Mr. Trador

Γιατί μπορώ

Ανοιγω τα ματια μου και με το ζορι κουνιεμαι.Ο Αλεξαντερ Τρειντορ κοιμαται τυλιγμενος επανω μου.Ποσο υπεροχο θεαμα.Δεν θα το χορτασω ποτε.

Μετακινουμε ελαχιστα και τοτε ανοιγει τα ματια του νυσταγμενα και τα ξανακλεινει χαιδευοντας την περιοχη της κοιλιας μου και χαμογελαει.

«Καλημερα υπναρα.»
«Καλημερα υπναρου.»

Στα αληθεια χαιρομαι να τον βλεπω τοσο χαρουμενο.

«Πρεπει να πας στο γραφειο σηκω!»
Τον σπροχνω ματαια να ξεκολλησει απο πανω μου.

«Δεν θα παω!»
Βαραινει το σωμα του για αντισταση και ακουμπαει το κεφαλι του στην κοιλια μου.

Αρχιζω να του πειραζω τα μαλλια.
«Και γιατι ετσι Κυριε Τρειντορ; Δεν ειναι του στυλ σας η ντεμπελια.»

«Γιατι μπορω δεσποινις Ρει! Μπορω να παω οποτε θελω! Επισης μπορω να τα ακυρωσω ολα και να περασω την μερα μου μαζι σου!Γιατι απλα μπορω! Μην ξεχνατε δεσποινις πως και αυτο ειναι του στυλ μου.Ο ελεγχος!»

Ξαπλωνει στο πλαι και με κοιταζει κλεινοντας μου το ματι.
Ωω φερεται σαν παιδι! Και μου αρεσει τοσο πολυ!
Και αυτη η θεα του γυμνου τυλιγμενου με ενα σεντονι Αλεξαντερ...Ποπο!
Δαγκωνω το κατω χειλως μου και του ξεφευγει ενα χαμογελο.

«Ω δεσποινις Ρει! Ξερετε πως να με κανετε να μην σας αφησω ποτε να σηκωθειται απ το κρεβατι.»

«Μονο λογια!»
Τον πειραζω χαχανιζοντας και σηκωνω το βλεμμα μου ψηλα!

«Μην με προκαλειται δεσποινις,ξερετε πολυ καλα πως μου αρεσουν οι προκλησεις και πως παντα κερδιζω! Μην με αναγκασεις να σε κανω να μην μπορεις να κατσεις.»

Ποπο!!! Που βρισκει παντα την ορεξη για σεξ!

«Αλεξαντερ!»

«Ειπα! Μονο αν με προκαλεσεις»
Χαμογελαει και με τσιμπαει στην μεση.
Χαχανιζω και απονακρυνω το χερι του.

«Το χαχανιτο σου ειναι ο πιο ομορφος ηχος που θα μπορουσα να ακουω ολη μερα!»

Χαμογελαω ντροπαλα και του ποιανω το χερι.

«Προσπαθητε να με αποπλανησετε κυριε Τρειντορ;»
Χαμογελαω στραβα ολο νοημα.

«Α δεν αμφηβαλω καθολου πως το εχω κανει ηδη δεσποινις.»

«Να εισαι σιγουρος» του κλεινω το ματι και γληφει τα χειλη του.

«Τι θα ηθελες να κανουμε σημερα;»