Mr. Trador

Η παραίτηση

Τον κοιταζω αφωνη μα και υπερβολικα ερεθισμενη μπροστα σε αυτη την τελεια αντρικη φυγουρα..
Θελω οσο τιποτα να κανει πραξη αυτο που μολις ειπε!

«Φυγε Καθριν! Μην με αναγκαζεις να κανω κατι που δεν θελω!»
Τον κοιταζω με απειρη περιεργεια και φευγω απ το γραφειο του!

Δεν μπορω να τον καταλαβω! Θα παρετηθω! Δεν γινεται να τον βλεπω καθε μερα να με μπερδευει! Τι ειναι αυτο που τον κραταει μακρια!

Αφου ετοιμαζω την παραιτηση μου του την στελνω με φαξ και επειτα φευγω οπως καθε μερα!

Μια ωρα αργοτερα ειχα τελειωσει το μπανιο μου.Εβαλα μαυρα εσωρουχα,το σατεν ροζ κοντο νυκτικο μου και μια μινι ροζ σατεν ρομπα.
Σταθηκα μπροστα στον καθρεπτη και αρχισα να βουρτσιζω τα νοπα μου μαλλια...

Χτυπαει το κουδουνι της εισοδου..
«Παρακαλω;»
«Ελα καλη μου..» αναγνωρισα την Μιραντα.. «Πετα μου απο το μπαλκονι τα κλειδια του σπιτιου μου! Τα ξεχασα στην τσαντα σου το πρωι!»
«Αμεσως»
Βγαινω στο μπαλκονι και πεταω τα κλειδια της ενω της στελνω ενα φιλι καθως βαζει μπροστα την λευκη βεσπα της..

Δεν προλαβαινω να μπω μεσα και μια κοκκινη σπορτ φεραρι παρκαρει αδεξια και βιαστηκα απο κατω!
Τον βλεπω να κατεβαινει αγριεμενος!
Θεε μου.. τι επιπτωση θα εχει αυτο;
Αφου προλαβαινει ανοικτη την εισοδο.. ανεβαινει και χτυπαει με μανια την πορτα μου!
Μην εχοντας αλλη επιλογη ανοιγω και πριν προλαβω να αντισταθω... κλεινει με δυναμη την πορτα πισω του , με κολλαει στον τοιχο και αρπαζει βιαια τους καρπους μου!

«Για ποιον λογο το εκανες αυτο;
Γιατι μου πας κοντρα;Γιατι θελεις να με τρελανεις;»
«Εισαι τρελος ηδη »διαμαρτηρομαι στον ιδιο τονο! προσπαθοντας να τον αποφυγω!
Οσο αντισταση του φερνω τοσο πιο δυνατα με πιεζει προς τα πισω!
Βγαζει την αιτηση παραιτησης μου και μου την δινει!

«Ειναι δευτερο αντιγραφο! Το πρωτο που μου εστειλες το εσκισα φυσικα!
Αυτο ηθελα να σε δω να το σκιζεις με με ιδια σου τα χερια!»Φωναζει!
Τον σπροχνω ριχνοντας κατω το αντιγραφο...
Με ξαναπιεζει στον τοιχο και χτυπαει με δυναμη το χερι του στον τοιχο πισω μου για να αποβαλει τον θυμο του πραγμα που με κανει να τρομαξω και τοτε κατεβαζει το κεφαλι του ακουμποντας το μετωπο του στο δικο μου... Ενιωθα την ανασα του τοσο ζεστη και βαρια..

«Μην με αναγκαζεις να σου δειχνω αυτη την πλευρα του εαυτου μου Καθριν» μου λεει σιγανα.. και πιο ψυχραιμα..
«Μου αρεσεις απο οποια πλευρα και αν σε δω Αλεξαντερ»
Κλεινει τα ματια του και τα χερια του πλεον κρατουν την μεση μου.. ενω γλυφει τα χειλη του και ξεφυσαει..

«Μην μου το κανεις αυτο Καθριν... »
Ειχε διπλωμενο στα χερια το πουκαμισο του πραγμα που εκανε εμφανες τις φλεβες στα χερια του και δηλωνε την ποση προσπαθεια για να κρατησει τον εαυτο του ψυχραιμο!
«Δεν κανω κατι κακο..» λεω σιγανα..
«Δεν ξερω αν μπορω να μεινω για πολυ μακρια σου.. Δεν θελω να μεινω...»
Με πιεζει πιο πολυ προς τα πανω του αυτη την φορα..
«Μην μενεις τοτε..!»
Αυτη η φραση μου ηταν σαν να πυροδοτησε το φυτιλι! Σαν να του εδωσα την αδια να κανει οτι θελει το σωμα μου!

Με κοιταζει και μεσα σε ενα λεπτο περναει το χερι του στον σβερκο μου και ωθει με δυναμη το προσωπο μου στην σωστη θεση ωστε τα χειλη του να ενωθουν με τα δικα μου με αποτομο και βιαιο τροπο.. Η γλωσσα του λειλατει το στωμα μου ενω με το αριστερο του χερι χαιδευει τον γοφο μου.. το δεξι του χερι το μπερδευει στα βρεγμενα μου μαλλια και τα τραβαει προς τα κατω με αποτελεσμα να σηκωσω ψηλα το κεφαλι μου και τοτε αρχισε να φιλαει και να δαγγωνει τον λαιμο μου ενω τα χερια μου γατζωνοντε στο πουκαμισο του..

Αφου απελευθερωσε τα μαλλια μου κατεβαζει το χερι του απο τον σβερκο εως στην μεση μου γρατζουνοντας με απαλα πραγμα που με εκανε να ανατριχιασω.. τωρα εχει και τα δυο χερια του στους γοφους μου και με μια κινηση με σηκωνει κανοντας τα γυμνα ποδια μου να τυλιχτουν γυρο απο την μεση του.. και σινεχιζει να με φιλαει στα χειλη..

« Αχ Καθριν.. Σε θελω δικη μου.. Ολη! Θελω να κυριευσω ολο σου το σωμα»