Mr. Trador

Τα φώτα

Κοιταζει χαμηλα και σηκωνει το χερι του χαιδευοντας το προσωπο μου.Με κοιταζει στα ματια απολυτα ηρεμος.Νιωθω την ανασα του τοσο καφτη πανω στα χειλη μου.
Μενω ακινητη καθως εξεταζει καθε κυτταρο του προσωπου μου. Το χερι του γλυστραει στον σβερκο μου και τραβαει απαλα τα μαλλια μου ωστε να κανω πισω το κεφαλι μου.
Νομιζω πως η καρδια μου θα φυγει απ την θεση της. Χτυπαει τοσο δυνατα.. Με κοιταζει και επειτα περναει την μυτη του απ τον λαιμο μου.Δεν αγγιζει τα χειλη στον λαιμο μου.. Μονο η ανασα του με χαιδευει απαλα.Με αφηνει και με κοιταζει.Στεκομαι ακινητη και ζαλισμενη με τα ματια κλειστα. Μενουμε ετσι για καποια δευτερολεπτα.Θεε μου τον εχω τοσο πολυ αναγκη!

Ανοιγω τα ματια και τον κοιταω.Ξαφνηκα η ανασα μου κοβεται τελειως.Με αρπαζει απ την μεση και τα χειλη του κολλανε στα διπλα μου..
Περναω τα χερια μου γυρω απ τον λαιμο του καθως με σφιγκει πανω του κρατοντας με απ την μεση.

Η γλωσσα του παιζει ενα θεικο παιχνιδι μεσα στο στομα μου.Με φιλαει σαν να προσπαθει μα ζησει με την δικη μου ανασα.Δαγκωνει τα χειλη μου και επειτα με ξαναφιλαει διχως να χορταινει.Βγαζει το ζερματινο μπουφαν μου ριχνοντας το απ τους ωμους μου.

Με σηκωνει αποτομα ωστε να τυλλιξω τα ποδια μου γυρω απ την μεση του.Τα χερια του στυριζουν το σωμα μου πανω στο δικο του κρατοντας με απ τους γοφους σφικτα.Με οδηγει στην κρεβαταροκαμαρα του και με ξαπλωνει στα γαλαζια σκεπασματα του.

Σκετεκαι μπροστα αμιλητος απλα καρφωνοντας με με ενα σκοτεινο βλεμμα τελειως ανεκφραστο.Βγαζει αργα τις γοβες μου φιλοντας τα κουντουπιε μου. Νομιζω πως ο αερας δν φτανει για να αναπνευσω.Ξεκουμπωνει το τζιν μου και νιωθω την περιοχη μου να σφιγκεται.Δαγκωνω τα χειλη μου και περνω βαθιες αναπνοες.Το τραβαει απαλα και το βγαζει εχοντας το βλεμμα του επανω μου.Αμεσως μολις το βγαλει μαζευω τα ποδια μου.Βγαζει το τζιν του και τα παπουτσια του τελειως βιαστικα.Βγαζει αργα την μπλουζα του και ανακαθομαι στο κρεβατι απολαμβανοντας το θεαμα.

Ανεβαινει στο κρεβατι ανοιγοντας τα ποδια μου και καθεται γονατιστος αναμεσα τους.Τον κοιταζω και με σπροχνει αποτομα να ξαπλωσω πισω.Ερχετε απο πανω μου ακουμποντας τα χερια του δεξια και αριστερα του λαιμου μου.

Με κοιταζει για ακομα μια φορα και επειτα σκηβει και φιλαει τον λαιμο μου.Ασταματατητα και αγρια.Καθε φορα που με δαγκωνει σφιγκομαι.Στα αληθεια ποναει μα η ευχαριστηση ειναι παντα αρκετη για να καλυψει καθε πονο που προκαλει ο Αλεξαντερ.