သားရဲလေ့ကျင့်သူ (ဘာသာပြန်)

အခန္း ၁၆ သားရဲပ်ိဳးေထာင္သူ အကဲျဖတ္ပြဲ

[Zawgyi]
အခန္း ၁၆ သားရဲပ်ိဳးေထာင္သူ အကဲျဖတ္ပြဲ

တစ္ေန႔တာ ကုန္ဆုံးသြားၿပီးေနာက္ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေစာေစာတြင္ေတာ့ ေကာင္းဖန္ ႏိုးထလာကာ ျပင္ဆင္ၿပီးေနာက္ ဦးေလးလ်ိဳ၏အိမ္တံခါးကို သြားေခါက္လိုက္သည္။

သံတံခါးႀကီးပြင္လာကာ ေကာင္းဖန္ကို ျမင္လိုက္ရသည္ႏွင့္ ဦးေလးလ်ိဳအၿပဳံးႀကီးႀကီးတစ္ခု ခ်ိတ္ဆြဲရင္း၊ “ေမာနင္းေကာင္းဖန္၊ မင္းဒီေန႔ထတာ ေစာလွခ်ည္လား။”

“ဦးေလးလ်ိဳကို အေႏွာင့္အယွက္ေပးရတဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။” ေကာင္းဖန္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းႏွင့္ေျပာလိုက္သည္။

“ကြၽန္ေတာ္ သားရဲပ်ိဳးေထာင္သူအကဲျဖတ္ပြဲကိုသြားမလို႔၊ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ၾကာမလဲဆိုတာ မေသခ်ာေသးဘူး။ တာ့ဇီကို အန္ကယ္လ်ိဳနဲ႔အတူ ရက္ပိုင္းေလာက္ ေခၚထားေပးလို႔ရမလား? စိတ္မပူပါနဲ႔ အန္ကယ္လ်ိဳ၊ တာ့ဇီက လိမၼာတဲ့ေကာင္ေလးပါ။ ေျပးလႊားတာေတြ ေအာ္ဟစ္တာေတြလဲ မရွိဘူး။ အန္ကယ္လ်ိဳစိတ္ရႈပ္ရင္ေတာ့ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ထဲမွာပဲ ေသာ့ခတ္ၿပီး ေသာ့ကို အန္ကယ္လ်ိဳ႕ဆီေပးခဲ့ပါ့မယ္။ တစ္ေန႔တစ္ႀကိမ္ေလာက္ပဲ အစာသြားေကြၽးေပးပါ။”

“စိုးရိမ္မေနပါနဲ႔၊ ငါဂ႐ုစိုက္လိုက္ပါ့မယ္။ အငတ္ေတာ့မထားပါဘူး။” ဦးေလးလ်ိဳကတိျပန္ေပးလိုက္သည္။

ေကာင္းဖန္လဲ ဦးေလးလ်ိဳကို ယုံၾကည္တာေၾကာင့္ ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ကာ အေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းသြားေတာ့သည္။

ေကာင္းဖန္မသိလိုက္ရသည္က တာ့ဇီ ဦးေလးလ်ိဳ၏အခန္းထဲသို႔ဝင္သြားၿပီးေနာက္ ပုံမွန္ႏွင့္မတူစြာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္သြားသည္ကိုပင္။

ေကာင္းဖန္ထြက္သြားၿပီးေနာက္ ဦးေလးလ်ိဳ ခဏေလာက္တြန႔္ဆုတ္မိေနခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုသို႔ ေခၚဆိုလိုက္ေတာ့သည္။ “အဘိုးႀကီးက်န္းလား? ငါပါ။ ဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ သူအဆင္ေျပပါတယ္။ မင္းေျမးက ကိုယ္ပိုင္သားရဲတစ္ေကာင္နဲ႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္လိုက္ၿပီ။ အရမ္းရင့္ေရာင္ေက်ာျပင္နဲ႔အဝါေရာင္ေျခေခ်ာင္းရွိတဲ့ ကင္းေျခမ်ားပဲ၊ သာမာန္အဆင့္ပဲနဲ႔တူတယ္။”