သားရဲလေ့ကျင့်သူ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၄၂ ခရမ်းရောင်ကျောပြင် မိုးကြိုးကင်းခြေများ

[Zawgyi]
အပိုင္း ၄၂ ခရမ္းေရာင္ေက်ာျပင္ မိုးႀကိဳးကင္းေျခမ်ား

တျခားလူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရးပိုေကာင္းလာေအာင္ သူတို႔ကိုကယ္ဖို႔ ေနခဲ့ရမယ္တဲ့လား၊ ေပါက္ကရစကားေတြ! ကိုယ့္အသက္ကိုေတာင္ မနည္းလုေျပးေနရမယ့္အခ်ိန္မွာ တျခားလူေတြကို ဂ႐ုစိုက္ေနဖို႔ အခ်ိန္မရွိဘူး။ တစ္ေယာက္ထက္တစ္ေယာက္ ျမန္ျမန္ေျပးႏိုင္ဖို႔ကသာ အေရးႀကီးဆုံးပန္းတိုင္ပဲ။

ပင့္ကူမသည္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တြားသြားလာခဲ့သည္။ သူမပုံစံကေႏွးေကြးပုံေပၚေသာ္လည္း တကယ္တမ္း သူမ၏အလ်င္မွာ ျမန္ဆန္လွသည္။

၎၏ေျခေခ်ာင္းမ်ား ျမင့္တက္သြားကာ ေျမေပၚသို႔ ခပ္ျပင္းျပင္းျပန္ခ်လိုက္ခ်ိန္တိုင္း ေလထဲတြင္ မီးခိုးေရာင္အရိပ္တစ္ခုသာ က်န္ခဲ့သည္။

၎ေအာက္မွက်န္ရွိေနသည့္ ကိုယ္ပိုင္သားရဲမ်ားကေတာ့ သူမတိုက္ခိုက္လာသမွ်ကို ခက္ခက္ခဲခဲေရွာင္ရွားေနရသည္။ အခ်ိဳ႕ကံမေကာင္းၾကသည့္ ကိုယ္ပိုင္သားရဲမ်ားကေတာ့ ပင့္ကူေျခေထာက္မ်ားျဖင့္ ကိုယ္ကို ထုတ္ခ်င္းေဖာက္ခံရကာ ေသြးႏွင္းဆီပန္းမ်ားပြင့္ေနသကဲ့သို႔ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည္။

………

မီးက်ီနက္သစ္ေတာအျပင္ဘက္တြင္ေတာ့ အေဝးမွအစိမ္းေရာင္ပုံရိပ္တစ္ခုက ပ်ံသန္းလာခဲ့သည္။

“မစ္ရွင္က ငါမွန္းထားတာထက္ ျမန္ျမန္ၿပီးသြားတာပဲ။” အစိုးရအရာရွိကာ ၿပဳံးလို႔ေနသည္။

သို႔ေပမည့္ သူ႔ေဘးမွ စစ္ဦးထုပ္ႏွင့္လူကေတာ့ သူႏွင့္ဆန႔္က်င္ဘက္အမူအရာမ်ိဳးသာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ထိုလူက မ်က္ေမွာင္ကို ခပ္တင္းတင္းၾကဳတ္ကာ ပ်ံသန္းလာေနသည့္ ေတာင္ပံေလးခုျမစိမ္းေရာင္နတ္ဆိုးရွိခိုးေကာင္ကို စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလိုပဲ တစ္ခုခုကို သတိထားမိသြားကာ အမူအရာ႐ုတ္ခ်င္းေျပာင္းလဲသြားေတာ့သည္။

သူ႔လက္ကို ေရွ႕သို႔ဆန႔္တန္းေဝွ႔ရမ္းကာ ခပ္က်ယ္က်ယ္အမိန႔္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ “ေနရာယူ၊ တိုက္ခိုက္ဖို႔အသင့္ျပင္ၾက!”