Mr. Trador

Πρωινος Επισκεπτης

Εχουν περασει δυο μερες χωρις καμια επαφη με τον Αλεξαντερ.. Αυτη την φορα δεν μου λειπει.Ισως γιατι ξερω πως με σκεφτεται και εκεινος και πως εχει δικιο.Θα ξαναειμαστε μαζι οσο και αν το αποφυγω.

«Κειτ! Βγαις απ το μπανιο επιτελους!»

Ωχ.. φωναζει εξαλλος ο Ντιεγκο... και ναι πλεον μενουμε μαζι στο σπιτι μου..
Αρπαζω γρηγορα μια πετσετα σκουπιζοντας βιαστηκα το σωμα μου και τεντωνω το κορμι μου στις μυτες για να φτασω το μπουρνουζι μου.

Γλυστραω και πεφτω με δυναμη στο πατωμα.. Μια τσιριδα πονου ξυπνησε την γειτονια...
Ξαφνηκα ανοιγει η πορτα και μπουκαρει ο Ντιεγκο.

«Τι επαθες;»
«Ειμαι γυμνη τι κανεις;»

«Το βλεπω..»
Με κοιταζει με απορια..

«Ντιεγκο!»
«Ωχ! Δεν βλεπωωω δεν βλεπω»

Κλεινει τα ματια του και γυρναει απ την αλλη..
Χαχανιζω και προσπαθω να σηκωθω.. θεε μου ποναω παντου! Παιρνω το μπουρνουζι μου και βγαινω εξω αργα σαν να εχω λουμπαγκο.

Πηγαινω στην κουζινα και ζεσταινω νερο για τσαι.

«Καθριν; να δω;»

«Ντιεγκο ειμαι στην κουζινα...» Απογοιτευομαι ωρες ωρες απ την νοημοσυνη του αλλα πραγματικα τον λατρευω! Αλλοστε ειναι τοσο καλος και ομορφος που δεν την χρειαζεται!

Οι μερες σπιτι μου περνανε ησυχα... σπανια θυμαμαι τον Αλεξαντερ... συνηθος οταν ακουω την Μιραντα να οργιαζει με τον Ντιεγκο στο διπλανο δωματιο.. Χαιρομαι στα αληθεια γ αυτους τους δυο.

Παιρνανε οι μερες και τα πρωινα..
Ξυπναω μεσα στα λευκα σεντονια μου.. Παλι μονη.. στριφογυρνω για να καλυψω τον αδιο χωρο διπλα μου..
Μα δν με ενοχλει πια.. Εχουν περασει δυο μηνες απο τοτε κ δν με ενοχλησε ακουγα διαφορα για την πολυτελη και γεματη καλοπεραση ζωη του μα τα αγνοουσα.. Αυτη την φορα ειμαστε και οι δυο καλα.. η ετσι θελουμε να πιστευουμε. Ισως και να μην ξαναειμαστε μαζι..

Απλωνομαι περισσοτερο κ το σωμα μ τιναζεται καθος ακουμπαει πανω σε ενα αλλο..
Θεε μου.. ξεχασα να σας πω γ αυτον!
Εδω και μια βδομαδα βγαινω με τον Πολ! Ειναι εικοσιπεντε και ειναι φοιτητης στο τελευταιο του ετος!
Μελαχρινος, πρασσινα ματια.. σγουρο μαλλι και υπεροχο σωμα.. Περναμε καλα και ως εκει.. Δεν ξερω που θα παει.. Η Μιραντα και ο Ντιεγκο ειναι για καλοκαιρινες διακοπες στην Φλοριδα.. Εγω ανεργη εδω και δυο μηνες ομως πηγαινω και βοηθω την Θεια Μαρή στο βραζιλιανικο εστιατοριο της! Υπεροχος χωρος με πολυ μουσικη που σε ταξιδευει στο μαγευτηκο Ριο. Εκει γνωρησα τον Πολ.

Σηκωνομαι για να φτιαξω πρωινο..
Καθως το τηλεφωνο με διακοπτει..
«Παρακαλω;» το στηριζω στον αυχενα μου και ξαναπαω στην κουζινα..

«Επτα να εισαι στο μαγαζι! Εχουμε παρτυ σημερα και θα εχει πολυ δουλεια! Σε χρειαζομαι!!»

«Τι παρτυ;»

«Δεν γνωριζω πολλα ο Μιγκελ το εκλεισε.. νομιζω επετειο ενα ζευγαρι.. τιποτα σπουδαιο.. απλα θα εχει δουλεια και σε χρειαζομαι στο σερβις.»

Πριν προλαβω να απαντησω το κλεινει.. Αφηνω το ακουστηκο και κοβω φρουτα..
Δυο χειλει απελευθερωνουν μια αναςα και επειτα χαιδευουν τον λαιμο μου.. χαμογελω και τον αγνοω καθως τον ακουω να απομακρυνετε και την πορτα του μπανιου να κλεινει..

Αφηνω τα πιατα στο τραπεζι και επιστρεφω στο δωματιο να αλλαξω για να φαμε οταν τελειωσει το μπανιο του.. Οταν μπηκα στο δωματιο συνειδοποιησα πως ο Πολ κοιμοταν ακομη...

______________________
Baaaack! για δευτερο γυρο! Λοιπον ειχαμε μεινει οταν πλεον χωρισαν ηρεμα και με χιουμορ! Σε αυτο το μεγαααααλο
παρτ ειναι αυγουστος... δυο μηνες μετα τον χωρισμο τους.. Το μισο παρτ το ειχα αρχησει μια βδομαδα μετα το τελευταιο παρτ ομως δν το τελειωσα ποτε μεχρι σημερα γ αυτο ισως ναναι λιγο διαφορετικα τα παρτ!
Το ονομα του παρτ ειναι το αντιθετο με το ονομα του πρωτου παρτ του βιβλιου! Ακουω γνωμες ❤️❤️❤️❤️