Βροχή

2K 160 21
                                    

Δεν απανταω και κλεινει τα ματια του αφηνοντας με να στεκομαι μονη στην εισοδο του γραφειο του.Καθεται στο γραφειο του και στηριζει το κεφαλι του στα χερια του ενω ακουμπαει με τους αγκονες στο γραφειο.
Δεν κανει καμια κινηση... Αρκετα!

Παιρνω μια βαθια ανασα και ανοιγω την πορτα! Τα ματια του καρφωνοντε αποτομα πανω μου μα κλεινω την πορτα πισω μου.

«Περιμενεε!»

«Γεια σου Αλεξαντερ»

Κλεινω την πορτα στον Αλεξαντερ... στις στιγμες μαζι του.. σε οτι νιωσαμε.
Τι στο καλο κανω;Πληγωσα τον μονο αντρα που αγαπησα ποτε! Τον αντρα που με εκανε να νιωσω γυναικα! Τον πληγωσα ενω εμαθα το ποσο πληγωμενος ειναι απ την ζωη του.Δεν θα μου το συγχωρησω ποτε..

Κατευθυνθηκα στο γραφειο μου και ετοιμασα την παραιτηση μου. Την αφησα επανω και εφυγα γρηγορα και κλαιγοντας για το σπιτι μου.

Περπατουσα στον δρομο και ενιωθα τον πονο να διαπερναει ολα μου τα κοκαλα και να γινεται ολο και πιο δυνατος!Ηταν ο πονος για τον εαυτο μου.Ολα μου τα παραπονα.Η καταπιεση της μερας γινοταν κομπος στο στομαχι μου.Χριστε μου περασε τοσα πολλα που δεν τα χωραει το μυαλο μου! Γιατι φερθηκες τοσο ανωρημα Κειτ! Θα πιστευει πως τον αφησες γι αυτο που ηταν! Οχι... οχι... για κανενα λογο! Δεν θελω να το σκευτομαι.Κρυωνω... ποναω... ψυχικα! Νιωθω πως εχασα πολλα! Θελω να επιστρεψω και να τρεξω στην αγκαλια του! Να χωθω και να μην με νοιαζει τιποτα! Αρχιζει να βρεχει! Ο ουρανος θρυνει μαζι μου! Η βροχη τρεχει πανω μου κρυβοντας τα δακρυα μου. Ειπα πως θα ειμαι παντα διπλα του! Δεν θα τον αφηνα! Ειπα ψεμματα; Θεε μου τι μολις εκανα!

Αρχιζω να τρεχω προς στην εταιρεια.
Τα ποδια μου μουδιαζουν απο το κρυο και αρχιζουν να τρεμουν.Δεν μπορω να τρεξω αρκετα με αυτα τα παπουτσια.Αναζητω καποιο ταξι γυρο μου.Εχω ηδη απομακρυνθει απο τον κεντρικο δρομο! Προσπαθω να πισω καποιον οδηγο μα δεν σταματαει κανεις! Δεν νιωθω καλα.. το κεφαλι μου ειναι ετοιμο να εκραγει.

Φτανω στην εταιρεια.. Τα ποδια μου δεν με κρατουν. Νιωθω εντονο πονο στο κεφαλι μου και τον λαιμο μου ξερο.Τα ποδια μου λυγιζουν τελειως αδυναμα.Χανω τις αισθησεις μου και σοριαζομαι στο βρεγμενο τσιμεντο.

_____________________________
Λιγο μικρο ,συγνωμη μα δεν γινοταν αλλιως θα ηταν κουραστηκο.! Στο επομενο για πρωτη φορα θα μαθουμε και λιγο απ την πλευρα του Αλεξαντερ! Ακουω γνωμες ❤️❤️ και ευχαριστω πολυ που διαβαζεται και ψηφιζεται ❤️

Mr. TradorTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang