së më, babai vetëm po të më shikonte në sytë e mi më thellë do ta kuptonte se çfarë po ndodh, por ndoshta është më mirë kështu,apo jo.?

Nuk dua që të humb të dy. Mendova duke vendosur dorën tek goja që të mos dëgjohej zëri im teksa qaja.
Laito mbylli derën pasi babai dol nga shtëpia ku shumë shpejt  pashë që Mazu po ulej përsëri në karrige aty tek tavolina që ishte e mbushur me ushqim, asnjëri nga ne nuk kishim prekur atë ushqim...Mbylla sytë të qetesohesha doja shumë të vrapoja të dilja nga aty të tregoja babait të vërtetën por kur bëra një hap para dëgjova zërin e Mazus që më solli në botën e vërtetë.
Mazu:As mos e mendo.
Tha ai dhe unë e shikova teksa buza ime dridhej por prap në njërën anë isha e lehtësuar që babai sëpaku do ishte mirë. Më mjafton që babai të jetë mirë.
Mazu;Eja e dashur.
Tha ai me një buzëqeshje që çdoherë e më shumë e urrej atë buzëqeshje. Largova lotët nga faqet e po mundohesha të merria vetën por....nuk mund ta largoja aq lehtë nga mendja kur e dija qe babai e di se ku jam unë dhe nuk do vije të më shpëtoj tani më urren, nëse ai heq dorë nuk ka shpresa për mua më.
Po mendoja unë teksa shikoja përsëri pijatën ku këtë herë nuk kishte mish si zakonisht.
Mazu:Më vije keq për baban tënd, dukej shumë i lënduar.
Tha ai duke morrë gotën e po shijonte pijen.
Mari:Po të vije keq puna do ishte ndryshe.
Thash duke shtrënguar nofullën.
Mazu:Gjithsesi ta lëm këtë bised ai nuk është i rëndësishëm, pasi të kam bërë një dhuratë.
Tha ai duke morr atë nga ana tjetër që kishte tek këmbët e tij.
Mari;Nuk e dua.
Thash duke mos e shikuar.
Mazu;Çfarë the? Nuk të dëgjova.
Ngrita sytë dhe e shikova pas fjalëve që tha.
Mari;Hhh Faleminderit!
Thash me gjysmën e zërit pasi nuk mund të thoja diçka kundër, nuk mund të thoja që nuk kisha nevoj për dhurata pas gjithë këtyre që po më bën.
Mazu;Pasi jemi duke hyr në një vitë të ri duhej të të merria diçka për sot.
Tha ai duke më mbyllur njërin sy. E shikova e habitur nga ajo që tha, pasi marro kutin ai me dorë bëri nga shkallët.
Mazu:Shko vishe të shikoj se si të rrin.
Tha ai ku unë ngrysa vetullat nga ajo që tha ndërsa ai me vetulla që ngriti më bënte që të shkoja sa më shpejt lart.
Mazu:Nëse nuk do që t'i ndodh diçka babait tënd...Shko.
Shtrëngova nofullën po urreja faktin që baban time tani do e merrte si shënjestër... u ngrita nga aty duke mos e zgjatur më shumë. Kur shkova lartë shikova si fillim atë që ai kishte marrë dhe rrotullova menjëher sytë kur pashë se çfarë dreqin kishte marrë.
Mari:O Zot...
Shtrëngova aq fort fustanin sa doja ta grisja të tërin.
Mari:Kur do vije dita që të largohem nga këtu.
Mendova teksa shikoja atë që kisha në dorë teksa ndjeva menjëherë sytë që po mbusheshin me lotë se e dija se çfarë do të ndodhte më tej dhe nuk e doja...Isha e lodhur më doja të vdisja sa më shpejt.

Ngrita kokën ngadalë dhe shikova vetën në pasqyre ku tani kisha veshur po dhuratën që më kishte bërë ky psikopat...Ishte fustan i shkurt i kuq me të bardha një fustan që ndoshta nuk do e kisha problem po të visha për një arsye tjetër dhe jo për këtë që po e vesh tani.-PSE DREQIN DUHET TA BËJ-mendova e nevrikosur.
Duke shikuar ashtu vetën papritur më kujtuan fjalët e Laitos-Do të të ndimoj të largohesh nga këtu por deri atëherë mundohu të rezistosh-Ishin këto fjalë që m'i tha atë ditë kur u zgjova pasi humba ndjenjat natën që kuptova që nëna ime kishte vdekur nga aty fillova të besoja tek ai.
Mari;Unë i besoj atij...po i besoj.
Thash duke më rrahur zemra fort me shpresën që me të vërtetë ne mund të largohemi nga këtu, i besoj Laitos pasi ai është i vetmi person këtu...që kujdeset.. Prandaj duhet të jetoj duhet të mbaj ende shpres.
Mendova unë duke shikuar lotët që po preknin faqën time.
X:Pa shiko...shiko.
Shfryva frymën dhe grushtova duart kur dëgjova një zë pasi dera u hap e hyri ai brenda teksa trupi im e zemra filluan të friksohen menjëherë.
Mazu;E dija që kjo është masa jote.
Tha ai duke mbyllur derën ndërsa frymarrja im sa vinte e shpejtohej.
Mazu;Këtë herë po mendoja diçka më ndryshe.
Tha ai duke ecur nga shtrati duke u rën aty teksa mbante sytë tek unë.
Mazu:Le të ndryshojmë pak rolet.
Tha ai me një buzëqeshje duke mos hequr sytë nga unë.