Mr. Trador

Η βραδιά στο Ντέιμουρ

Καθως περναει η ωρα να τος ο Ντανιελ..
«Που εισαι αγορι μου;» λεει η Μιραντα
«Ειχα ποιασει κουβεντα για κατι συμβολαια! σου ελειψα;» την πειραζει και εκεινη γελαει ειρωνικα..
Επειτα η Μιραντα αρχιζει να χορευει με μια κοπελα απο την δουλεια! Την Εμιλιανα.. απορω τοσο καιρο στο γραφειο πως εχει ξεφυγει του Τρειντορ... ειναι μια θεα! Ισως να του απαγορευεται να κανει σχεσεις με υπαλληλους του.. κακο αυτο..
Χαχανιζω σε αυτη την σκεψη μου και ο Ντανιελ ερχεται πιο κοντα μου..

Ενα χερι μπαινει αναμεσα μας αγνοοντας τον Ντανιελ και κανοντας νοημα στον μπαρμαν για ενα κοκτειλ.. με κοιταζει και σινεχιζει ..
«Σε βλεπω λιγο ζαλισμενη! ..και ενα φυσικο χυμο για την κυρια!»
Μα ποιος νομιζει οτι ειναι; δεν με ρωτησε καν! τον κοιταζω αφωνη και επειτα τον Ντανιελ που εχει παρει φωτια πισω απο τον Τρειντορ..!
«Λοιπον Καθριν..»
«Οι φιλοι μου μου με φωναζουν Κειτ!» λεω προσπαθοντας να φανω ανετη και σφηγγω τα χειλη μου μολις καταλαβα οτι ειπα μια ακομα ανοησια..
«Δεν ειμαι φιλος σου.. και προτειμω το Καθριν!» ειπε σοβαρα.. με ενα βλεμα αρπακτικου.. με τρομαζει αλλα με κανει να θελω να του σκισω τα ρουχα αυτη την στιγμη!
«μμαλιστα».. δεν εχεις τιποτα καλυτερο να πεις;

«Τι επαθες σημερα; εφυγες αποτομα απο το γραφειο μου.. δεν νομιζω να εκανα κατι που σε πειραξε!» με κοιταζει σοβαρος.
«οχι.. συγνωμη» δεν μου αφηνει περιθορεια για αλλη απαντηση!
«Χαιρομαι.. πιες τον χυμο σου! Φαινεσαι ζαλισμενη!» με διαταζει.. μαρεσει αυτο.. οσο κ αν θελω να του παω κοντρα δεν μπορω.. τον θελω ακομα πιο πολυ οταν αγριευει! πινω λιγο απο τον χυμο μου..

Ο Ντανιελ ανικανος για οτιδιποτε αλλο μπροστα στο αφεντικο του.. μου πεταει ενα απλο «Κειτ σε λιγο φευγουμε»!
«Η δεσποινης Ρει θα προτειμουσε να την γυρισω εγω αποψε» λεει χωρις να παρει το βλεμα του απο πανω μου.
Ο Ντανιελ με κοιταζει αγριεμενα και φευγει αμιλητος!
Εγω; Τι πρεπει να πω τωρα; Τα εχω χασει μπροστα σε αυτη την θεα του Τρειντορ!

«Μαρεσει πολυ αυτο το κραγιον πανω στα χειλη σου»
«εμ ευχαριστω,δεν ειναι δικο μου.. προτειμω πιο γηινα χρωματα»
Τι λες ανοητη!!!! δεν μιλας στην κολλητη σου!
«α μαλιστα.. σου παει παντως»
γελαει και με φερνει πιο κοντα του.. με κοιταζει για δυο λεπτα και επειτα απομακρυνεται!
Τι; Τι ηταν αυτο; θελει να με τρελανει; γιατι δεν το τελειωνει!Τελειωνει εμενα ετσι.. η καρδια μου χτυπαει δυνατα..

«Σε βλεπω ταραγμενη..ισως φταιει το ποτο.. καλυτερα να σε παω σπιτι»
Τον ακουω χωρις να πω λεξη!Πως μπορει να με ελενγχει ετσι..δεν καταλαβαινω πως το κανει αλλα σιγουρα ειναι ο μονος που μπορει!

Με ποιανει σφηκτα απο το ενα μου μπρατσο κ στο αλλο του χερι παιρνει το σακακι μου και με οδηγει πρως την εξοδο.Εκει μια μαυρη φρεσκοπλημενη Μερσεντες μας περιμενει.
«φορεσαι το σακακι σου.. εισαι υδρωμενη» με διαταζει ξανα.. το βαζω χωρις αντιρηση και επειτα μου ανοιγει την πισω πορτα της μερσεντες.. μπαινει και ο ιδιος και επειτα λεει στον οδηγο την οδο.
Πως ξερει που μενω; Θα με τρελανει αυτος ο ανθρωπος!

Αφου φτασαμε εξω απο το σπιτι μου.
«Θα τα καταφερεις η να σε συνοδεψω ως την πορτα;» Μπα; Πως και μου ζητησε την αδια για να το κανει;

«Θα ειμαι ενταξει! ευχαριστω πολυ»
Κλεινω αποτομα την πορτα πισω μου πριν προλαβει να πει λεξη και ανεβηκα γρηγορα τα σκαλια.»