💢Ownership💢 ( ចប់ )

ភាគទី7: បរាជ័យ!!

   នាព្រឹកថ្ងៃថ្មី ពេលនេះស៊ូហ្គានឹងថេយ៉ុងកំពុងតែនៅទីប្រណាំងឡានរួចជាស្រេច។ ថេយ៉ុងមកជា មួយកូនចៅជំណិតរបស់គេគឺ យ៉ូហាន រីឯស៊ូហ្គាគេមកតែម្នាក់ឯង ព្រោះគេគ្មានកូនចៅនោះទេ។

   «ចៅហ្វាយប្រាកដហើយហេស៎ ថាភ្នាល់ដូច ដែលចៅហ្វាយប្រាប់ខ្ញុំនោះ»យ៉ូហានដែលឈរជិតចៅហ្វាយរបស់ខ្លួន គេឱនមកខ្សឹបជិតថេយ៉ុងចង់បញ្ជាក់ម្តងទៀត។ បើសិនជាចាញ់ទៅ ថេយ៉ុងនឹងអស់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាង តែបើឈ្នះ គ្រាន់តែបានក្មេង ប្រុសម្នាក់ ដូចជាមិនសមហេតុផលដែលត្រូវប្រថុយដាក់របស់មានតម្លៃដោយសារ តែក្មេងម្នាក់សោះ។

  «ត្រូវហើយ ទោះជាយើងចាញ់ ទ្រព្យ សម្បត្តិគង់តែរកបានវិញ តែក្មេងម្នាក់នោះទៅវិញទេ ដែលមិនងាយបានមកក្លាយជាកម្មសិទ្ធរបស់យើងនោះ»គេមានឈ្មោះចង់ដណ្តើមសង្សាររបស់មិត្តសម្លាញ់ ប៉ុន្តែវិធីរបស់គេមិនមែនលួច គ្រាន់តែចង់ស្នើរការភ្នាល់លេង តែមិនគិតថាស៊ូហ្គាព្រមតាមសំណើររបស់គេឯណា ដូច្នេះគេត្រូវតែខំប្រឹងឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពហើយ។

  «ជូនពរឲ្យចៅហ្វាយជោគជ័យ»
  យ៉ូហាននិយាយរួច គេដើរទៅឈរជ្រុងម្ខាង រងចាំចៅហ្វាយរបស់ខ្លួនប្រណាំង។

  «ត្រៀមខ្លួនហើយមែនទេ? អាថេយ៍!»
  ស៊ូហ្គាដែលចូលអង្គុយក្នុងឡានរួចជា ស្រេច គេស្រែកហៅថេយ៉ុងដោយបើកកញ្ចក់ឡានអើតក្បាលចេញមក។

  «ប្រាកដហើយវើយ»
  ថេយ៉ុងក៏រួចរាល់ត្រួតពិនិត្យមើលឡានរបស់ខ្លួន ដោយពេលនេះគេចូលទៅក្នុងឡានរួចជាស្រេចដូច គ្នា។ គេទាំងពីរនាក់កំពុងអង្គុយនៅលើឡានរៀងខ្លួន រីឯដៃកាន់ចង្កូតឡានត្រៀមពេលយ៉ូហានក្រវីក្រណាត់ឡើងពេលណា ពួកនឹងនឹងចាប់ ផ្តើមប្រណាំងភ្លាម។

  «មុននឹងប្រណាំង ខ្ញុំសុំឲ្យចៅហ្វាយទាំងពីរនឹងមិនរករឿងគ្នា នៅតែរាប់អានគ្នា ទោះជាអ្នកណាចាញ់អ្នកណាឈ្នះក៏ដោយ សុំឲ្យចៅហ្វាយនៅរាប់អានគ្នាដូចដើម បានទេចៅហ្វាយ?»ថេយ៉ុងនឹងស៊ូហ្គាបាន ឮយ៉ូហាននិយាយដល់ពួកគេ ព្រោះពួកគេពាក់កាសនៅលើត្រចៀកដែលភ្ជាប់ជា មួយនឹងអាយគូបរបស់យ៉ូហាន។