Βάσανο

3K 154 2
                                    

Μονο αυτο το ειδος σεξ τον ευχαριστει και ομως μαζι μου νιωθει γεματος και με το απλο... επομενως θα τον κανω πολυ χαρουμενο αν δεκτω... Μα τι λες Καθριν.... εισαι αμαθη.. αυτα ειναι για γυναικες με εμπειρια! Θα λυγισεις.. Πως θα ανεκτω τα δεσμα και τον ξυλισμο; Μα τι στο καλο θα τον κανει χαρουμενο στο να μου προκαλει πονο!

«Δεν καταλαβαινεις Καθριν.. ετσι ειμαι.. δεν μπορω να το αλλαξω... μπορω να συμβηβαστω! Δεν εχει να κανει με τι νιωθω το τι θα κανουμε... »

Με διακοπτει απ τις σκεψεις μου και απανταει σαν να μπορει να τις ακουσει!

«Δεν ειναι οτι θελω να πονας!Ειναι το τελευταιο που θελω!»

Δαγγωνω τα χειλη μου για να συγκρατησω τον εαυτο μου... Εκεινος μου κραταει τα χερια απαλα και με κοιταζει με ενα βλεμμα που ειναι αδυνατον να αντισταθεις!

«Πες κατι... σε παρακαλω!»
«Δεν ξερω.... δεν ξερω αν μπορω να ανταπεξελθω με αυτον τον τροπο... οσο και αν θελω να σε ικανοποιω!»

«Μα δεν το κανεις για εμενα Καθριν! Αν δεκτεις θα ναι γιατι το θελεις! Δεν προκειται να με χασεις οτι και αν επιλεξεις!»

«Πως γινεται να το θελω;»
«Γινεται Καθριν! Δεν μπορεις να ξερεις αν δν το δοκιμασεις! Δεν θα το κανεις για εμενα αλλα και για τους δυο μας!»

«Μην με πιεζεις θελω να το σκεφτω... για την ωρα ειμαι πολυ ζαλισμενη θελω να ξαπλωσω...»

«Φυσικα.. οτι επιθυμεις!»
Σηκωνομαι ορθια επειτα και αυτος και κοιταζει κατω με τα χερια στις τσεπες του τζιν του!

Τον χαιδευω στο προσωπο και κατεβαζει το χερι μ αργα... το κραταει στην παλαμη του και με κοιταζει με τελειως διαφορετικο βλεμμα απο πριν... Την θεση των αγριων ματιων εχουν παρει αλλα... πιο αληθινα.. πιο ανοιχτα.. με την ενοια οτι μπορεις να τον καταλαβεις... ματια που σου εκφραζουν συναισθηματα...

« Δεν θα.. ξαπλωσεις μαζι μου;»

«Εμ ναιι.. ναι φυσικα,, πηγαινε εσυ.. τελειωνω κατι δουλειες στο γραφειο μου και ανεβαινω..» με αφηνει και κατευθηνομαι προς στην κρεβατοκαμαρα του..

Εβγαλα τα ρουχα μου και φορεσα μια προχειρη φανελα του τρυπωξα κατω απο τα ζεστα σκεπασματα οσπου με πηρε ο υπνος...

Ανοιγω τα ματια μου και το απαλο φως του πρωινου συννεφιασμενου ουρανου χαιδευει το προσωπο μου.Κοιταζω διπλα μα ο Αλεξαντερ δεν ηταν εκει!.... Γιατι δεν κοιμηθηκε μαζι μου; Αλλαξε γνωμη για εμενα μετα απο τα χθεσηνα;

Mr. TradorDonde viven las historias. Descúbrelo ahora