သားရဲလေ့ကျင့်သူ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၈၇ ကျောင်းမှပြဿနာ

[Zawgyi]
အပိုင္း ၈၇ ေက်ာင္းမွျပႆနာ

ေကာင္းဖန္သည္ေတာ့ ၿမိဳ႕စြန္တြင္ဘာေတြျဖစ္ပ်က္သြားသလဲကို မသိခဲ့ေပ။ ထို႔အျပင္ သူ႔အဖိုးက သူဝယ္ထားသည့္ဗီလာအျပင္တြင္ မေန႔ညက ေပၚလာခဲ့သည့္အေၾကာင္းကိုလဲ မသိေပ။

ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ခင္းမွာေတာ့ ေကာင္းဖန္ႏိုးလာကာ မနက္စာျပင္ဆင္ခဲ့သည္။ ေမႊးပ်ံ႕လွသည့္ ေရညႇိနံ႐ိုးဟင္းခ်ိဳအနံ႔က ဧည့္ခန္းထဲသို႔တိုင္ ပ်ံ႕လြင့္သြားသည္။

တာ့ဇီမွာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ႏိုးထလို႔လာခဲ့သည္။ ရင္းႏွီးေနသည့္အနံ႔အသက္ ရင္းႏွီးေနသည့္ဟင္းလ်ာပဲ။ တာ့ဇီသည္ မီးခိုးေခ်ာင္ထဲသို႔ ေလွ်ာက္သြားကာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လဲ သူ႔ေျခေထာက္မ်ားကို စိတ္လႈပ္ရွားစြာလႈပ္ခါေနခဲ့ၿပီး သူ႔သခင္ျဖစ္သူကို စိတ္လႈပ္ရွားေနသည့္ အၾကည့္မ်ားျဖင့္ ၾကည့္လို႔ေနသည္။

အစင္းေလးသည္လဲ အရသာရွိသည့္အနံ႔ကိုရလိုက္တာေၾကာင့္ မီးဖိုခန္းထဲသို႔ ခုန္ေပါက္ကာဝင္လာေသာ္လည္း သူ႔လမ္းေရွ႕တြင္ တာ့ဇီက ပိတ္ရပ္ေနကာ ရက္စက္သည့္အၾကည့္မ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္ကိုသာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။

အစင္းေလးမွာ ေၾကာက္လန႔္သြားကာ ေနာက္သို႔ ေျခႏွစ္လွမ္းဆုတ္လိုက္ၿပီး အသံတိုးတိုးႏွင့္ငိုေတာ့မလိုျဖစ္ေနသည္။

တာ့ဇီက အစင္းေလးကို ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ သူ႔ေခါင္းကို ခပ္ေမာ့ေမာ့ထားကာ ညီငယ္တစ္ေယာက္ကို သင္ၾကားေပးေနသည့္ အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး ေျခေထာက္မ်ားကို ၾကမ္းေပၚသို႔ ပုတ္ေနေလသည္။

အစင္းေလးကေတာ့ ၾကမ္းေပၚတြင္ ျပားျပားဝပ္ကာ သူ႔အစ္ကိုႀကီးသင္ျပေပးသည္ကို နားေထာင္ေနခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ တာ့ဇီက ၎၏စတီးပန္းကန္လုံးကို မွီတြယ္ကာ အထဲမွနံ႐ိုးစြပ္ျပဳပ္ကို စိတ္လႈပ္ရွားစြာစားေသာက္ေနေပမည့္ အစင္းေလးသည္ေတာ့ မနာလိုစြာျဖင့္သာ ေဘးတြင္ရပ္ေနရသည။ တာ့ဇီ စားေသာက္ၿပီးက်န္တာကိုမွ စားႏိုင္မည့္ပုံပင္။

ေကာင္းဖန္ကေတာ့ ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ရယ္ခ်င္ေနသည့္အသံထြက္လာခဲ့သည္။ အစင္းေလးရဲ႕ဘဝက ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲတာပဲ။ ေကာင္းဖန္ ေတြးလိုက္မိၿပီးေနာက္ သူ႔ေခါက္ဆြဲကိုသာ ငုံ႔စားလိုက္သည္။ သူကေတာ့ နံ႐ိုးစြပ္ျပဳပ္စားရသည္ကို မႀကိဳက္ေပ။ ထို႔ေနာက္ ပန္းကန္မ်ားကို သန႔္ရွင္းေဆးေၾကာကာ ထြက္လာခဲ့သည္။