Mr. Trador

Εκτώς ορίων.

Μολις εφτασα στην δουλεια.. με τρομερο πονοκεφαλο.. μπαινω στο ασανσερ και κοιταζω την οψη μου στον καθρεπτη!
Ειχα τα μαλλια μου χαμηλη αλογοουρα.. και φορουσα ενα λευκο πουκαμισο ζωσμενο σε μια ψηλοκαβαλη στενη γκριζα φουστα.
Καθομαι στο γραφειο μου και αφηνω τα πραγμα του. Πρως εκπληξη μου βλεπω ιμειλ απο τον Τρειντορ!

"Καλημερα.. ελπιζω να κοιμηθηκες καλα.. οταν ερθεις περνα απο το γραφειο μου"

Δεν μπορω να το πιστεψω.. ξαφνηκα ενδιαφερεται για εμενα; η απλα ειμαι το επομενο ερωτικο θυμα του;
Σηκωνω το βλεμα μου πανω ψαχνωντας την Δεσποινης Κολινς.. Ισως γνωριζει αν εχει ερθει ο Τρειντορ.. Βλεπω τον Ντανιελ στο απεναντι γραφειο να με κοιταζει με θυμο.. Χαμηλωνω το βλεμα μου και σηκωνομαι.. αφου κοιταχτω στην καμερα του κινητου μου αρχιζω να προχωραω προς το γραφειο του Τρειντορ.

Χτυπαω μια με δυο φορες απαλα την πορτα..
«Περαστε!» ακουγεται στο βαθος η φωνη που με κανει να ανατριχιαζω..
Μπαινω μεσα ηρεμη καθως βλεπω εκπληξη στα ματια του που με βλεπει.
«Καθριν..» ενα χαμογελο σχηματιστηκε στα χειλη του.. μια σοβαρος και αυταρχικος μια γλυκος και ευγενικος.. εχει προβλημα προσωπικοτιτας αυτος ο ανθρωπος σιγουρα!
«με ζητησες..» προσπαθω να κρατησω σοβαρο τονο!
«ναι.. ηθελα να δω αν εισαι καλυτερα.» σηκωνεται και μου τραβαει την καρεκλα να καθησω.. το κανω και τον κοιταζω.
« πως ξερεις που μενω» λεω επιθετικα!
ερχεται απο πανω μου με ανετο υφος!
«φροντιζω να ξερω τα παντα για τα ατομα τα οποια δουλευω μαζι τους»
«δεν με πειθεις.... ξερεις δηλαδη την διευθηνση απεξω ολλον εδω μεσα;»
σινεχιζω στον ιδιο τονο..

«Ισως καποια ατομα να με ενδιαφερουν περισσοτερο εδω μεσα» ερχεται απο πανω μου ακουμποντας τα χερια του στα δυο μπρατσα της καρεκλας που καθομουν και κοιταζοντας με βαθια στα ματια πλησιαζει τα χειλη του στα δικα μου σε σημειο που νιωθω την ανασα του... περιμενω να το κανει! πεταει ενα χαμογελο ολο υπονοουμενο και απομακρυνεται ξανα! Ειναι η δευτερη φορα που το κανει! Τι προσπαθει να καταφερει; Το εχει ηδη καταφερει! Θελω απελπισμενα να με φιλησει!

«Δεσποινης Ρει.. μπορειται να πηγαινεται..» καθεται ανετος πισω στην καρεκλα του σαν να μην εγινε τιποτα,αφηνοντας με καγγελο.. Σηκωνομαι και βγαινω εξω χτυπωντας την πορτα πισω μου..

Το να αψηφας και να πηγαινεις κοντρα τον Τρειντορ δεν ειναι μαλλον και απο τα αγαπημενα του..
Ισως και να μου αρεσει πολυ οταν εξαγριωνεται..!