Mr. Trador

Η συνάντηση

Ο ενοχλητικος ηχος απ' το ξυπνητηρι με κανει να ανοιξω αποτομα τα ματια μου.. Τριβω το προσωπο μου στο μαξιλαρι αρνιοντας να σηκωθω. Ειχε μολις παει οκτω παρα δεκα.

Σηκωνομαι βαριεστημενα κ στρωνω ελαφρος το κρεβατι μου ενω αποφασίζω να βαλω ενα ψηλοκαβαλο τζιν και ενα γαλαζιο πουκαμισο.Αφου πληνω το προσωπο μου ποιανω μια ψηλη σημαζεμενη αλογοουρα και φοραω το μπεζ κραγιον μου. Αφου ετοιμαστω βαζω μια κουπα καφε και ελενγχω ωστόσο τα ιμέιλ μου.

Κατα τις εννια παρα πέντε φτανω στο γραφειο μου οπου ανοιγω τους φακελους που εχω μπροστά μου και ξεκινάω χωρίς σκέψη την δουλειά που είχα να κάνω.Το μυαλο μου ειναι θολωμενο και το μονο που σκευτομαι ειναι να τελειωσει η σημερινη μερα καθως κοιλούσε σε ήπιους καθημερινούς ρυθμούς.

«Κυριε Τρειντορ!! » ..το ακουσμα αυτης της φράσης με εβγαλε για τα καλα απο τις σκέψεις μου και με εκανε να μουδιασω..
«καλως ηρθατε! πως ηταν το ταξιδι σας;» σινεχισε η δεσποινης Κολινς υπευθινη επικοινωνιας. Εκεινος της απαντησε μονο γνεφοντας καταφατικα και αφήνοντας ενα χαμογελο που σε σαγινεύει... ποσο ομορφος πλεον.

Αφου καθομαι ηρεμα στο γραφείο μου νιώθω ενα δροσερό χερι να αγγίζει τον ώμμο μου.
«Δεσποινης Ρει.. θα μας κανετε την τιμη να ερθετε αποψε στο ντέιμουρ; θα μαζευτουν οι περισσοτεροι απο την δουλεια για ενα ποτο.. θα χερομουν πολυ αν ειχα την παρεα σου αποψε Κειτ!» μου χαμογελασε τοσο γλυκα που θα ηταν πολυ αγενες να αρνηθω..

«Θα το ηθελα πολυ Ντανιελ.Σε ευχαριστω.. ομως θα ειμαι κουρασμενη και δεν εχω πολυ ορεξη για τετοια.. ξερεις..» ενα στραβο χαμογελο σχηματιστηκε στα χειλη μ..
με κοιταζει απογοιτευμενος..«ελα για εμενα Κειτ! για λιγο.. εξαλου θα πανε ολοι.. ειναι κατι σαν μινι παρτυ για την επιστροφη του διευθηντη! λες και ελειπε χρονια! τα σιχενομαι αυτα.. » ..κοιταζει αλλου και επειτα επειμονα στα ματια μου.. «αλλα αυτο σκευτηκα πως θα ηταν μια καλη ευκερια για ενα ποτο μαζι σου»

Αρχιζω κ νιωθω αμηχανα .. τι ειναι τωρα αυτό; κανω μια παυση για να του απαντησω ομως για καλη μου τυχη η φωνη της
γραμματεας μας διακωπτει..
«Δεσποινης Ρει.. σας θελει στο γραφειο του ο κυριος Τρειντορ για την οικονομικη αναφορα του τελευταιου μηνα στην εταιρια» ωχ! σκατα! το ενα χτυπημα μετα το αλλο..
την κοιταζω ταραγμενη κ επειτα τον Ντανιελ.. «μαλιστα αμεσως.. Ντανιελ με συνγχορεις.. θα μιλησουμε αργοτερα..»
δεν ειπε λεξη.. πηρα κατι φακελους και ακολουθησα την ψηλη εντυποσιακη ξανθη γραμματεα.. χωρις να κοιταξω πισω καθως ενιωθα στην πλάτη μου τα καταπρασινα ματια του να με καρφωνουν..

τα ποδια μου τρεμουν και η ανασα μου κοβεται οσο ξερω πως πλησιαζω την πορτα του πολυποθητου εργενη..

δεν εχουμε ξαναμιλησει.. για την δουλεια μιλησα μονο με τον πατερα του και τις γραμματεες.. αν και η θεση μου στην δουλεια απετει αρκετες ωρες διπλα του.. τις δυο πρωτες μου μερες απλα μου εριξε δυο τρια τυπικα βλεματα.. αμφηβαλω αν θυμαται την μορφη μου..
η ψηλολιγνη γραμματεας ανοιγει την πορτα και περναει μεσα..

«Κυριε Τρειντορ.. η Δεσποινης Ρει...»

____________________________
ισως ειναι λιγο βαρετη η αρχη ομως υποσχομε πολυ ενταση στα επομενα παρτ απλα λιγη υπομονη <3