သားရဲလေ့ကျင့်သူ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၅၃ ဂျယ်လီငါး

[Zawgyi]
အပိုင္း ၅၃ ဂ်ယ္လီငါး

လွ်ိဳေက်ာက္ယြီတို႔သူငယ္ခ်င္းအဖြဲ႕ႏွင့္ေတြ႕ၿပီးေနာက္ ေကာင္းဖန္ ႐ုံးခန္းထဲသို႔ျပန္လာကာ ေနာက္ဆုံးထြက္ သိပၸံစာေစာင္တစ္ခုကို ဖတ္ေနလိုက္သည္။

အမ်ားအားျဖင့္ ေဖာက္သည္မရွိခ်ိန္မ်ားဆိုလွ်င္ ေကာင္းဖန္က စာေစာင္အခ်ိဳ႕ကို မွာကာ ဖတ္ေလ့ရွိသည္။ ဒီနည္းလမ္းျဖင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းႏိုင္သလို အသစ္သစ္ေသာ အသိပညာမ်ားကိုလဲ ရရွိႏိုင္သည္။

ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္က ေကာင္းဖန္၏အာ႐ုံကို ဖမ္းစားလို႔သြားခဲ့သည္။ ေရးသားသူကေတာ့ နာမည္ေက်ာ္စာေစာင္အသီးသီးတြင္ ေဆာင္းပါးမ်ားစြာ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပေလ့ရွိသည့္ ပညာေရးနယ္ပယ္မွ အေတာ္အသင့္နာမည္ရသည့္ စာေရးဆရာ မင္ကန္းတန႔္ျဖစ္သည္။

ေဆာင္းပါးတြင္က၊ “သစ္သားသည္ မီးကိုထုတ္လုပ္ႏိုင္ကာ သဘာဝအားျဖင့္ ေႏြးေထြးေစသည္… ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီး၏သဘာဝကို အေျချပဳၿပီး အနည္းစုေသာအရာေတြအေပၚ အမ်ားစုရွိတဲ့အရာေတြက ေအာင္ႏိုင္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ေရက မီးကိုေအာင္ႏိုင္တာျဖစ္တယ္။ ကြၽမ္းက်င္မႈက အၾကမ္းခံမႈကို ေအာင္ႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ မီးက သတၳဳကို ေအာင္ႏိုင္တာျဖစ္တယ္… အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ သစ္သားက မီးရဲ႕ေလာင္စာျဖစ္လာတယ္၊ မီးကေတာ့ ကမာၻေျမႀကီးကို ဖန္တီးတယ္၊ ကမာၻေျမႀကီးကေတာ့ သတၳဳယူေဆာင္လာတယ္။ သတၳဳကေတာ့ ေရကို စုေဆာင္းတယ္။ ေရက သစ္သားအတြက္ အာဟာရျဖစ္တယ္။ သတၳဳက သစ္သားကို ျဖတ္တယ္။ သစ္သားဆိုတာ ကမာၻေျမႀကီးရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းပဲ၊ ကမာၻေျမကေတာ့ ေရကိုစုပ္ယူတယ္၊ ေရက မီးကို ျငႇိမ္းသတ္တယ္၊ မီးကေတာ့ သတၳဳကို အရည္ေပ်ာ္ေစတယ္။” (@_@)

မင္ကန္းတန႔္ေဖာ္ျပထားသည့္အရာမ်ားမွာ ေရွးလက္ရာမ်ားမွ ရွာေဖြေတြ႕ရွိထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူက လူမ်ားနားလည္ထားၿပီးသားျဖစ္သည့္ အေတြးအေခၚမ်ားစြာကို ထပ္မံေဖာ္ျပထားျပန္သည္။

ေကာင္းဖန္ သူ႔စာမ်ားကို ႏွစ္သက္သည္။ သူေရးသမွ်ကိုလဲ အႀကီးအက်ယ္သေဘာတူ ေထာက္ခံေပမည့္ ျပႆနာအနည္းငယ္ကေတာ့ ရွိေနတုန္းပင္။