Mr. Trador

Καστανά Μάτια

Δαγκωνω τα χειλη μου απο ανχγος και μετα το νοημα της ξανθης γραμματεας εισέρχομαι στο τεραστιων διαστάσεων γραφείο του.. στεκομαι μολις ενα μέτρο απ' την πορτα ενω η γραμματεας μας αφηνει μόνους κλεινοντας την πόρτα πισω της..

Εκείνος.. τοσο εντυπωσιακά ηρεμος διαβάζει κάτι εγγραφα... στεκομαι εκει για ενα λεπτο χωρίς να πω λέξι ενω σφηγγω στα χερια μου τους φακέλους.. βήχω σιγανά για να κανω αισθητή την παρουσία μου..
«δεσποινης Ρει.. » λεει με εμφανης ευγενεια στην φωνη του χωρις καν να χαραμησει ενα βλεμα του πανω μου..

«Κυριε Τρειντορ.. με ζητησατε» λεω χαμογελόντας προσπαθόντας να κρυψω την αμηχανία μου.. σινεχιζει να μην με κοιταζει..
«εμ ναι.. καθηστε.. δεσποινης;.. το..»
επιτελους με κοιταζει και εγω γινομαι κατακοκκινη πραγμα που τον κανει να χαμογελάσει καπως.. ανοητη Κειτ! θα σε περασει για καποιο ανοριμο κοριτσάκι.. προφανως του φανηκες ηδη γελοία!
«το ονομα σας;»
«Καθριν.. »
«μπορεις να Καθησεις Δεσποινης Καθριν..» μου χαμογελαει εννοω συννηδοποιοω πως στεκομουν ακόμα.. ωραιαα.. τουλαχοστον χαζη φανηκα..

«μαλιστα..»
«χαρηκα για την γνωριμια... θα περασουμε αρκετες ωρες μαζι καλο ειναι να αποκτησουμε καποια... οικιοτητα.. μεταξυ μας.. θα προτειμουσα να με αποκαλεις με το μικρο μου.. δεν νομιζω να εχουμε μεγαλη διαφορα ηλικιας.. αληθεια ποσο εισαι;»

συγνωμη; νομιζα πως θα μου μιλαγε μονο για δουλεια.. αγνοοντας τελειως οτι εχει σχεση με εμενα.. και αυτα τα καστανα του ματια.. ολο μυστηριο... ριχνουν το βλεμα τους πανω μου..

«Καθριν..;» Διακοπτει τον συλλογισμο μου.. σκατα τα εκανες παλι Κειτ!

«Συγνωμη.. ειμαι εικοσι δυο» ..χαμογελαει και τραβαει μια καρεκλα διπλα του..
«ελα να καθησεις εδω.. να με βοηθησεις λιγο με αυτον τον χαμο.. εφερες την οικονομικη αναφορα του μηνα;»
«φυσικα..» με καταλαβε και παιζει μαζι μου ειμαι σιγουρη.. λογικο βεβαια.. εχει συνηθησει οι γυναικες να χανουν τα λογικα τους μπροστα του.

καθομαι διπλα του και ανοιγω τους φακελους με τα εξοδα και τα εισοδηματα του μηνα που ελλειπε..
«οριστε.. εδω ειναι οι αποδιξεις.. και εδω καποια συμβολαια για αγορες και επεκτασεις της εταιριας...»
με κοιταζει και προσεχει καθε μου λεξι πραγμα που κανει την φωνη μου να προδιδει την νευρικοτιτα μου.. ημουν τοσο κοντα του..
«Καθριν..;» με διακοπτει..
«Αλεξαντερ... »λεω αμηχανα..
«εισαι ενταξει..;»
«μια χαρα ευχαριστω..» δηλαδη θελω να ανοιξει η γη να με καταπιει.. τον αγννοω που με κοιταζει.. κ προσπαθω να δωσω βαση στις αποδειξεις... σινεχιζω να μιλαω και απο οτι φαινεται και εκεινος αγνοει οτι λεω και απλα με κοιταζει αμηλιτος..

«Καθριν..