All Against Me

Chapter Thirty- All This Time

"I love you..."

Nahigit ko ang kamay ko pabalik saakin at tila di makahinga sa sobrang gulat. Napatingin ako sakanya na nakayuko ang ulo niya.

"A-anong sinabi mo?"

"Ah shit. Required bang ulit ulitin?" ginulo niya buhok niya pero nakayuko parin at di tumitingin saakin.

"Look at me," I whispered.

"Wha-what? N-no" ipinikit niya ang mata niya. Weirdo. Lumapit ulit ako sakanya.

"Bakit ako?" Tanong ko. This time, tinignan niya na ako.

"Since kinder pa kita gusto kaya iloveyou at hinde ilikeyou" binigyan niya ako ng tipid na smile.

"Really?"

"Oo. Actually, planado yung kiss ko sayo. Remember?" Ngumisi siya na parang nagtetenta.

"Manyak" -______-

"Do you ever wondered kung bakit ka biglang kinaibigan ni Cammille?"

Kumunot noo ko. "Nope"

"Because I asked her a favor,"

"What favor?"

"A favor is what you're doing for someone who ask you something--"

*WAPPAK!*

"Ah!" hinaplos niya ang kamay niya na kung saan ko siya sinuntok.

"I know what favor means, what I really mean is what favor did you ask from her?"

Ngumiti siya. "Sinabihan ko siya na palapitin niya ako sayo, at kaya siya nakipagkaibigan sayo. Simple as that" ngumisi ngisi siya na parang 6 years old.

"Ang sama mo" tinignan ko siya ng masama.

He grins "Kaya pansin mo di siya boto kay John nun kasi saakin siya boto para sayo"

"Ang di ko maintindihan, bakit niya yun ginawa?" naguguluhang tanong ko.

"Simple. Were friends"

"Di kaya...dahil gusto ka niya? Ang hirap naman kasi gawin ang favor mo no,"

"Thats impossible," he murmur.

Napatahimik kami.

"Oy" nag-poke siya sa cheecks ko.

"So kung gusto mo ako--"

"Mahal" pagtatama niya. I roll my eyes.

"Kung mahal mo ako... " diniinan ko na ang salitang mahal,"...bakit di mo ako usually nilalapitan at kino-comfort sa tuwing kailangan ko ng ganun? Ipipikit mo lang mata mo na parang may iniisip at tatahimik nalang tapos kinabukasan parang wala lang."

Napanganga siya at huminga ng malalim.

"I'm just scared" he whispers, his voice is low.

"Scared of?" I ask, confused.

Tinignan niya ako at nagsimula ng magsalita.

"Kung alam mo lang kung gaano kong gusto na damayan at alagaan ka, makikinig sa problema mo, bibigyan ka ng advice, tutulungan ka, aalisin mga sakit na nararamdaman mo sa puso mo...pero kasi... "

"Ano?"

"Kasi... " he bites his full bottom lip. Ito naman! Nagpapatrill!

"Ano na?" naiinip na tanong ko.

"Natatakot ako na baka sabihin mo saakin na 'sorry, hindi ikaw ang kailangan ko... '"

Napatulala ako sa sinabi niya. Biglang bumukas ang pinto at nakita naming humihingal na pawis si Catton.

"Pinatay niyo ako sa kaba!" sigaw niya saaming dalawa. "He-he-he. Sorry" nagpeace sign nalang ako. Ngumiti siya at lumapit saakin at hinila ako palabas.

"Anong ginawa niyo doon?" Tanong niya saakin habang ang kaliwa niyang braso ay nakapulupot sa braso ko habang sa kanan naman ay nakapulupot sa braso ni Clifford. Or in short, nasa gitna siya saamin.

Nasa motor kami ngayon ni Clifford. Iuuwi lang ako ni Clifford.

Awkward position... >0<

Ako ang nasa gitna, sa likod ko si Catton habang nakadikit ang katawan ko sa taong mahal daw ako.

Mabuti naman nahatid na ako. Bumaba agad ako. Bineso ako ni Catton and very awkwardly nagbeso din ako kay Clifford. Unexpectedly, hindi siya kumawala sa pagdikit ng pisngi niya sa pisngi ko. Bigla niya ulit akong niyakap ako ng maluwang.

"Matagal ko ng gustong makapayakap ka ng hindi ka umiiyak... " bulong niya sa tenga ko.

Oo...dahil nakakayakap niya lang ako tuwing umiiyak ako...

...to be continued